Elimle hafifçe çakırın karnına vurdum. "Oğlum sen kapını kilitlemez misin?" dedim kısık sesle.
"Kilitlemiştim ama kilitlemek her zaman fayda etmiyor annemde yedeği var." dedi.
Ahh delirecem şimdi. Gözümle aşağı canere baktım. Aslında bakamadım çünkü tüymüştü çoktan.
"Bu kız kim oğlum?" dedi annesi.
"Şey anne, arkadaşım." dedi çakır.
"Sabahın köründe arkadaşının bizde ne işi var? Ve nasıl girdi?" dedi annesi.
Hadi bakıyım çakır, boka bastın.
"Ben çağırdım bir konu yardımı lazımdı. Ve pencereden girdi, ben ona saçlarımı uzattım." dedi çakır.
Salak mısın sen çocuk. Anneni dalgaya mı alıyorsun evladım? Eceline mi susadın?
"Ben sana gösterecem o saçı. Nasıl girdi bu kız bu eve?" diye sordu.
"Tırmandı anne." dedi çakır.
"Tarzan mıyım ben?" dedim.
"Tarzan mı o oğlum? İn aşağı sen." dedi, çakırın annesi.
Tam kapıya yönelmiştim ki kadın yüksek sesle "sen dur, çakır sen iniyorsun."
Yavaşça arkama dönüp çakıra baktım. Çakır gözleriyle affet der gibi bakıp yürümeye başladı. Lan oğlum ben burda kaldım. Çakır gitmesene.
"Sana gelince kızım, gel otur." dedi annesi. Sandalyeyi ortaya koyup.
O nasıl cümleye başlamaktır, ödüm koptu. Yavaşca sandalyeye oturdum. Etrafımda dönmeye başladı.
"Çakırı nerden tanıyorsun?" diye sordu.
"Siteden."
"İlişkiniz hangi derecede?"
"Yakın arkadaş."
"Sabah neden buraya geldin?"
"Çakır size süpriz yapıcaktı benden yardım istedi." dedim.
Sen beni bırakırsan bende böyle yaparım çakır. Hadi bakalım.
"Hmm. Neden kapıdan girmedin?"
Kendimi sorguya alınan suçlu gibi hissettim. "İnanın bende bunu çakıra sordum. Cevap alamadım." dedim.
"Çakırla ilişkiniz en fazla ne kadar ileriye gidebilir?"
"Daha fazla ileri gidemez." dedim.
"Bu kadardı. Hadi gel bizimle kahvaltı et." dedi kadın.
"Şey benim gitmem gerekiyor." dedim.
"Bizim eve giren misafir yemek yemeden çıkamaz." dedi.
Şu evden bir çıkıyım çakır senin canını okuycam. Dur bekle sen.
Odadan çıkınca annesi tam kapıyı kapatıyordu ki bir anda durdu. "O ne?" diye sordu.
İçeri geçip makyaj çantasını gösterdi. Ben onu tamamen unutmuşum ya.
"Bunların burda ne işi var? Sen dün gece burda mı kaldın?" dedi kadın.
"Hayır yenge ne alakası var?" dedim.
"Neden bizim evde makyaj yaptın o zaman?"
"Çakıra yapmam gerekiyordu ben ondan-" son anda ne dediğimin farkına vardım.
Kadın bayıldı. Ne yapıcağımı bilmiyorum şuan. "Çakır koş." dedim sadece.
Çakır koşarak yanımıza geldi. " Ne oldu?" diye sordu. Kafamla annesini gösterdim. Dönüp baktı. "Derin sen ne dedin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOLEJ GÜNLÜĞÜ 2 - YAZ MACERASI
Novela JuvenilMacera dolu bir yaza var mısınız? DERİN: Bizim hikayemiz hiçbir zaman başlamadı. O sadece bizim için bir araftı. Asıl hikayemiz şimdi başlıyor. Ve sonunu belirliyecek kişilerde biziz.