ဒီနေ့က ဗုဒ္ဓဟူးနေ့မို့ နေ့လည်ပိုင်းအတန်းချိန်မရှိ။
အတန်းဆင်းမှ ဟိန်းမြတ်သူ ကိုစောင့်ပြီးစကားပြောရမည်။ မြူနှင်း တစ်ယောက် စာထဲစိတ်မပါနေ။
နာရီကိုသာတကြည့်ကြည့်နှင့်။အတန်းဆင်းချိန်ကိုမျှော်နေမိသည်။
ဆရာမကိုနှုတ်ဆက်ပြီးသည်နှင့် သူများထက်အရင် အခန်းအပြင်ဘက်ရောက်အောင်အပြေးလေးထွက်ခဲ့ပြီး အနောက်ဘက်လှေကားမှ ဟိန်းမြတ်ထွက်အလာကို စောင့်နေလိုက်သည်။
အနောက်ဘက်လှေကားမှ ယောကျ်ားလေးများဆင်းတာများသည်။ မိန်းကလေးများကမူ အရှေ့ဘက်တံခါးပေါက်ကိုသာအသုံးပြုကြတာများသည်။
ဟိန်းမြတ်ထွက်လာပြီ။
သူကျွန်မကိုမြင်သည်။ ချက်ချင်းမျက်နှာလွှဲသွားသည်။
သူကျွန်မဘေးကဖြတ်သွားသောအခါ
"ငါတို့ခဏလောက်စကားပြောရအောင်"
ဟုသူကြားရုံလောက်ပြောလိုက်သည်။
သူကျွန်မကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
တခဏအကြာတွင် ကျောင်းသူကျောင်းသားများမရှိကြတော့။
မြူနှင်း နှင့် ဟိန်းမြတ် သာကျန်သည်။
"ငါဘာမှားတာရှိလို့လဲဟင်"
အရဲစွန့်ပြီးမြူနှင်းမေးလိုက်မိသည်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့စိတ်ကြိုက်အကုန်ပြုပြင်မည်ဟုဆုံးဖြတ်ထားပြီးသား။ သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ အချစ်ကိုရှာမတွေ့။
အကြည့်တွေကအေးစက်နေသည်။
"မရှိပါဘူး"
သူက အေးအေးစက်စက်ပြန်ဖြေလာသည်။
ဘာအမှားမှမရှိဘဲ ဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရက်ရတာလဲ။
"အဲ့ဒါဆိုရင် ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ဘာဖြစ်လို့.."
မြူနှင်း အသံတွေတုန်နေသည်။သူ့ကိုသေချာစိုက်ကြည့်ပြီး လက်ကျန်သံယောဇဉ်ငွေ့ငွေ့လေးများရှိဦးမလားရှာဖွေမိသည်။ သူဆိုတာ သူများကို အရမ်းအားနာတတ်တဲ့သူ။ သူ့ကြောင့်သူများကိုမထိခိုက်စေချင်ဘူးလို့သူပြောဖူးတယ်။
"ငါနင့်ကိုတကယ်မချစ်ခဲ့ဘူး မြူနှင်းဝေ"
အေးစက်စွာထွက်ကျလာသောစကားလုံးများ။
ကျွန်မဆွံ့အသွားသည်။ ပြောရက်လိုက်တာ။
မချစ်တော့ဘူးတောင်မဟုတ်။ မချစ်ခဲ့ဘူးတဲ့။
မချစ်တော့ဘူးဆိုရင်တောင် ချစ်ခဲ့တာပဲလေဟု ဖြေသိမ့်လို့ရသေး။ အခုကျ မချစ်ခဲ့ဘူးတဲ့လား။
ပါးပြင်ပေါ်ကျဆင်းလာ သော မျက်ရည်များကို
သုတ်လိုက်ရင်းသူ့ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Girl With Philophobia (completed)
Romance(Zawgyi) ခ်စ္ရမွာေၾကာက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ နဲ႔ မခ်စ္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ ၿပီးေတာ့ ေနာင္တေတြတေပြ႔တပိုက္နဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ကိုယ္မယံုဘူး ဘာလို႔လဲေမးရင္ အေျဖမ႐ွိဘူး ...
