SHADOW || Taekook

Episode 24

İyi Okumalar 🐰🐯

Küçük yaşımdan beri zorluklarla kendi başıma mücadele etmeye çalışmıştım.Ne kadar başarılı olduğum tartışılırdı fakat bir şekilde üstesinden gelmiştim.

Annemin beni evlatlıktan red etmesinin üzerinden bir hafta geçmişti. Artık ailem diyebileceğim kimse kalmamıştı.

Kendimi büyük bir boşlukta hissetmiştim.Taehyung ile tekrardan olma fikrine kapılırken ailemin yani eski ailemin ne tepki vereceğini düşünmemiştim.

Sonuç evlatlıktan red edilmiştim.

Artık bunu sorun etmiyordum çünkü gerçekten beni birazcık da düşünüyorlarsa geleceklerini biliyordum.Bu duruma alışmamı sağlayan bir etken de tabii ki Taehyung'du.

Berbat bir haldeyken yanımda olmuştu.Desteğini, ilgisini bir saniye bile eksik etmemesi de bu durumu daha az sancılı atlatmamı,kabullenmemi sağlamıştı. Onun yanında güvende hissediyordum.

Ailem diyebileceğim bir tek o kalmıştı.Tabii ki Jimin ve Hoseok'u da unutmamak gerekiyordu.Onlar benim hayata bağlanma sebebimdi.

Jimin ve Hoseok ise hala Amerika'daydı.Hoseok işerinden dolayı yoğun bir dönemden geçerken Jimin ise ona yardımcı olmak için elinden geleni yapıyordu.

Her gün Jimin'den haberleri alıyordum ama aralarında hala bir etkileşim olmamıştı. Bu duruma en kısa zamanda çözüm bulmam gerekiyordu ama nasıl yapacağım hakkında bir fikrim de yoktu.

"Sevgilim?" düşüncelerimle boğuşurken yanağıma sulu bir öpücük kondurup yanıma oturan Taehyung sayesinde düşüncelerimden çıkmıştım.

"Efendim" bana gülümseyerek bakan Taehyung sayesinde buruk bir tebbessüm etmiştim.Onu daha fazla yormak istemiyordum.Benim yüzümden bir hafta boyunca uyumamıştı bile ama hala bu kadar enerjik olması beni şaşırtıyordu.

"Beynini düşüncelerle bu kadar yormamalısın" belli etmemeye çalışsam da anlamıştı.Taehyung beni çok iyi tanıyordu.

"Biliyorum ama elimde değil" dediğimde beni kendine çekmiş ve sıkıca sarılmıştı.Buna ihtiyacım olduğunu anlaması cidden şaşırmama sebep olmuştu ama o kadar iyi hissettirmişti ki ayrılmak istemiyordum.

"Seni böyle görmek inan çok can yakıcı!Elimden hiçbir şey gelmiyor" demiş ve saçlarımın ortasına buse kondurmuştu.Üzülmesini istemiyordum ama elimde değildi.Kafam çok karışıktı.

"Senin canına kıyamam ben" yavaşca geri çekilmiş ve gözlerimizi birleştirmiştim.Dediğim şey gözlerinin parlamasına sebep olmuştu. Gözlerinden öpmek istemiştim.

"Yanımda sen varsın ve bu yeterli" demiş ve çok sevdiğim dudaklarına ufak bir buse kondurup geri çekilmiştim.Gözleri anında kapansa da devamını getirmemiştim.

Devamının gelmeyeceğini anlayınca gözlerini yavaşça açmış ve bu sıra sürekli hayran kaldığım gibi bakmıştı.Taehyung bana aşkla bakıyordu.Her zaman görmek istediğim gibi.

"Bu yeterli" dediğimi tekrarlayarak sırıtmıştı.Gülüşüyle bende kendimi tutamamış ve kocaman gülümsemiştim.

Onun yanında üzgün olmak imkansızdı.Evet bir zamanlar sürekli üzülürdüm ama bu birkaç ayda Taehyung beni dünyanın en mutlu insanı yapmıştı.

Bu Taehyung hayallerimdekinden bile eşsizdi.

Taehyung aklına bir şey gelmiş gibi işaret parmağını havaya kaldırmıştı."Bak ne diyeceğim bugün benim ofisime gidelim hem kafan dağılmış olur"demişti.