He Ain't For Me

3

Kabanata 3

Nagising ako mga alas syete na ng gabi. Ginigising daw ako nina Mommy pero masyadong mahimbing yung tulog ko kaya't hinayaan nalamang nila ako. Pag katapos naming mag dinner nanood lang kami sa sala at pinag usapan kung anong nangyari sa araw ko. After that bumalik na ako sa kwarto.

Umuulan parin hanggang ngayon, mukhang hindi pa tumila mag mula kanina. Natanong ko nga kay Manang kung may bagyo ba pero wala naman daw.

Wala kaming assignment kaya inubos ko yung oras ko kaka phone.

I checked my social media accounts. Inuna ko yung facebook.

58 new notifications

Iniisa isa ko mga yon at puro friend request lang ng mga bago kong classmates yung iba, at mga likes sa picture ko na dati ko pa inupload.

Nag scroll lang ako at nang nagsawa na, next kong binuksan yung Instagram.

My old schoolmates faces are popping on my feed. Finavorite ko yung mga iba at chineck yung mga stories nila.

Halos huminto ang pag hinga ko when I accidentally opened the story of one of his friends.

Shit ba't di ako nag-iingat.

Madilim iyon pero maingay. Disco lights are striking on the screen at nakita ko yung mukha ni Xander, yung nag story, na naka ngiti at sumasabay sa tugtog, he then flipped the camera at nakita ko yung mga sumasayaw. They were dancing in the beat of the music. Nasa bar sila and then I almost fainted when the camera made its way to the person beside him. Nakasara ang mga mata nya habang minamasahe ang ulo. I saw his heavenly featured in the flashing, multicolored disco light.

Mabilis na pinatay ko ang cellphone at halos manigas sa hinihigaan ko. All of a sudden, the memories of him came flashing back.

Unti unting namuo yung mga luha sa mata ko and I tried my hardest para hindi sila tumulo.

Okay kana Sab. Ba't mukhang apektado kapa?

Damn. Sa screen ko palang sya nakikita pero nagkakaganyan na ako paano pa kaya kung sa personal. Baka di ko kayanin.

Why does it seem like it happened yesterday even though it has been almost three years? Yung sakit, yung galit, yung lungkot. Lahat lahat parang kahapon ko lang naranasan.

Knowing he's studying at the same university made everything just worse.

Di ko namalayan na nakatulog ako sa sakit.

I woke up feeling heavier. Nakatulog naman ako pero parang hindi. Ang sakit ng ulo ko at parang sisipunin pa ako. Ugh I hate getting sick.

Nagtungo ako sa banyo at naligo. Kung hindi lang ako papasok, mamayang gabi pa ako maliligo at magmumukmok lang sa kama.

But my phone kept ringing na syang naging dahilan ng pag gising ko. It was Anna. May sasabihin daw sya kaya dapat maaga ako dahil ayaw nyang pinaghihintay.

Pero kahapon halos iwanan ko na sya kakahintay sa c.r.

Humarap ako sa salamin at kinuha yung blow dry. Umupo ako habang nag papatuyo. Ang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Ayoko sanang pumasok pero hindi pwede.
Papagalitan ako nina Daddy at wala naman akong valid reason para mag absent. At siguradong mag tatanong si Anna kung bakit hindi ako papasok. Hindi ko naman pwedeng sabihin na dahil sa nakita ko kagabi.
I sighed at binitawan yung blow dry. Kinuha ko yung pang kulot ko  winave yung dulo ng buhok ko. After that nag powder lang ako at mascara and lipstick.

I'm wearing a pastel colored top, paired with white skort and a 3 inch-pointed heels.

Wala naman dress code sa university kaya we can wear anything as long as we are comfortable. Wala panaman kasi kaming uniform ni Anna kaya pwede kaming mag outside dress.