Next Door

Chapter two

I almost forgot what is the feeling of being in love. Sa tagal-tagal na di tumibok ang puso ko parang nakalimot na paano magmahal ito.

I'm lying on the couch watching some movies her in my room when I received a text from thirdy.

He said that he made tampo na daw kasi di man lang ako nagsabi na naka uwi na pala ako sa pilipinas.

Si thirdy. Pangalawa kay maddie na matalik kong kaibigan mula noon hanggang ngayon. Siya ang naging sandigan ko sa lahat ng naging flows na nangyari sa buhay ko. Isa siya sa naging karamay ko sa lahat ng saya at ligaya na kahit kailan di ako iniwan.

When I received his text nag bihis agad ako at pumunta sa lugar na madalas naming puntahan tatlo.

I arrived the place on time. I get in and searched his table but I found no one. I looked around the area pero wala talaga siya.

I was about to ask the waitress when someone tapped my back. I turned around and there he is holding a bouquet of sunflower.

I slapped his shoulder and he laughed loudly.

Binigay niya sakin ang flower na dala niya and lead me to the table where he reserve for us.

Matagal-tagal narin akong nakakatanggap ng mga bulak-lak galing sa kanya at nagpapa salamat ako doon.

Alam namin sa isat-isa na magkaibigan lang talaga kami. Alam din niya kung ano ako kaya hanggang doon lang talaga.

"What do you want to eat?" He asked happily.

"Kahit ano lang" I winks.

"Yun parin ba?" He sound like he remember everything about me.

"Oo. Wala naman akong pinagbago." I looked at him while scratching my eyebrow.

"Okay. I'll order for it." Pagsang-ayon niya.

Our friendship date was went so well. Marami siyang kwento tungkol sa ganap sa buhay niya habang wala ako.

Paano sila naging champion at makatanggap ng special award at madami pa.

Until he sounds annoying.

"Alam mo ba bro na ikakasal na si jia?" My head flashed a crease. It took a couple of seconds before I got to reply.

"Pwede bang huwag na natin isali si jia? Tanggap ko na matagal na." I told him seriously but he just winks at me.

"Okay. Sabi mo eh." He said with his tease.

"Will you stop? Your not funny!" I shoot him with my glare.

"Relax dude! Sorry." He laughed loudly.

"Wala na talaga promise. Kung magpapakasal na siya edi maganda. I'm happy for her." Tinaas ko ang kaliwang kamay ko para maniwala na siya.

"Bakit parang kumunot ang noo mo?" Knowing thirdy hindi tatahimik to hanggat may nakitang kalokohan.

"Seriously dude? Yun talaga napansin mo?" I rolled my eyes and he just laughed.

At sa wakas sumang-ayon na talaga siya at di nagtanong pa o binanggit ang pangalan ni jia.

It's been late nang maka uwi ako. Pumunta pa kami ni thirdy sa Ateneo at ginala niya ako doon.

I missed being a student. Dito ako lumaki at dito rin ako naging matured.

I missed being an student athlete. Sports was my life. Sports makes me matured pero diko naipag patuloy. Ayaw ni jia kaya ayaw ko narin.

That's how I love jia before kasi ganon ako magmahal. I would take all the risk just for someone I loved.

Pero isang malaking pagkakamali ang nagawa ko sa buhay. Di ko nabigyan ng halaga ang lahat ng naging efforts ko. Di ko nakikita ang suporta ng mga magulang ko. Na bulag ako sa pagmamahal na naging dahilan para mawala ang lahat.