Without Farewells

CHAPTER 24

24. Key

"Happy 4th anniversary, Angie!"

Nagising ako sa sigaw ni Gio sa kwarto ko.

"What the heck, Gio! Ang aga pa!" Reklamo ko at nag talukbong ng kumot.

"Hipanan mo na muna yung candle. Matutunaw 'to eh."

Hindi ko sya pinansin.

"Please. Baby. Darling. Babe. Loves. My one only lovee!!!"

Bumangon na ko dahil mag sisimula na namang mangulit itong lalaki na ito.

Pag bangon ko ay ngumiti ito.

"Blow the candle, Angie."

"Sabay tayo."

"Okay." He chuckled.

Sabay nga naming hinipan ang kandilang nasa ibabaw ng cake.

He gave me a smack kiss in my lips.

"Happy anniversary." He said after he kissed me.

"Happy anniversary." Ako naman.

It's been four years since we are together.

Syempre hindi madali. There are times na para bang ayaw mo na pero ilang oras lang ay sa kanya parin talaga ako babalik.

Para bang meron syang magnet sa katawan  at sa tuwing gusto kong lumayo sa kanya ay ilang oras lang, kusa na akong babalik.

"Anong ganap mamaya?" Tanong ko.

"Wala naman. Pupunta si Madie tska si pareng Ely, sasama nila yung dalawang bata."

Naging close ni Gio si Ely at kami naman ni Madie ay lalong naging mas malapit pa.

Dalawa na ang anak ni Madie. Si Madieson ang pangalawa nyang anak.

"Anong oras?" Tanong ko.

"Well, actually. Si Ason tska si Marga nasa sala na. Hinihintay yung mamu nila bumangon."

"Oh."

Bumango ako agad at tska nag punta sa sala.

Sinalubong ako nang dalawang bata at tska yumakap sakin.

"Saan nagpunta si mommy nyo tsaka daddy?"

"We don't know." Bulol na sagot ni Ason sakin.

Si Gio ang nag luto nang tanghalian namin.

Yung dalawang magkapatid ay naglalaro lang samantalang pinapanood ko mag luto si Gio.

I'm so lucky to have this guy.

Nilapag nya ang adobo sa lamesa pag tapos nya mag luto.

"Tawagin mo na yung dalawa para naman maka kain na tayo."

Tinawag ko naman ang dalawang bata tsaka kami nag simula kumain.

Pagtapos ay ako na ang naghugas ng pinag kainan namin.

Pinatulog naman ni Gio yung magkapatid.

May nag doorbell kaya naman lumabas si Gio sa kwarto.

"Ako na ang magbubukas." Sabi nito.

Maya-maya ay bumalik ito.

"Sino 'yon?" Tanong ko.

"May bisita ka."

Tinignan ko ang dalawang sumunod sa kanya at hindi ko inaasahan na si Bea ito at Gian.

"Uhm... upo." Sabi ko at inimuwestra sila sa sala.

Tahimik kaming apat sa sala.

Magkatabi si Gian at Bea sa harapan namin ni Gio, syempre ay magkatabi kami ni Gio.

"Kamusta? Balita ko tatlong taon na daw kayo ni Gio."

"Apat na taon na ngayon."

"Mabuti naman." Nakangiting sagot ni Bea.

"Kayo? Kamusta?" Tanong ko.

"Kasal na kami." Ipinakita pa nito ang singsing na nakasuot sa pala-singsingan nya.

"Good. I'm happy for you two."

"Angeline. Nandito ako para mag sorry sayo. Alam ko naman na mali yung nagawa ko eh. Masyado akong nabulag sa pagkaka gusto ko kay Gian kaya nagawa ko yun. Wala eh, hindi ko rin maintindihan. Iniisip ko kase. Ako yung nauna pero bakit parang mas nakita nya yung halaga mo kesa sakin. Kaya ayun. Ginawa ko lahat para lang maakit sya kahit na alam kong kayo na. And i'm so sorry.." she's crying.

"You are... you're forgiven"

"Talaga?" Nabuhayan ito nang loob sa sagot ko.

"Yeah."

Lumapit ito sakin at niyakap ako. Gian looked at me at lumapit din. Niyakap nya m rin ako at may binulong sakin.

"I'm sorry."

"It's fine."

Maybe, i need to forgive them. Hindi lang para sa kanila at para rin sa sarili ko. Para lumaya ako sa nakaraan.

My forgiveness is the key for everything.