Çapulcular golden trionun zamanında

0.8

Şüphesiz hepsini bu yolculuk yormuştu, uyumayı iple çekiyorlardı fakat hangi yatakhanede kalacaklarını bilmedikleri için mecburen oturmuşlardı.

Lily'i dayanamamış, Hermione'ye sormuştu. "Bugün yolculuk yüzünden biz izinliyiz acaba hangi yatakhanenin boş oldığunu gösterir misin?"

"Benim kaldığım yatakhanede 2 kişilik boşluk olması gerekiyor, beni takip edin."  Aslında bu yalandı. Yatakhanelerinde boşluk yoktu, onları gözetim altında tutmak istiyordu.

Lily bunun yalan olduğunu fark etmişti. Onları denetlemek istiyordu. Büyük bir sorun vardı, uyudukları zaman diliminde büyüleri bozulabilirdi.

Hermione onlara karşı ufak bir test daha yapmak istemişti. "Lily konuşabilir miyiz sen de kalabilirsin Cheryl." Hermione'nin beklediği gibi ikisi de Lily ismini duyunca tuhaf bir reaksiyon göstermişti.

"Lily mi, sanırım kafan karıştı Hermione?" dedi, Marlene durumu toparlamak istercesine.

"Özür dilerim, Lily'e olan benzerliğin yüzünden karıştırmış olmalıyım. Lily'nin neredeyse ikizi gibisin."

"Bildiğin gibi ben Evans'larla akrabayım benzerliğimiz o yüzden-"

"Uzak akrabaydınız? Öyle demiştin."

James, Lily'nin yüzünün kasılmasının pek iyi bir şeye alamet olmadığı fark etmiş, hemen yanına gitmişti.

"Li-Linda bir konuşabilir miyiz?"

"Tabii, Potter. İzninle Hermione." Lily belki de James'i hayatında ilk kez bu kadar onunla konuştuğuna sevinmişti. Hermione gerçekten onların gerçek kimliğini açığa çıkarabilirdi.

"Evet, Potter"

"Sadece Li-" ismini kullanmasın diye Lily sinirle bakmıştı.

"Linda," kulağına doğru eğilmişti James,  "oğlumuz olduğunu biliyorsun fakat hala benden uzak duruyorsun."

Lily düşünüyordu ama bu basit bir seçim değildi. Bacak bağlama laneti mi yoksa nazar mı atmalıydı?

"Bacak bağlama lanetine ne dersin Potter?"

"Joshep istersen kalacağınız yatakhaneyi gösterelim.."

"Çok isterim, çok yoruldum Harry."

Kaçmıştı James Potter ama laneti bir şekilde yiyeceğini biliyordu.

Hermione'nin kafası ise çok karışıktı. Bir anda gelen 5 öğrenci, duyduğu ve bildiği insanlara karşı olan aşırı benzerlikleri, bir kaçının tanıdığı kişilere akraba çıkması kesinlikle bir şey vardı burada kafasında oturmadığı tek şey Cheryl'di. Kimdi ve neden çapulcularla takılıyordu?

Okul arşivlerine bakmak için kütüphaneye gelmişti Hermione. Yıllıklardan bir şey bulmayı umut ediyordu. Arşivin önüne geldiğinde tavana kadar uzanan bu kitaplığı incelemeyi gerçekten istediği konusunda emin değildi ama merakı, yorgunluguna galip geldi. Arşivin aşırı karışık olması işini daha da kolaylaştırmamaştı elbette. Aradığı yıllığı sonunda bulmuştu! Buna sevinirken bir anda gelen bir sesle yerinden sıçradı, bunun kendine pahalıya patlayacağını biliyordu. Merdivenle o yıllığa ulaşabilmişti ne de olsa.

Hermione düştüğünün farkına vardığında elinde olmadan çığlık atmıştı. Evet, kesinlikle zemine çakılıp onu saatlerce biri bulmadığı için beyin kanamasından ölüp gidecekti. Merlin! Planladığı hayatı yaşayamacaktı. Hermione kendi distopik kurgusuna o kadar inanmıştı ki, birinin kendisini tuttuğunu fark ettiğinde şaşkınlıkla nefes almıştı. Kurtarıcısının kim olduğunu merak ediyordu ama kafasını kaldırdığında onu kurtaran kişiye baktı.

"Malfoy?!" Tanrı aşkına biraz önce yıllardır ona bulanık diyen çocuk onu kurtarmış mıydı?

"Granger?!" Draco, Hermione'yi tuttuğunda şaşırmıştı, o olduğunu bilseydi asla onu tutmazdı. Merlin aşkına kimi kandırıyordu ki, elbette tutardı.

"Malfoy. Hemen. Beni. İndir." diye hırladı Hermione.

"Seni düşmekten kurtardım tek diyeceğin bu mu?"

"Beni düşmekten kurtarırken bir bulanığa dokundun kendini iyi hissediyor musun?" dedi sinirle Hermione

"Kendine o kelimeyi yakıştırmamalısın ve artık statü umrumda değil."

"Komik olmaya mı çalışıyorsun bilmiyorum ama beni indir."

"Pekala."

Hermione şaşkınlıkla ona baktı, o biraz önce ona laf sokmadan konuşmuş muydu? Dediğini dinlemişti! Malfoy kesinlikle iyi değildi.

"Teşekkür ederim Malfoy." ve Hermione elindeki yıllıkla, Draco'nun cevabını beklemeden kütüphaneden çıktı.

"Rica ederim."