ဒီနေ့က တနင်္ဂနွေနေ့ ။ တိတိကျကျ ပြောရရင် အထက်တန်း ပထမနှစ် ပြီးသွားတဲ့ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေထဲက တနင်္ဂနွေနေ့ တစ်နေ့ ...
ယိပေါ် အိမ်ရှေ့မှာ တကုပ်ကုပ်နဲ့ .. ။
ယိပေါ်တို့ မိသားစုဟာ သမီး မိန်းကလေး မရှိတဲ့အတွက် ယိပေါ် ကိုယ့်အဝတ်ကိုယ် လျှော် ရတယ်၊ လှမ်းရတယ် .. ။
ယိပေါ် ခါလိုက်တဲ့ ကျောင်းဝတ်စုံ ဆီက ဆပ်ပြာနံ့လေးတွေက သင်းခနဲ .. ။
အဝတ်တွေကို ကြိုးတန်းမှာ ချိတ်နေတုန်းမှာပဲ .. ရှောင်းကျန့်က စာအုပ် (၂) အုပ်ပိုက်ပြီး ယိပေါ်ဆီ ရောက်ချလာခဲ့တယ် ..
" ဟာ .. ကိုကို "
ကိုကိုက ပြုံးပြတယ် ..
" ယိပေါ် .. မအားဘူးလား ကိုကို စာအုပ် သွားအပ်ချင်လို့ လိုက်ခဲ့ခိုင်းမလို့ကို .. "
" အားတယ် အားတယ်
ခဏပဲ စောင့် "ကိုကိုက ယိပေါ်နဲ့ တူတူအဝတ်တွေ ကူလှမ်း ပေးတယ် ။
အဝတ်စတွေ ကြားထဲက လှစ်ခနဲ လှစ်ခနဲ မြင်ရတဲ့ ကိုကို့ မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုချင်းစီက သိပ်လှတာပဲ .. ။
" ရပြီ ကိုကို .. ထားခဲ့လိုက်တော့ "
ကိုကိုက ခွက်ထဲက အဝတ်ညှစ်ထားတဲ့ ရေလက်ကျန်တွေကို မြက်ပင်တွေပေါ် လောင်းချလိုက်တယ် .. ။
__
တရုတ်လိုနဲ့ ဂျပန်လို လုံးထွေးပြီး ပြောချင်သလို ပြောနေတဲ့ ယိပေါ်တို့ကို လမ်းသွားလမ်းလာ တချို့က ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် ကြည့်သွားကြတယ် ..
ယိပေါ်တို့ အချင်းချင်းတော့ နားလည်နေကြတာပါပဲ .. ။
ကိုကို ငှားတဲ့ စာအုပ်ဆိုင် ရောက်ဖို့ အဝေးကြီး လျှောက်ရတယ်.
မညီညာတဲ့ Kurashiki ရဲ့ မြေမျက်နှာ အနေအထားကြောင့် လှေကားထစ်တွေလည်း အများကြီး ဆင်းရတယ် .. ။လမ်းလျှောက်ရမှာလည်း အပျင်းတစ်တဲ့ ယိပေါ်ဟာ ကိုကိုနဲ့ တူတူဆိုတဲ့ အသိနဲ့တင် ညောင်း တယ်မထင်ပဲ နွေးထွေးနေခဲ့တယ် ..
Kurashiki တစ်မြို့လုံး ပေါ်ဖြာကျနေတဲ့ နေရောင်ထက်ပေါ့ ... ။