HÜZÜNLÜ BİR ADAM.

BÖLÜM 4

Hüzünün dünyasından...

Geri zekalı bir çocuğun, gizli zekasında saklı duygularım,
ileri zekalı bir çocuğunsa sustuklarında.

Kim olduğunu unutmuş, bir derviş gibiyim.
Bilmediğim yerlerde, tanımadığım yüzlerde.

Bazen kocaman bir gök yüzü dünyanın çatısında,
bazen bir merdven, körler hayallere uzandığında.

Duygularım sakat, hafızam engelli.

Ellerim yalın, parmakları yok duygularımın.

Bazen bir avuç toprağım, bir  sevgilinin mezarından alınan,
bazen sıcak bir ekmeğim bir yetim için, şişko bir fırıncıdan çalınan.

Anne sütünü tatmadığı için, tatlıyı sevmeyen bir zavallıyım işte.

Cebi parayla dolu, bir meteliksiz,
elmas küpeli bir dilenciyim belki de.

Yani gülüşüm okadar eğreti, üzgün yüzümde.

Saçları uzun hasretimin, kiprikleri nemli.

Gözleri bir hapisane,
avluya bile hasret bir canavar gibiyim.

Beyni...

Beyni acımasız bir suçlu.

Beyni karanlık bir yer altı, yerin üstünde.

Usturalı bir vahşet ustası,

Anı azılısı,
hatıra katili,
duygu suçlusu.

Ruhum takı hastası bir mahkum elleri kelepceli.
boynu prangalı bir kuğu misali

ve

ayağı kunduralı bir balerin.

Ben haps edildim bu dünyanın avuçlarına.

Etrafım nefeslerden kafes kurmuş çevreme.

Koca bir ormanda boğulur gibiyim.

Kışın yağan "kor" misali, şu beyaz şeylerin bende izleri.

Gök yüzü sahtekar, yer yüzü hırsız.

Üçken bir dünyada, kare gibiyim.

Ölüler Cehennemine almaz ruhumu, diriler cennetine.

Saçma sapan bir arafta doğmuş gibiyim.

Bende yıl bilmem kaçıncı,
aylardan hiç gelmeyen,
günlerden hiç geçmeyen.
zaman kavramını bozmuş gibiyim.

Benim mezarım gök yüzünde.
Ruhum toprağın altında, tenim üstünde.

Mezarıma kavuşmam, bir kiyameti farika.

Yoklukla varlik arasında çıkmış savaş gibiyim.

Aklımın sınırlari dikenli,
içinden kaçanlar ,yara bere içinde.

Bu yüzden düşüncelerim keskin,
kelimelerim bıçak misali.

Tiz çığliklarım var sukünetimde,
sessiz bir odada yankı gibi yüreğim.