AYICIK

26- Çok severdim.Ama yetmedi.

  OY VE BOL BOL YORUM LÜTFEĞĞĞN 

Bölümü multideki şarkıyla dinleyebilirsiniz

Kaan'ın yanından koşarak ayrıldım. Beni görmeyeceği bir yere geldiğimde ağlamaya başladım.

Çok canım yanıyor. Kalbim sıkışıyor. Nefessiz kalıyorum.

Yaşadıklarımızı nasıl böyle kolay silebilir ?

Beni hiç sevmedi mi ?

Bütün yaptıkları yalan mıydı ?

"Niye beni kandırdın Kaan ?"dedim fısıltıyla.

Keşke peşimden gelsen, hepsi bir oyundu seni kandırdım desen ben de senin ağzına sıçsam ne kadar güzel olurdu.

Niye bana bunu yaptın, seni çok severken...

Niye kalbimi parçaladın, senin için yanarken...

Ben bunları hak edecek ne yaptım ?

Senden artık nefret ediyorum Kaan... Ve bundan sonra senin için asla ağlamayacağım.

O benim sevdiğim son kişi olacaktı. Kalbimin kapılarını bundan sonra kimseye açmayacaktım.

Artık aşka inanmıyordum. Benim için basit bir oyundan başka bir şey değildi.

Üstümü silkerek  yerden kalktım. Annem'in ağladığımı anlamaması gerekiyordu. Gözlerimi kırpıştırarak ağlamamı engelledim. Uysalca göz pınarlarımdaki sululuğu dindirip derin bir nefes aldım. Dünyanın sonu değildi. Bir an önce toparlanmam gerekiyordu.

Sakin sakin eve yürümeye başladım.

Vardığımda yüzüme yalancı bir tebessüm takınıp anahtarımı deliğe soktum ve eve girdim. Annem bu seferde kuoförüm sensin izliyordu.

"Hoş geldin."dedi gülümseyerek.

Ben de yapmacık bir şekilde gülümseyerek 'Hoşbulduk.' dedim.

"Gel yanıma otur."

İtiraz etmeden yanına oturdum.Yaşadıklarımı birine anlatmam gerekiyordu. Kan çanağı olan gözlerimi anneme çevirdim.

"Niye üzgünsün ?"

Bu kadın müneccim falan mı ?

"Üzgün değilim."dedim dudağımı ısırarak.

"Anlat annene. Kim yaraladı seni bu kadar ?"

Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Hayır,hayır,hayır.

Hani bir daha onun için ağlamayacaktın Rüya ?

Daha on dakika bile olmadı.

Annemin sarılmasıyla hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Onu çok sevdim anne. Belki de bu yüzden kaybettim."