Emre hemen o kişiye yöneldi. "Duru, hoşgeldin." diyip duruya sarıldı.Canere baktığımda kaşlarını kaldırdı. Kafamı geri emrelere çevirdim.
Şuan durum kötüye gidiyordu. Eğer duru, arellerle arkadaş olduğumuzu söylerse biz biteriz.
Görmeden kaçsam mı ne? Aslında kulağa mantıklı da gelmiyor değil. Şurdaki duvardan yan bahçeye atlasam yan bahçeden sokağa çıkıp tabanları yağlasam mükemmel olur.
Ayağa kalktım. Caner aklımdan geçen salakça fikri anlamış olacak ki ilk başta yan bahçeye baktı sonra bana bakıp gülmeye başladı.
"Derin?" dedi duru.
Evet Derin Soykan şuan şurda ölüm fermanını yazıyorsun. Ayberklerle arkadaş olduğumu öğrenirlerse burdaki herkes üstüme atlar. Sağ çıkamam.
"Tanışıyor musunuz siz?" diye sordu emre.
"Evet." dedim gülümseyerek.
"Daha dün oturmuş derinle sohbet ediyorduk. Ama derin hiç seninle arkadaş olduğundan bahsetmedi." dedi duru.
"Konusu açılmadı o yüzden. Yoksa bahsederdim." dedim.
Duru "Hım öyle mi?" dedi.
"Ya, kesinlikle." dedim.
"Ee nasıl tanıştınız?" diye sordu duru.
"Uzun hikaye." diyip kestirip attım. Ama emre bey illa uzatıcak.
"Derin gezerken yanlışlıkla bizim siteye girdi. Sonra ben onu kapıya geri götürdüm. Sonra derin tekrar bıkmadan usanmadan girdi siteye. Öyle oldu yani." dedi emre.
Duru gülümseyerek "Pekte uzun değilmiş derin." dedi.
"Ayrıntılarına girince uzuyor. Emre yüzeysel anlattı." dedim gülümsemeye çalışarak.
"Ha bide ayberklerden nefret ediyor." dedi emre.
İşte bu kötü oldu. Hala zamanım varken topuklasam mı ne? Ay derin kendine gel şuan senin bu olayı örtbas etmen gerekiyor, ne kaçması ya o senlik değil.
Duru bana kaşlarını çatarak baktı. " Evet sevmiyorum onları. Liseden beridir." dedim.
"Aynı lisede misiniz?" diye sordu duru.
"Arelle arasla evet. Ama ayberk ve ege ile hayır." dedim.
İçerden bir çocuk çıkıp emreye gel işareti yaptı. "Siz konuşmaya devam edin, ben yardım edip geliyim." dedi emre.
Emre ayağa kalkıp koşar adımlarla içeri girdi. Duru bana baktı, ben duruya. Şuan kıyamet öncesi sessizlik vardı.
Duru "Emreyle tanıştığını bilmiyordum." dedi kaşlarını çatarak.
"Dün konusu gelmedi, bende söylemedim." dedim.
"Hım anlıyorum. Bende koktun felan sandım." dedi.
"Neyden korkucam ki. Korkulacak bir şey yapmadım ben." dedim.
"Ayberklerle arkadaş olup aynı masada oturup emreye yanaşmak bence korkunç bir şey." dedi duru.
"Ayberklerle aramda sandığın kadar bir samimiyet yok. Buraya geldiğimde tanıştık. Ben normalde ben buraya ada ile geldim." dedim.
"Sonuçta o grup içindesin." dedi.
"Ne istiyorsun duru?" diye sordum.
"Emreyi sakın üzme derin."
"Emreyi üzmeyi düşünmüyorum zaten." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOLEJ GÜNLÜĞÜ 2 - YAZ MACERASI
Novela JuvenilMacera dolu bir yaza var mısınız? DERİN: Bizim hikayemiz hiçbir zaman başlamadı. O sadece bizim için bir araftı. Asıl hikayemiz şimdi başlıyor. Ve sonunu belirliyecek kişilerde biziz.