Love Of Interests: Πανικός Στο Σχολείο (COMPLETE)

Κεφάλαιο 21

Φωτεινής POV 

Όταν φτάσαμε εκεί, ήταν σχεδόν όλα τα παιδιά του 15μελούς. Η Γεωργία και η Δήμητρα ήταν στην είσοδο όπως είχαμε πει. Κάποιοι θα πήγαιναν το κόσμο στα τραπέζια τους και κάποιοι άλλοι, μαζί και εγώ, θα επιβλέπαμε τα πράγματα και όπου χρειάζονται βοήθεια θα βοηθήσουμε. 

Μας χαιρέτησαν η Δήμητρα και η Γεωργία, και αφού πληρώσαμε στην είσοδο, πήγα την μαμά και την Εβελίνα στο τραπέζι και εγώ με την Αλμπερτίνα πήγα πρώτα κάτω για να δούμε αν όλα είναι εντάξει με το φωτογράφο.

"Η Ερμιόνη ήταν έτσι;" Ρώτησε και εγώ την κοίταξα μπερδεμένη. "Αυτή που σου έστειλε μήνυμα." Συμπλήρωσα και τότε κατάλαβα τι εννοεί.

Το είχα ξεχάσει αυτό.

"Ναι η Ερμιόνη ήταν." Απάντησα και κοιτούσα κάτω.

"Τι ήθελε;" Ρώτησε και εγώ την κοίταξα.

"Με ρώτησα, αν όλα είναι εντάξει και αν χρειαζόμαστε βοήθεια για να έρθει νωρίτερα." Απάντησα και αυτή έγνεψε.

"Και εσύ τι είπες;" Ρώτησε ανασηκώνοντας τους ώμους της.

"Της είπα ότι δεν χρειαζόμαστε βοήθεια και δεν χρειάζεται να έρθει νωρίτερα." Είπα και την κοίταξα. "Αν ερχόταν θα έβρισκε κάποιο τρόπο για να μείνουμε οι δύο μας. Κάτι που αυτή την στιγμή δεν μπορεί να γίνει." Είπα και εκείνη τη στιγμή μπήκαμε στην αίθουσα που ήταν ο φωτογράφος.

"Όλα εντάξει Στάθη, χρειάζεσαι τίποτα;" Ρώτησα και αυτός μου κούνησε το κεφάλι.

"Όχι όλα είναι εντάξει. Όλα είναι έτοιμα. Απλά να πεις ότι φωτογραφίες θα βγάλουμε μετά που θα χορέψετε και όχι πριν. Θα σας βγάλω βίντεο και φωτογραφίες και την ώρα που χορεύετε." Απάντησε και εγώ έγνεψα.

"Πολύ ωραία, αν χρειαστείς κάτι μου λες." Είπα και αυτός έγνεψε.

"Ελπίζω να μην είναι περίεργη η σημερινή μέρα. Θα πρέπει να ανεχτείτε η μία την άλλη χωρίς να φανεί ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ σας." Είπε η Αλμπερτίνα και εγώ συμφώνησα.

Όταν ανεβήκαμε πάλι πάνω, εκεί όπου ήταν όλα στημένα, πήγαμε στη DJ. 

"Ντέμη, όλα καλά με τον ήχο και την μουσική; Το μικρόφωνο;" Την ρώτησα και αυτή χαμογέλασε.

"Όλα είναι έτοιμα. Εγώ θα βάλλω να παίζει μουσική όσο θα έρχεται ο κόσμος και όταν είναι να μιλήσεις, μου λες." Είπε και εγώ έγνεψα. 

"Πολύ ωραία." Απάντησα και πήγαμε πάλι στην είσοδο.

"Καλά Φωτεινή το κοστούμι σου γαμάει. Καλύτερο και από τον αγοριών. Το ύφασμα, το χρώμα... Τέλειο." Είπε η Γεωργία.