Without Farewells

CHAPTER 13

13. Wrong number

Patuloy lang ako sa pag-mamaneho. Hindi ko alam kung saan ba dapat ako pumunta. Hindi sinasagot ni Gian at Bea ang mga tawag ko sa kanila, nahihiya naman ako na tawagan si Madie dahil baka kasama nito ang asawa nya.

I was like a shit. Crying while driving, seriously?!

Where did i get that idea?!

I still can't believe it, hindi ako makapaniwala at hindi matanggap ng sistema ang ginawa nya sakin. Nagpasa na ang palapulsuhan kong matindi ang kapit nya kanina.

Tumigil ako sa isang sea side.

Alam ko ito. Napupuntahan ko ito dati lalo na nung iniwan ako ni Gio.

Maganda ang tanawin dito at talaga namang nakaka-kalma ng sistema.

Bumaba ako sa aking sasakyan at hinangin ang buhok ko nang lumabas ako.

Ang malamig na hangin at patuloy na humahalik sa aking pisngi at patuloy parin ang pag daloy ng luha sa aking mga mata.

Sumandal ako sa sasakyan ko habang tinitignan ang pag lubog ng araw.

Bakit kaya kailangan sa buhay ng tao ang may magbago?

Bakit kailangan may umaalis pero babalik din naman?

Don't love too much. Kung mag mamahal ka, magtira ka para sa sarili mo. Lahat kase nang sobra ay masama.

I find my self scrolling at my phone. Tinitignan ang mga litrato namin nitong mga nakaraan lang. Nung wala pang Hilary sa eksena. Wala pang Gian na naging nobyo ko. Masaya kaming parehas samantalang may nasasaktan naman akong iba.

Masakit ang masaktan ng isang tao pero parang mas nasasaktan ako pag ipinararanas ko sa kanila ang sakit na naidulot sakin noon.

Nang kumagat na ang dilim ay nag drive na ulit ako. Pumunta ako sa isang bar na malapit dito.

Sa pag inom ko ibinuhos lahat ng sakit na nararamdaman ko.

"One shot of tequilla."

Nilagok ko iyon at nasundan pa nang maraming shot.

I also ordered i bottle of Jack Daniels.

I hate myself.

Despite the fact that Gio hurting me, not only emotionally. he also hurted me physically. I.... i still... i still miss him.

Tangina. Bakit ba ko nag kakaganito?!

Patuloy ako sa paginom hanggang sa dumoble na ang paningin ko hudyat na lasing na ko.

Sa bawat pag pikit ko imahe nya ang nakikita ko.

Fuck you, Sergio!

I opened my phone 'coz i want to call him. I want to tell him that i hurt beacuse of him.

Kahit nahihilo ay pinilit ko parin na hanapin ang registered number nya sa cellphone ko.

Idinial ko ang number at tsaka pumikit dahil sa matinding hilo.

["Hello?"] Kahit na malakas ang musika dito sa lugar kung nasaan ako ay dinig ko parin ang pag sabi nya nang hello.

Thank god, he answered it!

"Gio. I miss you so, so bad!" I continue crying.

"I'm sorry. Sorry sa lahat ng naging sanhi ng galit mo sakin. I'm very sorry.."

Umiyak ako nang umiyak pa hanggang humikhikbi na ako.

"Sorry.. i'm sorry..."

Narinig ko ang pag singap ng kausap ko sa kabilang linya bago ito nagsalita ulit.

["Angeline. Wrong number ka. Si Gian 'to."] Sabay baba ng linya.

Tinignan ko ang history at 'Gio' ang nakalagay.

"Fuck you Gio!" Sigaw ko sa cellphone ko kahit alam ko naman na hindi ako maririnig ng kausap ko kanina.

Kahit na lasing ako alam ko ang tunog ng boses nya. Kahit na lasing ako, alam ko parin ang lahat-lahat sa kanya.