YERALTI CEHENNEMİ

3. RUZENİN

3. BÖLÜM
"RUZENİN"

Rüyalar
Rüyalar
Sessiz çığlıkların içinde gizemini koruyan rüyalar.
Söylesene benim güzel eşim Hel.
Rüyaları yasaklayıp birbirimize kavuşmalıyız.

Etraf yine zifiri karanlık bedenim uyuşmuş gözlerim hiç bir şey görmüyordu. Erkeksi sesiyle tekrar ettiği sözler daha çok korkmamı sağlıyordu.

Rüyalar
Rüyalar
Sessiz çığlıkların içinde gizemini koruyan rüyalar.
Söylesene benim güzel eşim Hel.
Rüyaları yasaklayıp birbirimize kavuşmalıyız.

"Sana dokundum," dedi, buzdan bir sesle. "Rüyalarda dokunduğum zaman hissettiğimin aynısı oldu."

Saçlarımı savuran şeyin rüzgâr olmadığını biliyordum. Omuzlarımda hissettiğim baskıyla gözlerimi daha çok yumdum.

"Kendi dünyanda sana dokunduğum gibi yeniden dokunmak istiyorum. Orada hissettiklerimi kelimlere dökemem Hel," dedi, boğuk bir sesle.

Beni yerimden sıçratacak sözler döküldü bedeni olmayan varlıktan.

"Damarlarında akan kanın akışına kadar hissettim. Bana dokunacağın ve benim gibi hissedeceğin zamanlara çok az kaldı."

Dizlerimin üzerinde emekleyerek arkamda hissettiğim varlıktan uzaklaştım.

"Yanıma yaklaşma," dedim, titrek bir sesle. "Benimle uğraşmayı kes. Aradığın kişi ben değilim."

"Korkma benden," dedi, acı bir sesle. "Sana zarar vermek isteyenlere karşı seni korumaya geldim."

Yüzümde hissettiğim baskıyla çığlık atarak tekrardan kaçtım. Bir şey göremediğimden korkum daha fazla artıyordu.

"Her zaman korktun benden," diye bağırdı. "Beni severken bile korktun."

"Sana zarar bile vermedim," dedi, keskin bir sesle. "Oysa bana zarar veren kişi sendin."

Dizime yaşlandığım başımı kaldırdım. Karanlığa alışan gözlerim hâlâ bir şey göremiyordu.

"Ben kimseye zarar vermedim," dedim, mırıldanarak."

"Kaburgalarımı benden çalarak kendine hayat verdin."

Az önce bağıran sesine oranla daha sakindi. "Bencil bir kadın olmana rağmen seni sevmeye ve korumaya devam ediyorum."

Göz yaşlarım akmaya başladığında hıçkırıklarımı tutamadım. Sessiz ve karanlığın ortasında üşüyen bedenime kollarımı doladım.

"Kimseyi incitmem," dedim, kırık sesimle. "Aradığın kişi ben olamam."

Boynumda hissettiğim ıslaklıkla beni öptüğünü anlamıştım.

"Sensin," dedi, boğuk bir sesle. "Ben bu Ruzenin yüzü nasıl unutabilirim."

"Ruzenin?"

Yanaklarımda hissettiğim baskıyla donup kaldım. Kuru sesi karanlığın içinde yankılanıp göğüs kafesimi delip geçti.

"Yüzü çiçekler kadar güzel olan."

Tırnaklarımı avucuma bastırdım. "Uyanmak istiyorum."

"Benimle kalman gerekiyor, yaşaman için beni hissetmen lazım."

Kaşlarım istemsizce çatıldı. "Ne demek istiyorsun?"

"Bunu zamanla anlayacaksın Hel."