Love Of Interests: Πανικός Στο Σχολείο (COMPLETE)

Κεφάλαιο 31

Ερμιόνης POV

Όταν πηγαίναμε Ελλάδα η Φωτεινή ήταν αναίσθητη για να μην πονάει. Και όταν φτάσαμε στην Ελλάδα δεν την άφησαν να ξυπνήσει, την έβαλαν κατευθείαν στο χειρουργίο  για την μεταμόσχευση. Την καρδιά την μετέφεραν με το ελικόπτερο που πετάξαμε.

Στο νοσοκομείο ήμασταν όλοι εκεί. Εγώ, η Ναταλία με την Αθηνά, η μαμά της Φωτεινής και ο μπαμπάς τους. 

Κανένας μας δεν έφυγε από όταν φτάσαμε. Καθόμαστε και περιμένουμε πάνω από 6 ώρες να βγούνε από το χειρουργίο. Ελπίζω να πηγαίνουν όλα καλά και να μην υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την νέα της καρδιά.

Ελπίζω ο οργανισμός της να την δεχτεί. 

Εγώ αυτή την στιγμή ήμουν έξω με την Ναταλία και την Αθηνά. Εγώ από όταν ήρθαμε δεν μίλησα με κανέναν. Έβαλαν την Φωτεινή στο χειρουργίο και εγώ έκανα βόλτες αποφεύγοντάς τους. Μέχρι τώρα.

"Ερμιόνη, ξέρω ότι δεν θέλεις να μας μιλήσεις, αλλά πες μας τι έγινε, για να ξελαφρώσεις και εσύ. Από όταν επιστρέψατε έχεις ένα κενό βλέμμα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως νιώθεις. Μίλα μας." Είπε η Αθηνά και εγώ απλά τις κοιτούσα.

"Δεν ξέρω τι έγινε. Το βράδυ ήταν όλα καλά... Το πρωί ήταν όλα καλά. Την περίμενα στο πρωινό και δεν ήρθε. Έστειλα τις φίλες της να δουν που είναι και αυτές μου είπαν ότι δεν ήταν καλά. Είχε λιποθυμήσει, αλλά όταν πήγαν είχε συνέλθει. Έλεγε ότι την πονούσε η καρδιά της και έκλαιγε. Φαινόταν ο πόνος στα μάτια της. Και εγώ την έβλεπα έτσι και δεν ήξερα τι να κάνω. Πονούσα και εγώ μαζί της. Ειλικρινά νόμιζα πως εκείνη την στιγμή θα την έχανα." Είπα και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. "Ήταν όλα μια χαρά... Ήταν όλα μια χαρά..." Συνέχιζα να λέω κλαίγοντας.

Η Ναταλία και η Αθηνά με αγκάλιαζαν.

"Και είναι όλα μια χαρά." Είπε μια φωνή από πίσω μας.

Ήταν η μαμά της Φωτεινής.

"Το χειρουργείο τελείωσε. Όλα πήγαν καλά, απλά για τις πρώτες 48 ώρες θα την έχουν υπό στενή παρακολούθηση. Για τώρα φαίνονται όλα μια χαρά και περιμένουμε να ξυπνήσει." Είπε και εγώ χαμογέλασα.

Δεν με ένοιαζε αν κατάλαβε τίποτα για την σχέση μου με την Φωτεινή. Εκείνη την στιγμή το μόνο που με ένοιαζε είναι ότι η εγχείρηση πήγε καλά.

"Αυτά είναι τα καλύτερα νέα!" Είπα φανερά χαρούμενη και πήγα να αγκαλιάσω την μαμά της.