İyi Okumalar 🐰🐯
Huzur.
Bu tek kelimeyi söylemek bile içimde tarif edemediğim bir duygu oluşturuyordu.Huzuru bulmak kolay değildi ama bulduğunda da hiç bırakmak istememene sebep oluyordu.
Dün gece Taehyung ile geçirdiğimiz inkar edemeyeceğim güzel gecenin ardından kendimi huzurun kollarındaymışım gibi hissediyordum.Başımı göğsüne koymuştum ve atan kalbine dinliyordum.
Hızlı atıyordu.Yanında olmam onu heyecanlandırıyor gibiydi.Tebessüm etmekten kendimi alamamıştım.Eskisinden çok farklı hissediyordum.Normal çiftler gibiydik.İşi bitince kaçan bir adet Taehyung yoktu en azından.
İkimizde uyanıktık.Ben onun atan kalbini dinliyordum oda saçlarımdaki burnu sayesinde derin nefes alarak kokumu içine çekiyordu. O saçlarımı seviyordu.Dün gece saçlarıma yumuşak öpücüklerini bırakarak 'Buranın kokusunu seviyorum' demişti.
Taehyung saçlarımı seviyordu.Taehyung beni her şeyimle seviyordu.
Her güzel şeyin sonu olduğu gibi bunun da sonunun geleceğini biliyordum."Buradan çıkınca seni yine terk edeceğimi biliyorsun dimi?"sesim istemeyerek de olsa zorla çıkmıştı.
Evet onu yine terk edecektim.Bana yaptıkları yüzünden değil. Hoseok ve Jimin'e yaptıkları yüzünden bitirecektim yine.İnsanları zorda bıraktığı için terk edecektim onu.Canım yana yana bitti diyecektim.
Vücudu kasılmıştı.Hızlı atan kalbi durmuş gibiydi.Nefesi kesilmişti.Onu yine bırakacak olmama katlanamadığını biliyordum ama yaptıklarını anlaması gerekiyordu.
"Biliyorum" fısıldayarak söylemiş ve saçıma yine yumuşak bir buse kondurmuştu.Dudaklarını tenimde hissetmek yanıyor gibi hissetmeme sebep oluyordu.Biz dün gece çok güzel bir gece geçirmiştik ama o aslında bizim ayrılık gecemizdi.
"Bana yaptıkların yüzünden değil,Hoseok ve Jimin yüzünden terk edeceğim seni" açıklama gereği hissetmiştim.Hatasını anlayıp onlardan özür dilesin istiyordum.Beni bunun yüzünden kaybettiğini bilsin istemiştim.
Yüzünün nasıl bir hal aldığını merak etsemde gözlerine bakacak gücü kendimde bulamıyordum.Bakışlarıyla yanmak istemiyordum.Bitti demek zaten zordu birde gözlerine bakıp söylemek istemiyordum.
Keşke,keşke beni ondan vazgeçmek zorunda bırakmasaydı!
Kalbim şimdiden onu yine bırakacağım için ağrımaya başlamıştı ama buna mecburdum.Taehyung'un başka türlü düzeleceğini düşünmüyordum.
Kafamı göğsünden kaldırarak yerimden doğrulmuştum.Yataktaki çarşafı alarak üzerime kapamıştım ve Taehyung'a yatakta sırtım dönük bir şekilde oturmuştum.Gözlerine bakamıyordum.Gözlerimin dolduğunu görsün istememiştim.
"Yaşadığım sürece bu kalp senden başkasına atmayacak bunu sakın unutma sevgilim" titreyen sesi yüzünden dolan gözlerimden bir damla yaş akmıştı.Bana hala sevgilim demesi canımı yakıyordu.
Nasıl unutabilirdim ki?Kulağımın altında atan hızlı kalp atışlarını nasıl unutabilirdim?
Kafamı sallamıştım.Göz yaşlarımı hızla silip bir cesaretle yüzüne çevirmiştim bakışlarımı.Tahmin ettiğim gibi dolu gözleriyle bana bakıyordu.Dağılmış olmasına rağmen kusursuz görünüyordu.
Çekmeceden bir çarşaf daha alarak beni izleyen Taehyung'un üzerini kapamıştım ve ona yaklaşıp yanağına ufak bir buse kondurmuştuk.Gözleri kapanmıştı.Onu bu kadar etkilediğimi bilmiyordum.Oda beni etkilediğinin farkında mıydı acaba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SHADOW || Taekook
Fanfic[BİTTİ] Jungkook,Taehyung'u canı pahasına severken Taehyung'un ona köleymiş gibi davranmasına katlanamaz ve onu terk eder ama Jungkook'un kaçırdığı bir nokta vardır.Taehyung bir gölge gibi her zaman onunladır. " Her zaman gölgen kadar sana yakınım...
