Siz...tanımadığınız bir kadını yazdınız mı hiç?
Oysa ben... asla tanışmayacağım bir kadını kaleme aldım. Yıllar geçse bile, asla karşılaşmayacağım bir kadını. Ellerini tutmayacağım, gözlerine bakmayacağım ve asla kokusuyla tanışmayacağım bir kadını...
Allahın selamı üzerinize olsun arkadaşlar. 2 Bölüm yayınladıktan sonra önemli iki kahramanımı görsel olarakta tanıyın istedim, benim gözümden. Umarım seversiniz. Çünkü ben onları gerçekten sevdim.
1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HÜZÜN EFLİN...26yaşında ve yaşının en güzel zamanlarını güzelliğini unutarak yaşama çabasında. Tek derdi insanlar...başka insanlar...uzakta olanlar, hasta olanlar...ve yardıma muhtaç yaşayanlar. Herkese yardım edemeyeceğinin farkında ama bu onu yine de yıldırmıyor.
"Küçük bir çoçuğun hikayesini duydum,küçükken"diye başlıyor konuşmaya." O zamanlar daha hasta olduğumu da bilmiyorum. Ama eminim bilseydim de, bu hiç bir şeyi değişmezdi. Bir çocuk varmış. Sahil kasabasında yaşayan küçük bir kız çoçuğu. Her sabah uyanır uyanmaz denize koşarmış. Sahile vuran deniz yıldızlarını toplar tekrar denize geri atarmış. Ve bundan mutlu olurmuş. Kimilerine göre bu gereksiz bir şey olsa da, küçük kız yaptığının farkındaymış. Her sabah uyandığında hayat kurtarmak, ve her gece bunu pilanlayarak yatmak onun için değerli bir şeymiş. Bir bilgeyi düşündürmüş bu davranışı. Yine bir sabah bu kutsal alışkanlığını tekrarlamış.
Onu seyr eden bilge cevabını bildiği bir soruyu sormuş küçük kıza "neden?" Demiş. "Neden her saah bunu yapıyorsun? Ne gerek var? Zaten hepsini kurtaramıyorsun, eğer öyleyse ne fark ederki bu çaban. Ne kadar erken kalkarsan kalk, çoğuna yetişemiyorsun bile" .
" yetişemediklerim için üzgünüm ama yetişe bildiklerim için çok şey fark eder. Yaşamak sadece insanların haklı değil bence. Ama yaşatmak hepsinin borcu olmalı" iştr tam da böyle bitiyordu küçük kızın hikayesi. Ve benim annem bunu bana sadece bir kez anlatdı. Çünkü unutmayacağımı biliyordu. Ben ilk o gün karar verdim canlıları kurtarmanın, birilerine hayat vermenin kutsal bir şey olduğuna. İnsanları kurtarma kararıma gelince... onu annem öldüğünde karar verdim, ve hasta olduğumu o gün de bilmiyordum. İlk anneleri kurtarmak için seçtim beyaz önlüklü olmayı. Sonra aylar geçti ve ben...beynimin ne kadar misafirperver olduğunu hatırladım. Halbuki o misafirperverliyi aşmış ve ev sahipliğine geçiş yapmış. Herkesin zeki olduğunu söylediği bu beynimde kurnaz, sinsi bir canavar yatıyor. Uyuyor bir sebepten dolayı...ama bir gün uyanacak...ve ben o güne kadar yetişe bildiğim kadar insanın hayatını kurtara bilirim..."
2.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Renkli giyinmem, renkleri sevmemden kaynaklanmıyor...veda ediyorum renklere sadece...doya doya kullanıyorum onları...nede olsa bur gün bunu istesemde yapamama ihtimalim var... Ama tercihim hep siyahtan yana...alışmam gerek...siyaha ve karanlığa...ve soğuğa. Nede olsa tek taraflı bileti olan isteksiz bir yolcuyum bu dünyaya..."
3.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gülmek... tek sahtekarlığım bu haatta... İstemeyerek gülmek...ve saklamak dünden kalma gözyaşlarımı. Ve saklamak acılarımı... ve saklamak aklımdakileri...beynimdekileri...ve kalbimdekileri....saklamak için gülmek tek mecburiyetim...sahtekarlık yüzümdeki tek mesleğim....
3.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"En sevdiğim mevsim kış... En sevdiğim şey kar.... ve en sevdiyim yer hikayenin başladığı yer.... ve en sevdiğim adam....GAMZELİ ADAM...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Olric Brown. Onu size anlatamam... Ama anlatmam gerek. Çünkü her kadın onu tanımalı. Dünyada böyle bir adam olduğunu bilmeli. Kadınlar onu sevmeli. Bir kadının bir adamı sevdiği gibi değil, Onun beni sevdiği gibi sevmeli kadınlar onu. Her kadının heyatından bir Olric Brown geçmeli. İlk önce gamzeleri karşılamalı sizi...kalbinden önce gamzeleri sevmeli...gün yüzüne çıkmalı. 33üne gelmişti biz tanıştığımızda. Hatta doğum gününe bir gün kalmıştı. Ama o daha aklına kitlediği küçük mutsuz bir çocuk. Annedini kayb etmiş ve bunun için kendisini suçlayan bir oğlan çoçuğu. Kadere inat yaşayanlardan. Altın kaşıkla doğup zehir zıkkım tadanlardan. Aşktan doğup aşksız kalanlardan. Bakmayın siz güldüğüne...gamzelerini görmediğiniz sürece kslpten gülmüyordur demek ki... bu adamı tsmımak için HÜZÜNLÜ BİR ADAMI OKUMAK GEREK...YAŞAMAK GEREK...BİZE HOŞ GELDİNİZ...GİRİŞTE BİRAZ EĞLENMİŞ OLA BİLİRSİNİZ BELKİ... AMA SATIRLARIN SİZİ HANGİ KORİDORLARDAN GEÇİRECEĞİNİ BİLEMEZSİNİZ....HANGİ LABİRENTLERE GİRECEĞİNİZİ KESTİREMEZSİNİZ....BİZE GELEN YOLDA...İYİ YOLCULUKLAR....
Not.... Arkadaşlar size iyi okumalar...destekletinizi ve varlığınızı Allah esirgetmesin diyerek vedalaşıyorum sizinle.... çalışın mutlu kalın...
Gelenlerse saati bildirise küçük bir anımız olur.ve belki küçük bir yıldız dokunuşu senden bana hediye.
