Ren's Untitled Story [一战]

Chapter XIV

(Suggest song - Paper cuts)

ကိုကိုဟာ သူ႔ဆီ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဝင္ေရာက္​လာခဲ့ဖူးတယ္.
ဒါေပမယ့္ အေခါက္တိုင္း ၿပိဳလဲက်ိဳးပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနနဲ႔။

ပထမဆံုး ရန္ပြဲက စလို႔ ။

ကြဲအက္ေတာ့မယ့္ ဖန္ပုလင္းေလးဟာ အခုဆို တစ္စစီ က်ိဳးပ်က္​သြားခဲ့သလုိပဲ..

လက္လႊတ္ေပးခဲ့တာ ဒီလိုအေျခအေနနဲ႔ ျပန္ျမင္ရဖို႔မွ မဟုတ္တာ ။

ကုတင္ေပၚက အိပ္ေနတာလား ေမ့ေနတာလား မသဲကြဲတဲ့ ကိုကို႔ကို ေငးၾကည့္ေနခဲ့မိတာ.. အၾကာႀကီး...

အဆင္မေျပရင္ေတာင္ ဒီလိုအေျခအေနနဲ႔ ေတြ႕ရမယ္လို႔ သူ ေယာင္လို႔ေတာင္ မစဥ္းစားခဲ့မိဖူးဘူး..

ဝဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မ်က္ေတာင္ခတ္ၿပီး ပုတ္ခ်လိုက္ရတယ္..

ကိုကို႔ကို ကားထဲေပြ႕ေတာ့ အရင္က ခႏၶာကို္​ယ္ ေသးေသးေလးက ေပါ့႐ႊတ္ေနတာမွ စကၠဴစေလးလိုပဲ.

သူ႔တိုက္ခန္းကို ေခၚလာတဲ့ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး ေဘးခံုမွာ ေခြေခါက္ေနတဲ့ ကိုကို႔ကို (၁၀) ေခါက္ထက္ မနည္း ၾကည္​့ခဲ့မိမွာ ေသခ်ာတယ္..

ထပ္ေဝ့ဝဲလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို လက္ဖမိုးနဲ႔ သုတ္ၿပီး ကိုကို႔မ်က္ႏွာနဲ႔ လက္က ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးထည့္ေပးဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္တယ္..

ဘယ္အ႐ြယ္ပဲ ေရာက္ေနေန.. သူက ကိုကိုနဲ႔ ေတြ႕ရင္ မရင့္က်က္ႏိုင္ေသးဘူး.

ေဆးထည့္ေပးလိုက္၊ အနာကပ္ ပလာစတာ ကပ္လိုက္၊ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို လက္ခံုနဲ႔ သုတ္လိုက္..

အျပင္မွာ က်ေနတဲ့ ႏွင္းေတြက သူ႔ရင္ထဲကအပူကို နည္​းနည္းေလးေတာင္ မဖံုးေပးႏိုင္ဘူး..