KOLEJ GÜNLÜĞÜ 2 - YAZ MACERASI

BÖLÜM 32

Gazinoya çıkıp arkası dönük olan çakıra yaklaştım. Omzundan tutup kendime çevirdim. Dişlerini gösterecek şekilde yüzüne bir gülümseme yerleştirmesiyle donu yüzüne atmam bir oldu.

Çakır şokla donu tutup yüzünden çekti. Dona baktıktan sonra bana baktı.

"Derin sen de mi giyiyorsun bunlardan?" Ben sinirle ona bakmaya devam ettim. Ben konuşmayınca kendi tekrar konuştu.

"Ahh kızım üzgünüm ama ben sana dedim ben şekilli donlar giyiyorum, düz değil. Al donunu." diyip uzattı.

"Mal, o senin." dedim.

Çakır şaşkın şaşkın bana baktı. "Sen ne ara benim evime geçip donlarımı karıştırdın? Lan bak eğer marsupilamili olanı aldıysan katliam çıkar." dedi.

"Pepeeli donunu aldım, çakır." dedim sinirle.

"Pepeeli olanı alabilirsin giymiyorum zaten." dedi.

"Yok artık. Çakıt senin bu cizgi filmli donlarla alıp veremediğin ne? Neyse konumdan caymayacam. Mal çakır, o elindeki don emrenin çekmecesine koyduğun don." dedim.

"Sen benim için gidip emreden donumumu aldın? Önemi yoktu, derin. Dedim ya sana düz olanları giy-" derken sözünü kestim. Çünkü delirmek üzereydim.

"Ya salak çocuk onu bana emre verdi." dememle çakırın gözleri fal taşı gibi açıldı.

"Nerden anlamış ki benim olduğunu?" diye sordu. Bi süre konuşmadan yüzüne baktım. Sonra bir şey dank etmiş olacak ki elindeki donu kaldırıp önüne baktı.

"Hassiktir." diyip elini başına vurdu. "Anne ya yeter!"

"Annen neden yapıyor bunu?" diye sordum.

"İnsanlar adımı öğrensin diyeymiş. Küçüklükten beri bunu söylüyor." dedi.

"Oğlum sen yolda pantolonla geziyorsun, donla değil." dedim.

"Gel de anneme anlat bunu. Küçükken sürekli donla dışarda gezdirirmiş." dedi bana.

"Siz ne değişik bir ailesiniz oğlum. Senin kız arkadaşların nasıl seninle sevgili oldular merak ediyorum doğrusu." dedim.

Çakır bana bakıp sağa sola kafa salladı. "Annem yüzünden hepsi benden ayrılıyor zaten." dedi.

"Neden ki?" diye sordum.

"Annem sırf kız arkadaşlarım benden ayrılsın diye rezilliklerimi anlatıyor, üstüne üstlük onlarıda rezil ediyor bana." dedi.

"Neden bunu yapıyor?" diye sordum.

"Derin sen derslerim neden bu kadar iyi sanıyorsun. Bi yandan haklı da kadın yani. Derslerimi önemseyip boğaziçi üniversitesini kazanmamı istiyor." dedi.

Çakırın annesi de mantıklı düşünüyormuş cidden. Çünkü çakır biriyle sevgili olsa dersleri çok çabuk bırakıp sevgilisine tapacak bir çocuk. Annesi de sırf bu yüzden çakırın sevgilisinin olmasını istemiyor.

"Ama benle sevgili olmana karışmadı. Gayette samimi bir şekilde oturup sohbet etti." dedim.

"Evet ona başta bende şaşırdım. Ama sonra onunla oturup konuştuk. Bana senin ne kadar akıllı ve mantıklı düşünen bir kız olduğundan bahsetti. Annemin gelin profiline uyan kızsın." dedi gülerek.

Bende onunla birlikte gülmeye başladım. Sonra bu küçük gülme ikimiz göz göze gelince kahkahaya dönüştü. İkimizde mal mal gülüyorduk yukarda.

Çakırı bu yüzden seviyorum. Bir insanı mutlu edebilecek her özellik var onda. Onun yanındaysanız ağlama şansınız yok.

Arel aşağıdan bağırdı. "Derin kahkaha atmayı bırak şimdi maç daha önemli. Mola bitti."