Slytherin Varisi (Harry Potter AU)

14

Devam eden sessizlikten sıkılınca ayağı kalkıp profesörün tam karşısına geçti. "Profesör, annemin ölümüne engel olamadığınız için hâla yas tutuyorsunuz. Ancak suç sizde değil. Tüm bunları yapan, ailemin canları üzerine kumar oynayan kişi Dumbledore. Kehanet tamamen onun planıydı. Tralawney sahtekarın teki. Yıllardır Hogwarts'ta ancak görü gücünü kanıtlayacak hiçbir şey yapamadı. Herkes onun sahtekâr olduğunu düşünüyor, öyle de. Dumbledore onu imperiusla kontrol ederek sizi kullandı. Zihinfendar olduğu halde birini hain olduğunu bilmeden sır tutucu yaptığına inanıyor musun gerçekten?"

"Tüm bunları nereden biliyorsun? Evet, o gün Karanlık Lord'a kehaneti ben götürdüm ancak bunu bilen tek kişi Dumbledore..."

"Ya da Karanlık Lordun kendisi." Snape zaten soğuk olan elleri buz keserken tekrar dövmesine uzandı. Gittikçe canlı bir siyaha dönen dövme zaten uzun zamandır Karanlık Lordun dönüşünü haber vermeye çalışıyordu.

"Nasıl... Ne zaman?"

"Her şeyi öğreneceksiniz ancak önce hak etmeniz gerek. Onunla konuştum, sadakatimi sundum. O da bana gerçekleri anlattı. Anıyı izlemedim ancak sizin bir düşünselinde tekrar gözden geçirmenizi tavsiye ederim, eğer dikkatli bakarsanız asanın hafif hareketini fark edeceksiniz. Sonrasında sadakatinizin gerçekten kime olduğuna karar verin. Karanlık Lord anneme olan sevginizin getirilerini görmezden gelerek size ikinci bir şans sunacak. Ancak unutmayın ki hangi tarafı seçtiğinizi ondan gizleyemezsiniz. Kararınız ne olursa olsun bu konuşmanın sonsuza dek aramızda kalacağını umuyorum. Gerçekleri bildiğinizi asla belli etmeyin. Dumbledore nefretinizi sezerse, sebebini sorgulayacaktır. Bu da planlarımızı sekteye uğratır. İyi geceler profesör."

Harry Potter odadan çıkarken geriye şaşkınlıktan nefes almayı unutmuş bir Snape bırakmıştı. İksir ustası, oturduğu yere daha da yaslanırken omuzları çöktü. Aylardır inanmayı reddettiği şey gerçekti. Karanlık Lord geri dönmüştü.

Düşünmekten kaçındığı konular zihnine doluştu. Biricik Lily'sinin emanetini, Harry Potter'ı korumaya yemin etmişti ancak çocuk annesinin katiline sadakatle bağlıydı. Üstelik her şey için Dumbledore'u suçluyordu. Söylediği şeyler görmezden gelinemeyecek kadar akla uygun, bir o kadar da inanması güçtü.

İksir ustası Dumbledore'un güvenilmeyecek biri olduğunu zaten biliyordu. Lorduna ihanet etmek pahasına onu uyardığı halde Lily'i koruyamamıştı. Sevdiği kadını koruyamamanın verdiği vicdan azabı olmasaydı adamın yanında bir dakika dahi durmazdı.

Karanlık tarafta olduğu süre boyunca Dumbledore'un da Karanlık Lordun da nasıl büyücüler olduğunu elbette çok iyi öğrenmişti. Çocuk haklıydı, Dumbledore gerçekten güvenilmez biriydi. Çocuğun dedikleri aklına gelirken kaşlarını çattı. Zihinfendar olduğu halde birini hain olduğunu bilmeden sır tutucu yaptığına inanıyor musun gerçekten?

Doğru söylüyordu, Dumbledore usta bir zihinfendardı. Zihinbendin Z'sini bilmeyen birinin ölümyiyen olduğunu anlaması zor olmazdı. O gece Sirius'un önerisiyle sır tutucunun değiştiğini biliyordu. Kılkuyruk zayıftı, Black varken kimse onun sır tutucu olduğuna ihtimal vermezdi. Ancak düşünüldüğü gibi olmamış kılkuyruk adresi Karanlık Lorda kendi rızasıyla getirmişti.

İksir ustası aniden yerinden kalktı. On yıldır sevdiğini koruyamamanın verdiği suçlulukla yaşamış, vicdan azabını bir nebze azaltmak için Dumbledore'a sadakatini sunmuştu. Tuttuğu yas gözlerini kör etmişken ona gerçekleri gösteren korumaya yemin ettiği çocuk olmuştu.

Vücudunun her zerresi aptallığını yüzüne vururken sadece artık emin olduğu şeyi teyit etmek için iksir dolabının arkasında gizlenen düşünselini çıkardı. Anıyı tekrar tekrar izlerken, Dumbledore asasını her sallayışında kendi aptallığına lanet okudu.