Dark Angel

Part 27 (U&Z)

သစ်သားတိုင်ကို မြေကြီးထဲသို့ စိုက်၀င်အောင် ထုရိုက်သံသည် တစ်ချက်တစ်ချက် ထွက်ပေါ်နေသည်။ ချွေးစို့နေသော ကျောပြင်မှ ကြွက်သားစိုင်များသည် သစ်သားတိုင်ကို ထုရိုက်နေသည့် သစ်လုံးကြီးကို မယူလိုက်တိုင်း ကျစ်လျစ်ကျဥ်းမြောင်းသွားသည်။ နေလောင်ထားသော အသားအရေသည် ကြေးနီရောင်တောက်နေသည်။ လိပ်ခွေနေသော ဆံပင်နက်များသည် ချွေးများဖြင့် စိုရွှဲနေသည်။

"ဒန်နရယ်.. ငါပြောနေတယ်.. မင်း ဘေးဖယ်နေ.."

"ကျွန်တော် ဘာလုပ်နေလို့လဲ။"

"အေး.. ဘာမှမလုပ်နဲ့။ လုပ်လို့ကတော့ မင်း သေမယ်။"

"ဟာဗျာ.. ဘာတစ်ခုမှ မလုပ်ရသေးဘဲ အလကားဟောက်ခံနေရပါလား။"

"မင်း မလုပ်ပေမယ့် စိတ်ကူးနေတယ် မဟုတ်လား။"

"ခင်ဗျားကို မပင်ပန်းစေချင်လို့လေ။ ချစ်လို့စိတ်ပူတာကို မရဘူးလား။"

ဖရက်ဒီ အပြုံးနှင့်လှည့်ကြည့်သည်။ နေလောင်ထားသည့် နှာခေါင်းထိပ်သည် ခပ်ရဲရဲဖြစ်နေသည်။

"မင်း ငါ့ကိုတကယ်မချစ်ပါဘူး။"

"ဟာ.. ဒီကိစ္စမပြီးသေးဘူးလား။"

စမ်းချောင်းငယ်ဘေးတွင် ထိုင်နေသည့် ဒန်နရယ်သည် လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပစ်ရင်း ရယ်လိုက်သည်။ ဖရက်ဒီသည် စမ်းချောင်းငယ်ကို ကူးဖြတ်သည့်တံတားကို ကိုယ်တိုင်ဆောက်ချင်သည်ဆိုကာ ဆောက်နေခဲ့သည်မှာ ရက်ပေါင်းကြာလှပြီဖြစ်သည်။ ဘာမှ၀င်မကူရဆိုသည့် အမိန့်ကိုနာခံကာ ဒန်နရယ်သည် ဘေးတွင် ငုတ်တုတ်သာ ထိုင်နေရသည်။ လူတစ်ကိုယ်စာရှိသည့် သစ်ပင်ကြီးများကို တစ်ယောက်တည်း ခက်ခက်ခဲခဲ ခုတ်သည်။ သစ်ကိုင်းများကို နေ့ရက်များစွာ ကြာသည်အထိ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ချိုင်သည်။ ပင်ပင်ပန်းပန်း နေရာရွှေ့သည်။

မည်သည့်အစွမ်းမှမသုံးဘဲ သာမာန်လူတစ်ယောက်လို ကူညီပေးပါမည်ဆိုတာကိုပင် လက်မခံ။ ဒန်နရယ်ထင်ထားသည်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲတွင် ခေါင်းမာသူမှာ မိမိဖြစ်သည်။ တံတားဆောက်သည့်ကိစ္စမှာတော့ ဖရက်ဒီသည် ဘယ်လိုမှချော့ပြောခြောက်ပြောလို့မရအောင် ခေါင်းမာနေသည်။ ထို့အပြင် မင်း ငါ့ကိုတကယ်မချစ်ပါဘူးဆိုသည့် ပြဿနာကလည်း မသေး။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဖြေရှင်းဖို့ခက်နေရသည်။ ဖရက်ဒီ့ကို ပိုပြီး ဂရုစိုက်သည်။ ပိုပြီးချစ်ခင်ကြင်နာသည်။ မအောင်မြင်။ အခုနောက်ပိုင်း ဒီစကားသည် ဖရက်ဒီ၏ လက်သုံးစကားဖြစ်နေသည်။ နာနာကြည်းကြည်း ပြောနေခြင်းမျိုးမဟုတ်တော့လည်း နားလည်ရခက်ပြန်သည်။