Our Baby | Rm & Hwasa |✓

-3-

Sabah Haneul Ajumma'nın kapıyı açmaması ve benim de Daehyung'u bir yere bırakamamam yüzünden fazlasıyla stresli geçmişti. Şimdiyse pusetinde uyuyan oğlum ile birlikte klinikten içeriye giriyorum. Ona bakıcı tutacak kadar param olmadığı için en son çağre buraya getirmekti. Aslında geçen hafta sokağımdaki kuaföre bırakıyordum. Haneul Ajumma oraya bırakmam gerektiğini söylemişti o yokken. Ben de oraya bırakıyorum ama onların kuaförü açma saatiyle kafeye gitme saatim arasında yarım saat fark olduğu için hep geç kalmıştım. Şimdiyse yaklaşık bir saat fark olduğu için buraya da ilk günden geç kalmamak adına Daehyung ile gelmek zorunda kalmıştım.

Elimdeki puseti görenler çocuk uzmanına yönlendiriyordu onlara durumu kısaca açıkladıktan sonra Baş hekim Lee Taemin'in odasına geldim. Kapıyı çalacaktım ki aniden açılması kokrmama sebep olmuştu.

-Ahh Hyejin? Bir sorun mu var?

-Şey...

Odanın önünden geçen insanların fısıf fısır konuşmasından rahatsız olmuştum. Neden bilmiyorum ama şuan onların yanında konuşacak olmak beni kötü etkilemişti.

-Hyejin bebeği bana ver ve ikimize de kahve alıp gel lütfen.

Ben daha bir şey demeden -diyemeden- Daehyung'u da alıp odaya geçmişti. Bende daha fazla oyalanmadan kahveleri alıp gelmiştim.

-Imm nasıl içiyorsunuz bilmiyorum o yüzden şeker de getirdim.

-Şeker kullanmıyorum. Otur lütfen.

Ben otururken uyandığını anladığım oğlumu sevmeye devam ediyordu.

-Sen ne diyecektin?

-Daehyung'a bakan kişi artık bakamayacağını söyledi bu yüzden de başka birine bırakacağım onu ama onlar 10'da geliyor bu yüzden izin verirseniz sabahları onu bırakıp geleyim.

-Başka bakıcı tutmayı ya da kreşe bırakmayı düşünmedin mi?

-Aslında bakıcı hiç tutamadım. Komşum bakıyordu o da bakamayacağını söyledi. Ben de o yokken kuaför olan Ajumma'ya götürüyordum ama fediğim gibi o da geç açıyor buraya göre.

-Aslında buralarda bir kreşi olan arkadaşım var. İstersen oraya bırakabilirsin. Hem ücrette de yardımcı olur.

Konuşacağım sırada açılan kapyla susmak zorunda kaldım. İçeriye çok uzun olmayan, kısa saçlı, fazlasıyla güzel bir kadın girdi.

-Ah pardon ben hastan olduğunu bilmiyordum sonra geliri-

-WheeIn dur dur. Otursana sana bir şey demem lazım.

Kadın oturacağı sırada ben de ayaklanmıştım.

-Hyejin otur lütfen. Sana dediğim arkadaşım bu Wheein.

Kalktığım yere yeniden oturduğumda kadın konuşma başladı.

-Taemin oppa abim nerede?

-Bilmiyorum. Ayrıca boşver onu. Bu Hyejin, National Seoul üniveristesinden tüm hocaların referansını almış bir stajyerimiz. Bu da onun yakışıklı bebeği Daehyung.

-Woah. Genç anne hayalimi kaptırmış hissediyorum.

-Daehyung'un bakıcısı yok bu yüzden senin kreşine almanı istiyorum. Genç ve bekar anne olmanın yükünü taşıyan Hyejin'i bu yükten kurtarır mısın?

-Iıı bekar mı? Her neyse tabi hiç sorun değil Hyejin. Sabahları 08.30'da bırakman yeterli olur. Diğer şeyleri sonra konuşuruz.

Samimiyetine hayran kaldığım kadına ve bay Taemin'e mahçup bir gülümseme gönderdikten sonra odaya biri daha girmişti. Yol geçen hanı gibi olması benim sinirimi bozarken Bay Taemin artık çileden çıkmıştı.