( Song suggest : Kimino nawa ost )
ပိတ္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္က ခန္းဆီးလိုက္ကာ စေလးဟာ ၿငိမ္သက္ေနတယ္ .
တံခါးမႀကီးမွာ ခတ္ထားတဲ့ ေငြေရာင္ေသာ့ခေလာက္ကလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ။
ယိေပၚ ေလွကားထစ္ေလးမွာ ထိုင္ၿပီး ကိုကို႔အိမ္ကို ေငးေနခဲ့မိတယ္ ..
ကိုကို မရွိေတာ့ ပန္းပင္ေတြကို ဘယ္သူၾကည့္မွာလဲ ~
မ်က္ရည္ေတြက မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ အျပည့္ ။
ကိုကိုက ဘာလို႔ ဒီလို လုပ္ရက္ရတာလဲ ။
သူ႔ကို တစ္ခြန္းေတာင္ မေျပာခဲ့ပဲနဲ႔ ၊ ႏွဳတ္ဆက္စကားေလးေတာင္ မထားခဲ့ပဲနဲ႔ေလ ။
ကိုကို႔ ေဘးအိမ္က အန္တီႀကီးေျပာတဲ့ မနက္ ေလးနာရီေလာက္ႀကီး ေျပာင္းသြားၾကတာ .. ဆိုတဲ့ စကားက ယိေပၚ ေခါင္းထဲမွာ ခဏခဏ ျပန္ေပၚေနတယ္.
ကိုကို မေန႔က အိမ္လည္ေခၚခဲ့တာ အဲဒါေၾကာင့္လား ?
နမ္းခဲ့တာေရာ အဲဒါေၾကာင့္ပဲလား ?
ကိုကိုတို႔ သြားေတာ့မွာ မို႔လို႔ေလ ?
သူ မ်က္ရည္ေတြကို လက္ခံုနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္ ..
ကိုကိုကလည္း .. ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား
ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို မႀကိဳက္တာေတြ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊ ေဆးလိပ္လည္း မေသာက္ေတာ့ဘူးေလ
အဲ့လိုႀကီးေတာ့ မေနာက္ပါနဲ႔ ...စိတ္ထဲမွာသာ ေျဗာင္းဆန္ေနခဲ့ေပမယ့္ ယိေပၚဟာ အျပင္မွာ ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ၿငိမ္ေလး နာက်င္ေနခဲ့ရတယ္ ။
သနားစရာ ေကာင္ေလးဟာ ကိုကိုက ေနာက္ေနတာ၊ ျပန္လာမွာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ညေန ေနေစာင္း တဲ့အထိ မလွဳပ္မယွက္ ငူငူႀကီး ထိုင္ေနခဲ့တယ္ .
ကိုကို ျပန္လာရင္ မႏွဳတ္ဆက္ပဲ ထြက္သြားတဲ့အတြက္ အျပစ္တင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ..
နာရီလက္တံေတြဟာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ လည္ပတ္တယ္ ။
ေန႔လည္ 2:00 ~