11. Without me
Naka-ngiti ang babae samantalang si mama Celia ay naka-taas na ang isang kilay.
"Good afternoon po, tita." Nakangiting bati nung Hilary kay mama.
"Don't call me tita. Hindi kita pamangkin."
You should call her ma'am, not tita.
"Oh. Okay, ma'am."
"Maybe you're Gio's sister?" She asked me.
"No. I'm Gio's bestfriend." Mataray na sagot ko.
"Oh. I see."
"Sergio, hindi mo ba ipapakilala ng maayos ang bisita mo?" Mataray na tanong ng kanyang ina sa kanya.
"Sorry, i forgot. Ma, this is Hilary Beatrice Lacsamana. Sya po yung sinasabi kong dini-date ko."
Wtf?!
"Hilary, this is my mother. Cecilia Velasquez, but you can call her tita Celia."
"Ma'am Celia!" Pagtatama ni mama Celia kay Gio.
"Okay, and this is Evangeline White. You can call her Angeline. She is my bestfriend."
"Since when?" Tanong ni Hilary.
"Since first year high school." Ako na ang sumagot.
"Okay. Uhm.. ang tibay ng friendship nyo. I wonder kung natiis nyo na ang isa't-isa."
"Oo naman. Natiis nya ko nang 3 years." I smirked.
Napatingin naman si Gio sakin na para bang sinasabi na, 'akala ko ba, tapos na yung issue na yun?'. Ang nanay naman ni Gio at pekeng umubo.
"Bakit?" Hilary asked.
Nag half smile ako. "Change topic."
"Uhm.. kain na muna tayo." Pagyaya ni Gio kaya tinawag nya ang kasambahay nila para maihanda ang pagkain.
Dumating naman agad si manang Rosa dala ang isang tray ng cookies.
Ngumiti sakin si manang kaya nginitian ko rin ito pabalik. Medyo tumanda na ito.
"Cookies? You like that, Gio?" Parang hindi makapaniwalang tanong ni Hilary.
"Yes. Paborito namin ni Gio yan." Ako ulit at sumagot.
Medyo ngumiwi pa ang mukha ni Hilary sa sinabi ko.
Bumalik si manang dala ang orang juice at umalis na rin agad.
"Okay let's eat." Pag aanunsyo ni nang nanay ni Gio.
"Okay mama." Ako sabay tingin kay Hilary at ngumiti.
"Wait. Tinatawag mo sya nang 'mama'?!" Gulat na tanong nito sakin.
"Yes. I wished her to call me that way, is there any problem, miss?"
"Wa--wala po."
Tahimik kaming kumakain nang biglang inalok ni Hilary si Gio na susubuan nya ito nang cookies.
What the?!
"Ayaw nyang ginaganyan sya. Especially pag may nakakakita." -ako
Natahimik naman sya at nag half smile ako. I don't know, it felt like victory.
Mas marami akong nalalaman tungkol kay Gio kesa sa kanya.
After mag merienda ay tinanong sya ng konting katanungan ni mama pero madalas ako ay ang kinakausap ng nanay ni Gio.
Bago sya umalis ay may binigay syang regalo kay tita.
"You should open it, ma'am."
Tinaas ni mama Celia ang kanyang isang kilay at binuksan ang regalo.
Tinaas nya ang isang kulay violet na dress. Hindi naman nakaka-tanda ang itsura nito, kung tutuusin bagay ito kay mama pero may problema si Hilary.
Tsk.
Mama Celia REALLY HATE color VIOLET!
"My dear Hilary, mama Celia hate, not just hate. Really hate! Color violet!" -ako
"Oh sorry, i don't know. Pwede ko naman pong palitan yan sa susunod."
"Hindi nya parin magugustuhan. Nabigay mo na. Hindi nya ibabalik sayo yan. Maybe, gagawin nyang basahan. You know. Doormat." I smirked.
Napailing naman ang nanay ni Gio at tumayo na.
"Aakyat na ko sa taas. I'm very happy to see you again Angeline." At yinakap ako ni mama bago umalis. Nagpaalam din sya kay Gio pero tinignan nya lang ang babaeng katabi nito at linagpasan na nya.
Hinatid ni Gio ang babae sa labas at nung naka-alis na ang babae ay agad naman syang pumasok at umupo sa harapan ko.
"Bakit mo ginawa yun?" Seryosong tanong nya.
"Yung alin?"
"Pinapahiya mo sya ka mama!"
"What?!"
"I know you, Evangeline! Alam mo nang simula palang hindi na nya nakuha ang simpatya ni mama pero parang ginagatungan mo pa si mama na hindi gustuhin si Hilary! Bakit?! Bakit mo ginawa yun?!"
"I don't like her for you."
"Tangina! Hindi ko kailangan ng opinyon mo kung gusto mo sya para sakin o hindi!"
"Just... calm down Gio. Hindi ko sinaktan yung babae mo."
"Sa ginawa mo kanina. You're giving my mother a reason to not like Hilary!"
"Dahil yun yung gusto ko! Yung hindi sya magustuhan nang mama mo para sayo!"
"Walang pakialam kung sino ang gugustuhin ko at mamahalin ko! You're just a friend!"
"Yeah." I bitterly smiled.
"Walang mangyayari satin dito. I should go now." Again, i smiled bitterly.
"Have a nice day, Gio. Have a great day without me." Saad ko tska umalis sa kanilang lugar.
YOU ARE READING
Without Farewells
Short StoryHe left me without saying any goodbyes, i do the same thing to him. I left him without saying goodbye. Short story_ Entitled: Without Farewells Written by: Trix_ie