Episode 23

9.4K 645 404
                                    

İyi Okumalar 🐰🐯

Ayrılık.

Her zaman zordu.Ailemden ayrılırken ya da Taehyung'tan ayrılırken yaşadığım duyguyu Jimin ve Hoseok giderkende yaşamıştım.

Taehyung'un kollarında ağlarken Taehyung için Jimin'in kollarında ağladığım zamanlar gözümün önünde canlanmıştı.

Jimin ile geçirdiğim bir yıl o kadar değerliydi ki ona kısa sürede bağlanmış olsam da benim için hep özel kalacaktı.Şimdi aramıza dağlar kadar mesafe girmişti ve bu beni fazlasıyla üzüyordu.

Hoseok yakın arkadaşım. Onunla uzun zaman sonra karşılaşsak da onuda ne kadar sevdiğimi biliyordum.Benim yüzümden zor şeyler yaşarken susmayı seçmesini anlıyordum.

Herkes benim yüzümden acı çekmişti ve şu an onların acısına sebep olduğum için ben cezalandırılıyordum.En büyük korkum ayrılıkla hemde.

Hoseok ve Jimin ile vedalaştıktan sonra Taehyung ile evimize kendi yuvamıza gelmiştik.O gece sürekli ağlamıştım.Yaşadıklarım,
sevdiklerimden ayrıldığım kısaca her şey için ağlamıştım.

Taehyung ise bana şefkatle yaklaşıp yanımda olmuştu. Onu sevmemin bir nedenide kalbinde sakladığı o merhametli tarafıydı.

Sabah kalktığımda kendimi çok sersemlemiş hissediyordum.Yanım boştu. Taehyung'u görememek içimde bir korku yaratsa da banyodan gelen su sesiyle duşta olduğunu anlamam uzun sürmemişti.

Taehyung'un beni tekrardan bırakacak olma düşüncesi bile kendimi kötü hissetmeme neden oluyordu.Eğer böyle bir şey olursa yaşayamazdım.Artık ölü bir adam olarak hayatıma devam ederdim.

Bunları düşünerek kendimi kötü hissetmeyi bırakmak için telefonu alarak Jimin'i aramıştım.Ne yaptıklarını merak ediyordum.Çok geçmemişti ki telefonu açmıştı.

"Jimin nasılsın?" sesim dün gece çok ağladığım için kısık çıkıyordu. Umarım anlamazdı çünkü üzülürdü.

"Ah Jungkook iyiyim şimdi Kai'yi görmeye gidecektim" demişti sorumun üzerine. Onunda sesi cızırtılı geliyordu.Ağladığı o kadar belliydi ki gözlerim yeniden dolmuştu.

"Öyle mi?Benim yerimede öp o bücürü" hafiften kıkırdamıştım.Mutlu görünmek istemiştim ama içim paramparçaydı.Jimin'i şimdiden o kadar çok özlemiştim ki Amerika'ya dönmek istiyordum.

"Tamam öperim keşke sende olsaydın Kai seni gördüğüne çok sevinirdi" demişti.Ah cidden kendimi daha berbat hissetmeye başlamıştım.

"En kısa zamanda ziyaretinize gelmeye çalışacağım" dediğimde Jimin'den onaylayan mırıltılar duymuştum.Onunda ne kadar zorlandığını anlamak zor değildi.

O evde tek kalmak o kadar zordu ki.Hoseok'a açıklamıyordu birde yanında destek olan kimse kalmamıştı. Jimin benden de zor durumdaydı.

"Şimdi kapatmam lazım Hoseok gelecek onunla gideceğiz" Jimin'in Hoseok ile olma fikri güzel gelmişti.En azından Jimin'e Hoseok destek çıkabilirdi.İkiside yaralı iki insandı ve birbirini anlayacak en iyi kişilerdi.

"Tamam sonra görüşürüz" demiştim ve telefonu kapatarak kenera fırlatmıştım.En kısa zamanda ziyaretlerine gitmem lazımdı.Taehyung'u ikna edebilirsem Amerika'ya bile gidebilirdik.Bu fikri aklımın bir köşesine not etmiştim.

Taehyung hala duştaydı ve canım sıkılmaya başlamıştı.O anda gözüme çarpan Taehyung'un telefonu yüzünden aklımdan bin bir çeşit senaryo üretmiştim.

İçim içimi yerken daha fazla dayanamamış ve telefonu elime almıştım.Ekran açma tuşuna bastığımda önüme şifre çıkmıştı.Tabi ki Taehyung'un şifre koymama gibi bir ihtimali yoktu.

SHADOW || TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin