AYICIK

2-"Sütüm ol,seni bir ömür içeyim."

MULTİMEDİADA ANA KARAKTER ERKEĞİMİZ (KAAN) VAR.

İYİ OKUMAAALARR 💋

Alnımdaki hareketlilikle gözlerimi araladım. Vatan üzerime eğilmiş kocaman ağzıyla sırıtıyordu. Ben neden her zaman bu çocuğun meymenetsiz yüzüyle uyanmak zorundaydım ?

"Niye sırıtıyorsun ?"

"Yok bir şey." Ellerini arkasında birleştirmiş geriye doğru yürüyordu.

"Ne yaptın bana ?"

Cevap vermedikçe merakım daha da artıyordu.

"Tak. Topuk."diyerek odadan kaçtı.

İçimdeki korkuyla lavaboya doğru ilerledim. Kim bilir ne bok yemişti. Tam aynanın karşısına geçmiştim. Ama açmaya korkuyordum. Bütün cesaretimi toplayıp ellerimle kapadığım gözümü bu faciayı görmesi için serbest bıraktım.

Aynadaki maymunun ben olduğumu daha sonradan anlamıştım. Göz bebeklerim yavaşça yüzümden yukarılara doğru çıkarken bir noktada durdu.

İlk önce gözlerimi yerinden çıkarcasına açarken daha sonra benden beklenilmeyecek kocaman bir çığlık kopardım.

"Vaaaataaaaaaan."

Belki halüsinasyon görüyorumdur diye bir daha baktım ama değişmemişti. Alnımın tam ortasında kocaman GÖT yazıyordu.

Sinirle yere sürttüğüm ayaklarımı onun odasına doğru yönlendirdim. Tam odasının önüne geldiğimde hızla kapıya yapıştım. Ama ne kadar kapının kulpunu aşağıya yukarıya hareket ettirsem de bir türlü açamamıştım. Korkaklık yapıp kapıyı kilitlemişti.

"Vaaatan aç su kapıyı !"

Ses gelmiyordu. Kapıya ayı gibi vurmaya başladım, bir yandan da cırlıyordum. Fakat hala ses gelmiyordu.

Sakin ol Rüya. Şu an okulun için hazırlanman lazım. O pis sıçanı düşünme.

Kendimi sakinleştirmeye çabalarken odama doğru yürüyordum. Bir an önce şu yazıdan kurtulmam lazımdı. Yüzümü bilmem kaç kez yıkadıktan sonra nihayet yazı geçmişti. Günlük bakımlarımı ve ihtiyaçlarımı karşılayıp ön hazırlığımı bitirmiştim. Şimdi geriye sadece kıyafetlerimi giyme kısmı kalıyordu.

Bugün okulun ilk günüydü ve serbest gidecektim. Hangi geri zekalı,okul kıyafetiyle giderdi ki ?

Yüzümdeki gülümsemeyle mutfağa giriş yaptım. Annem masanın üzerine kahvaltılıkları yerleştiriyordu. Adım seslerimi duymuş olmalı ki kafasını kaldırdı.

"Günaydın kızım."

"Günaydın anne."dedim cıvıltılı bir şekilde.

Bir eksiklik hissetmiştim. Bunun ne olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Babam yine işteydi. Çok az görüşebiliyorduk ve normal olarak da onu çok özlüyordum. Herkesin aksine ben babacıydım. Babam ile aramızda daha farklı bir bağ vardı.

Az önceki cıvıltılı halimden eser kalmamıştı. Kafamı salona çevirdiğimde koltukta uzanan Vatan malını gördüm.

Şimdi göreceksin gününü...Sessizce ona doğru hareketlendim.

"Uyaaan sıçan."

İki kolundan aynı anda tutup sarsmaya başladım.

"Kalk,kalk,kalk."

Uyku sersemliğiyle aralanan gözlerine karşılık kıçımı kafasına çevirdim.

"Pırt pırt."