Redblack

HOOFDSTUK 1

'Bade, badge, kom op badge!' Happy Hogan marcheerde door het gebouw van Stark Industries gevolgd door een jong meisje.  Ze was nogal klein voor haar leeftijd en had zulk rood haar als een tomaat wat op haar schouders viel. Haar naam was Rowan. Dit was haar eerste stage dag bij Stark Industries. Er was een lijst op school verschenen met stage plekken, maar je mocht ook zelf een initiatief nemen en zelf een plek uitzoeken. Rowan had de lijst bekeken en zich aangemeld zoals velen bij de Stark Industries stage. Er was maar één plek en Rowan was uitgekozen, al wist ze niet echt hoe dat kon, want ze had een niet zo geweldig formulier ingeleverd. Pepper Potts kwam aanlopen en schudde Rowan de hand. 'Jij moet onze nieuwe stagiair zijn.' zei Pepper en ze glimlachte. 'Klopt, aangenaam ik ben Rowan Nero.' zei Rowan. 'Zoals je misschien wel weet ben ik Pepper Potts, CEO van Stark Industries.' ze leek erg gelukkig met haar taak. Pepper wendde zich tot Happy. 'Wat zei je nou eerder vandaag? Moet ik mijn personeel inruilen voor Tony's robots?' zei Pepper terwijl ze een formulier ondertekende van een voorbijganger. 'Wat ik bedoel te zeggen is dat de mensen ons kwetsbaarste punt zijn en dat we die moeten vervangen.' zei Happy. 'Wat?' zei Pepper ontsteld. 'Sorry, maar-' zei Happy tegen een personeelsmedewerker en hij wees naar zijn badge. 'Zei je dat nou echt.' zei Pepper hoofdschuddend. Happy knikte en Pepper legde een hand op zijn schouder. 'Happy, ik ben heel blij dat je hoofd van de beveiliging geworden bent, het is de perfecte baan voor je-' begon ze met een glimlach 'Dankje! Dat stel ik op prijs,' zei Happy. '-maar, sinds je hier bent-' 

'je hoeft me niet te bedanken.'

'-krijgen we 300 procent meer klachten van het personeel.'

'Dankje.' zei Happy met een glimlach en hij deed zijn schouders omhoog. 'Dat is geen compliment.' zei Pepper en ze keek hem serieus aan. 'Het is wel een compliment! Iemand verbergt duidelijk iets!' zei Happy alsof het zo klaar was als een klontje. 'Ik-' begon Pepper die er niks meer van begreep. 'Sorry, uw afspraak is er.' naast Rowan verscheen een vrouw. 'Wist ik hier van?' zei Happy. 'Happy, we zullen er later over praten, maar nu moet ik iets irritants afhandelen.' zei Pepper en ze liep door. 'Hoezo?' vroeg Happy die haar volgde. Rowan liep gewoon mee. 'Het is een afspraak van een ex-collega die me vaak vroeg om mee uit te gaan.' zei Pepper en ze opende de glazen deur van haar kantoor. 'Het is dus ongemakkelijk.' voegde ze er fluisterend aan toe. 'Ik vind het maar niks.' zei Happy afkeurend. De man in de kamer draaide zich om en keek de kant van hen drieën op. 'Pepper.' zei hij. Hij had blonde haren die naar achter gekamd waren en blauwe ogen. 'Killian?' zei Pepper verbaasd. 'Je ziet er goed uit. Heel goed zelfs.' zei Killian bewonderend over Pepper. 'Jij ziet er ook goed uit, ik- ik- wat heb je gedaan?' stamelde Pepper. Killian haalde zijn schouders op. 'Niets bijzonders, vijf jaar trainen met fysiotherapeuten. En noem me maar Aldrich.' 'U had een badge moeten krijgen-' 

'Happy het is oké.' zei Pepper gauw. 'Weet je dat zeker?' 

'Ja.'

