Een meisje dat de verkeerde kant op ging.

Hoofdstuk 19

Mo keek met een gemene blik, terwijl hij een sigaret rook. Hij keek naar de andere kant. Hicham parkeerde de auto.

Hicham schreeuwend: Uitstappen!

Inaya keek hem aan met wazige ogen.

Inaya: Hoe kon jij mij dit aandoen? Ik heb jou kansen gegeven, heb je in mijn huis gelaten, heb je mijn eten gegeven en en schone bed, waar jij vannacht zo lekker warm en zacht in sliep. Hoekon je Hicham.

Hicham kreeg een grijns op zijn gezicht.

Hicham: Je broer heeft mij betaald sletje en nu uitstappen.

Hicham stapte als eerst uit. Ze was bang, haar handen trilden. Ze zag opeens dat de sleutels van de auto er nog in zaten. Ze dacht snel. Ze schoof aan de kant van Hicham, deed de deur opslot en draaide de sleutel. Het was haar eerste keer alleen achter de stuue. Ze zag dat het automaat was. Gelukkug dacht ze. Haar ex leerde haar af en toe rijdsn, maar had alleen maar auto's mst automaat. Hicham en Mo keken naar de auto. Hicham rende en schreeuwde naar de auto.

Hicham: Waar ben je mee bezig! Doe die deur open!

Mo keek en knikte met zijn hoofd van JIJ GAAT ZIEN. Inaya keek weer naar de schakelaar. Ze zag dat het op P stond. Ze herrinnerde dat haar ex haar had uitgeled dat als de auto geparkeerd is, zet je hem op P. Wil je rijden, druk je op een knopje eronder. Hangt ervan af wat voor schakelaar het is en je zet hem om op D3, maar Inaya moest naar achteren. Ze dacht hoe ga ik rijden, maakt niet uit als ik maar weg kan van hier. Ze zette het op R, dat was achteruit. De auto begon te rijden. Ze drukte op de stop pedaal en zette het op D3. Daar ging ze dan. Hicham en Mo stapten in de auto van Mo en gingen haar achterna. Inaya kwam aan bij een drukke straat die ze in moest rijden. Ze stopte even en reed weer. Ze ging naar rechts. Daaf was een stoplicht. Ze wist dat ze knipperlicht naar rechts moet doen, maar was alles vergeten en tenslotte was het ook een andere auto die ze dus niet kende. Ze probeerde maar wat. De ruitenwissers gingen aan. Inmiddels was de stoplicht op groen en auto's begonnen te toeteren. O shiiitt, dacht ze. Wat nu? Ze keek in de binnenspiegel en zag dat Mo en Hicham er niet meer waren. Vreemd, dacht ze. Ze drukte op gas en ging naar rechts. Ooh fietser. Net op het nippertje stopte ze. Hoe moet ik nu naar Rotterdam, dacht ze. Hoe? Ze wou een straat ingaan, toen ze opeens de autp van Mo zag staan. Ze kon ook niet meer naar achteren, want er reden auto's achter haar en het was heel druk. Hicham stapte uit. Hij was iets aan het zoeken. Hij schreeuwde.

Hicham: Stap uit nu! Of doe die deur open!

Hij bleek iets te vinden. De deuren gingen open. Het was zijn reservesleutel. Hij stapte in.

Hicham: Schuif op! Sloerie! Wesh ben je gek ofzo! Qa deze auto kost geen 10.000. Hij kost zelfs meer dan jouw leven.

Inaya was bang. Ze schoof op en wou net haar deur opendoen, maar Hicham greep haar bij haar arm.

Hicham: Waaarrr wil je ontsnappen, waar?

Hij vroeg dat op een vieze manier.

Hicham: De enige plek waar jij nu gaat, is waar jij thuis hoort!

Ze reden richting de straat. Inaya was aan het huilen. Ze zag haar moeder bij ds deuropening staan. Hicham stopte en Mo liep naar de auto. Hij maakte de deur open en pakte haar bij haar nek. Hij haalde haar uit de auto.

Mo: Waar was jij al die tijd a kehba?

Hij vroeg dat op een gemene manier.

Inaya: Laag me los, Mo alsjeblieft, laat me los..
Mo: Toen mama jouw vroeg om haar niet meer gek te maken heb jij dat ook gedaan? A? Lopen!

Hij hield haar vast bij haar arm. Ze gilde want het deed pijn. Mo draaide naar haar toe en gaf een vuist op haar hoofd. Ze voelde zich duizelig worden en het werd zwart voor haar ogen. Alles vloog opeens door haar hoofd. Flesje parfum die kapot ging, was een teken ik kwam in een regenplas terecht op een donkere parkeerplek. Mijn schoen die op de trap was gevallen doordat hij weggleed van mijn voet, dat betekende dus dat ik veel zou rennen. Uiteindelijk het ergste. Toen ik halverwege op de trap stond en zwart zag voor mijn ogen, betekende dus dit mijn broer die mij deze gevoel weer heeft gegeven. Hij duwde haar en ze viel..

Net voor de deur..

Voor de voeten van haar moeder..