Hacker Girl

12.BÖLÜM

Cam kırılma sesiyle aniden uyandım ve korkuyla etrafa bakındım. Yerde cam kırıkları vardı. Yerdeki taşa baktım hiç birsey yoktu. Pencereden dışarı baktığımda gördüm. O adam bisikletteyken beni takip eden adam bir ağacın yanında bana bakıyordu. Beni gördü ve işaret parmağıyla orta parmağını birleştirip anlına koyup bana doğru tuttu ve gitti. Kapüşonlu olduğundan yüzünü tekrar göremedim. Saate baktığımda içimden küfür ettim. Saat daha gecenin 4'üydü okula daha 2 saat vardı. Telefonumu elime alıp Alex'i aradım;
"Alo Alex"

"Ya Ashley gece gece (esner) daha gözümü açamadım. Hem daha okul saatine 2 saat var"

"Alex bi olay oldu... seni uyandırdığım için üzgünüm ama tek güvendiğim sensin şuan"

"Sorun değil tamam anlat noldu gene"

"anlatır"

"Aaaa! Yeter lan! Ashley uyuma bekle geliyorum. Annene söyleriz birlaç gün sizde kalıcam. Sana birsey olmasına izin veremem. 10 dk ya oradayım mesaj atarım"

"Tamam bekliyorum"

Alex gelene kadar telefonla ilgilendim. 6 dk sonra kapı çaldı. Alex koşmuş olsa gerek. Aşağıya inerken aklıma dank etti. Ama Alez beni aramadı ki geldiğine haber vermek için. Koşarak kapıya gittim ve delikten baktım. Bu oydu lanet olsun ki bu oydu. Kapsonlusunu ağzı gözükecek şekilde açmış bana doğru gülümsüyordu. O anki korkuyla çığlık attım ve annemlerin odasına doğru koştum. Annemler evde değildi masanın üstünde not vardı;

"Ashley biz erken çıktık kızım halletmemiz gereken belgeler var. Dolapta sandviç yaptım yersin akşam görüşürüz"

Hızla Alex'i aradım;

"Alex sakın sakınnn gelmeeee"

"Ashley iyi misin noldu?"

"Gelme o... o adam kapının önünde kapıyı çalıyor. Annemler evde yok işe erken gitmişler"

"Ashley seni asla orda birakmam"

"Alex o adam sana birsey yapabilir"

"O zaman bende arka camdan girerim arka camı aç geldim"

"Tamam"

Aşağıdaki camı koşarak açtım ve Alex'in içeri girmesiyle camı kapatıp ona sarıldım. İçim rahatlamıştı kendimi güvende hissediyordum;

"Sonunda geldin çok korkutucu olmaya başladı"

"Adam hala kapının önünde mi?"

"Bilmiyorum birdaha bakmadım"

Alex önde ben arkada kapıya yürüdük ve Alex kapının deliginden baktığında kimse yoktu. Adam gitmişti çok şükür;

"Gitmiş... gel okula daha 1 saat var. Eşyalarımı getirmiştim okula hazırlanmalıyız"

"Tamam"

Ben odamda Alex'de banyoda giyindi. Aşağıya indik ve dolaptan birkaç malzeme çıkarıp ona sandviç yaptım. Zaten annem bana yapmıştı. Yemek bitti ve herzamanki gibi masanın üstünden harçlığımı aldım. Alex bisikletle gelmişti ikimizde bisikletle okula doğru gittik. Bu olay gercektende beni çok korkutuyordu.

Kafam çok karışmıştı vede yorgundum nerdeyse bütün derslerde uyumuştum. Birkaç kişiye baktım acaba onların hayatı nasıldı yada benim gibi olan varmı. Yorgun olduğumdan teneffüslerde kantine gidip bana yemek getiren bir Joseph olduğu için şanslıydım. Okul bitiminde Alex, Joseph, Burak ve ben sinemaya gitmeye karar verdik. Okul çıkışında üçüde beni bekliyordu, yanlarına gittim;

"Naber çocuklar ve bu arada hangi filme gidiyoruz?"

Alex heyecanla cevap verdi;

"Karar verdik senin en çok istediğin filme gidicez."

Heyecanlandım ve bağırarak filmi sayıkladım;

"KANLI AY!"

"Aynen öyle hadi gidelim biletleri telefondan almıştım"

Hep birlikte yürürken içimde bir ürperti oluştu ve arkama baktım. Dilim tutulmuştu sadece sessiz kaldım. O benim evime gelen kapşonlu adam ordaydı bizi takip ediyordu. Kimseye birşey demedim ve yürümeye devam ettik. Sinema salonuna vardığımızda oturma sıramız yanyana şu şekildeydi. Burak yanında ben benim yanımda Alex Alex'in yanında Joseph oturuyordu. Filmin ortalarına doğru geldiğimizde tuvaletim gelmişti ve haber verip hemen lavaboya doğru koşturdum. İşim bittikten sonra aynada yüzümü yıkayayım derken birşey farkettim. Aynada tuhaf kırmızı bir maddeyle "filmin nasıl geçiyor ASHLEY?" yazıyordu. O anki korkuyla çığlık atarak koşmaya başladım ve sinemadan çıkıp bisikletimi alıp eve sürdüm. Hem bu olanlar yüzünden en çok istediğim filmi izleyemedim hemde arkadaşlarımı ve sevgilimi endişelendiricem. Eve varır varmaz telefonumu cebimden çıkarıp baktım 23 cevapsız arama 4 tanesi Burak'tan, 12 tanesi Alex'ten ve 7 taneside Joseph'tandı çok merak etmişler demekki diyip Alex'i aradım;

"aradığınız kişiye ulaşılamamaktadır"

Burak ve Joseph da telefonlarını açmıyorlardı. Acaba birşey mi oldu acaba o adam birşey mi yaptı içimdeki endişeye karşın gözlerim kapandı ve açamadım.

--------------------------------------------------------------

Gözümu açtığımda uyuya kaldığımı anladım sabah olmuştu. Telefonumu aldım ve tekrar aramayı denedim. Olmuyordu lanet olsun ki telesekreterin sesinden başka ses yoktu. Hepsi benim suçumdu eğer sinemadan gitmeseydim belki sinemadan beraber çıkmış evde rahat rahat uyuyorduk. Ben şimdi napıcam onların yerlerinide bulamam. Telefondan Alex'e "Bu mesajı görürsen veya gördüysen lütfen beni ara çok endişeleniyorum" mesaj tek tik oldu ve mesajın ilerlemediğini anladım. Üçününde telefonu kapalıydı ve onları bulmam imkansızdı. Mutfağa inip kahvaltımı yaptım ve Alex'in rvine doğru bisikletimle gittim. Eğer birşey olmamışsa evdedir ve annesi nerde olduğunu biliyordur...yani...umarım...