'Ik blijf in de buurt.' zei Happy en hij verliet het kantoor gevolgd door Rowan. Happy ging op een bank in de hal zitten en Rowan ging naast hem zitten. 'Hé jongen.' zei Happy tegen een man die op een stoel verderop zat en hij wees naar zijn eigen badge. De man pakte zijn badge van zijn armleuning en liet die zien. Aangezien het kantoortje waar Killian en Pepper inzaten glazen muren had, kon Rowan zien wat er gebeurde. Het was alleen te ver weg om hun gesprek te horen. Killian gooide drie balletjes op tafel zie leken op metalen knikkers. In de lucht verschenen paarse en blauwe tinten en witte stipjes. Het had veel weg van het heelal. Killian drukte op een knopje op een afstandsbediening die hij in zijn hand had en het heelal verdween en maakte plaats voor blauwe verbindingen die een brein leken te vormen. Killian ging op de tafel staan en reikte zijn hand uit naar Pepper die de hand aanpakte en ook op de tafel ging staan. Ze zaten als het waren in de animatie van het brein. Killian hield zijn arm voor Pepper, die kneep erin en een gele flits verscheen in het brein. Zou hij zijn eigen brein laten zien? vroeg Rowan zichzelf af. Killian maakte een plek van het brein groter en vertelde er wat bij, Pepper leek erg onder de indruk. Rowan hoorde een geluidje die afkomstig was van de tablet die op de glazen tafel voor hen lag. Happy pakte de tablet op en keek er naar. Hij was duidelijk aan het bedenken waar hij op moest drukken. Hij tikte een paar keer op het scherm en zag dat hij de beller had opgenomen. Happy hield de tablet hoog voor zich. Rowan vond het een erg komisch gezicht, maar wilde niet lachen, het was wel haar eerste stage dag. 'Hallo?' zei Happy. 'Spreek in met het voorhoofd van de bewaking?' vroeg een stem die Rowan meteen herkende als die van Tony Stark. Happy hield de tablet iets omlaag. 'Wat wil je? Ik heb het druk.'

'Met het personeel lastig vallen?' vroeg Tony. 

'Toen ik vroeger bodyguard van Iron Man was, lachte iedereen me uit.' 

Tony stootte een irritant lachje uit. 'Ik moest weg om mijn waardigheid te bewaren, nu bescherm ik Pepper.' vervolgde Happy. 'Hoezo, vertel.' 

'Meen je het? Oké ze heeft dus afgesproken met een rijke, knappe wetenschapper.' 

'Oké.'

'Ik herkende hem eerst niet, normaal ben ik goed met gezichten maar bij hem duurde het wat langer.'

'Je bent de beste daarin.'

'Ik heb hem nagetrokken. Aldrich Killian. We hebben hem een keer ontmoet. Waar waren we? toen ik 1999 op een of andere wetenschapsconferentie.' 

'Zwitserland.' 

'Precies!'

'Ik herinner me geen Killian.' zei Tony. 'Nee natuurlijk niet, hij had namelijk geen borsten.' zei Happy. 'Ze zaten eerst te praten, maar nu laat hij zijn enorme brein zien.'

'Z'n wat?' vroeg Tony niet begrijpend. 'Enorme brein.' zei Happy duidelijk. 'Wacht, ik laat het zien.' Happy hield de tablet wat omhoog en strekte zijn armen uit. 'Hier, kun je het zien?' 

'Wat moet ik zien? Ik zie alleen jou.' zei Tony. Rowan hield zich niet meer in en grinnikte. 'Draai het scherm.' zei Tony vermoeid. 'Ik ben geen techneut.' zei hij geïrriteerd. 'Help me eens.' voegde hij eraan toe tegen Rowan. Rowan hielp niet, en ging door met lachen. 'Ik vertrouw die gast niet, en hij heeft ook een raar hulpje bij zich.' zei Happy en hij keek naar de man in de stoel die een tijdschrift las. 'Rustig maar.' zei Tony. 'Je moet beter letten op Pepper. Ze is een zegen voor je, maar dit kan je niet schelen.' zei Happy. 'Een enorm brein?' vroeg Tony. 'En een verdacht type.' vulde Happy aan. 'Ik ga hem volgen als er klappen volgen, moet dat maar.'

'Ik mis je Happy.' zei Tony opeens. 'Ja ik jou ook, zoals je was. Nu zit je met je supervriendjes en snap ik er niets meer van-'

'Ik moet gaan, heb je je taser?' kapte Tony Happy af. 'Waarom?'

'Er is een vrouw bij personeelszaken die inkt steelt, ga erop af.'

'Heel grappig.' zei Happy geërgerd. 

'En zeg tegen Rowan dat ik d'r graag wil spreken binnenkort.' zei Tony.

Even later liepen Happy en Rowan richting de uitgang. Ze zagen hoe Killian een kus gaf op de wang van Pepper. Ongelovig keek ze hem na. Ze snakte naar adem toen ze Happy en Rowan zag. 'Er staat een auto klaar om te gaan, als je zo ver bent.' zei Happy. 'Eh- ja alleen ik ben wat spullen vergeten. Dus... ik zal ze even halen.' Happy keek de auto na waar Killian in was gestapt en maakte een foto van het kenteken.