GIVE ME LOVE [COMPLETED]

CHAPTER 25

Time flies too fast when you are happy and inlove eh? 6 months with Irene. 6 Happy months, I couldn't ask for more. Iniisip ko dati kung ano ba talagang feeling ng masaya? Kasi it seems like hindi ko pa yon na experience before, yung genuine happiness.

She's been busy with school stuff since malapit na ang graduation. Gusto kong malungkot dahil hindi ko na siya makikita sa Uni, pero sobrang proud ako dahil sa wakas ay gagraduate na siya. Hard work pays off talaga, sa pagkakaalam ko e she'll receive an Academic award. I keep on asking her kung meron ba pero dinedeny niya.

Nag-iintay ako sa kanya ngayon dito ss parking lot. Gabi na naman kasi natapos ang school works, ayoko naman umuwi siyang mag-isa.

"Kanina ka pa?" malambing na tanong niya at hinaplos ang pisngi ko. Palagi niya itong ginagawa, ang katwiran niya e sobrang cute ko daw kase.

"Ummm not really. Come here." sabi ko sabay yakap sa kanya. My baby bunny is way too cuddly kaya palagi ko siyang niyayakap and she likes it so much.

She cupped my face at tinitigan ako.
"Missed me?"
I smiled at tumango.

"Your eyes looks sad, what happened?" tanong mo.
"Because I'm gonna miss you." sabi ko habang nakapout.
"As if I'm gonna leave you?" natatawang sabi mo. Niyakap ulit kita ng mas mahigpit.

"Nasabi ko na ba na ang bango bango mo palagi?" bulong ko sayo.

"Anong gusto mo?"

"Wala, nalulungkot lang talaga ako kasi magiging busy ka na lalo kasi magttrabaho ka na. Tapos hindi na kita makikita dito sa Uni."

"Bilisan mo na mag graduate, then.. gawin natin yung plans natin together." sabi mo.

Napangiti ako pero malungkot padin.
"But.. mamimiss pa din kita." sabi ko.

"Lika na nga, wala pa man inaartehan mo na ako. Tara na mag ice cream tayo para hindi kana sad."

"Libre mo?" natatawang tanong ko.
"Oo na." sabi mo at sumakay na tayo sa sasakyan ko.

--
GRADUATION DAY

"Congratulations baby!!!" bati ko sayo sabay abot ng bulaklak. Agad ka naman napangiti at niyakap ako.

"Thanks baby. Nag abala ka pa." sabi mo habang nakatingin sa bulaklak.

"Sabi mo wala kang award, bakit Summa Cum Laude ka ha???" I said while teasing.

Ngumiti ka lang at nag peace sign. That's one thing I like about you, sobrang down to earth mo. Hindi ka maarte, humble, at kahit na ba ang sosyal mong tignan hindi ka snob tulad ng inaakala nila. You are unique in your own way and I keep on falling in love with you every single day.

"What are you thinking?" napa daydream na pala ako habang nakatitig sayo.

"Wala, how lucky I am to have you."
"Bola."

Maya maya pa ay lumapit si Jennie kasama si Kai, okay naman kami ni Jen. Civil lang sa isa't-isa, as if nothing really happened. Hindi ko na rin inisip pa yung nangyari before, sa ngayon si Hyun ang mahal ko at siya lang.

"Congrats Ate!" masayang bati nito sayo at niyakap ka.
"Congrats Irene." sabi naman ni Kai.

"Thank you."
"Tara na sa bahay." pag-aya mo.

Hinawakan ko ang kamay mo at naglakad na tayo papunta sa sasakyan. This is just the beginning.

--
We planned to celebrate your graduation na kami lang dalawa. Tinanong ko siya kung anong gusto niyang gawin at kung saan niya gustong pumunta.

"Isip ka na where do you want to go, libre ko."

"Ang yaman mo naman. I want to meet your parents." seryosong sabi mo.

Ang tagal na din since huli kong nakita ang parents ko dahil sobrang busy nila sa trabaho, well sana naman na ako na ganon. Napangiti ako dahil gusto mo mameet ang parents ko.

"So US? Okay then. Fix your schedule na." sabi ko.
"Oki doki." sabi mo.

Tumayo ako sa pagkakahiga, andito tayo sa bahay ko doing our usual routine.
"Saan ka punta?" tanong mo.
"Maliligo lang ang init kasi."

"Okay." sabi mo.