Ölümlü Denizanası

Gerçekten Herşey Hazır mı?

Herşey hazırdı,kesinlikle hazırdı.Deniz ve babama yazmış olduğum mektuplar,sıcak su ile kaplı olan küvetim... Evet kesinlikle herşey hazırdı.Peki,ben hazır mıydım? Sanırım öyleydim.Kafamda ki soru işaretleri ile birlikte küçük mutfağıma yöneldim,buzdolabımın kapağını açtım ve içinde ki herhangi bir şişeyi alıp tekrar nemli banyoya yöneldim.Banyonun kapısını açtığım anda sıcak hava sertçe yüzüme vurdu.Bundan nefret ediyordum.Şişeyi yavaşça küvetin yanına bıraktım ve aynanın karşına geçtim.O kadar yorgun görünüyordum ki az sonra yapacağım şeyi hak ettiğimi bir kez daha kendime hatırlattım.Aynadan kendime bakmayı sürdürürken bir yandan yavaşça üstümü çıkarmaya başladım.Bedenimde tıpkı yüzüm gibi solgundu,iğrençti.Sütyenimin kopçasını açtıktan sonra kendime aynadan bakmayı bıraktım ve yavaşça küvete ilk olarak ayağımı daldırdım bekledim ve sonra diğer ayağımı daldırdım.Yorgun bedenimi , sıcak su ile buluşturduğumda içimde ki rahatlama hissine engel olamadım.Az önce mutfaktan getirmiş olduğum soğuk şişeyi,sıcak avuç içlerim ile kavradım.Kapağını açtım ve oldukça büyük bir yudum ile zihnimi ödüllendirdim.Çok tuhaf bir histi şuanda burada olmak.Başkalarının hayatını mahvedeceğini bile bile burada olmak.Ama biliyor musunuz hiç bir şey kıçımın kenarında bile değil.Biri eğer acınızı anlamak istiyorsa aynı acıyı o da yaşamalı.Soğuk keskin metali parmaklarımın arasına aldım,inceledim.Bu minicik şeyin bu koca yorgun bedeni nasıl dakikalar içinde mahvedeceğini düşündüm.Tuhaftı."BANA NE YAPTIĞINA BİR BAK, BENİ NE HALE GETİRDİĞİNE BİR BAK!".Çok yorgundum uzun ve çok uzun bir uykuya ihitiyacım vardı,kalkmamak üzere bir uykuya ihtiyacım vardı.Ona çok kızgındım.Nefret tüm ruhumu ve bedenimi kaplamıştı.Soğuk metali sıcakcık ve az sonra donacak olan bedenime değdirdim.Tanrım..çok sivriydi.Artık bileğimde az sonra ölümüme neden olacak bir kesiğim vardı.Acıdan kıvranıyordum lenflerime  kadar herşeyi hissetim.Bu his o kadar tanıdıktı ki aklıma bütün anılarımız hücum etti.Canım yanıyordu.Ben bir aptaldım ölmemeliydim.Acı çekmesi gereken babam ve Deniz değildi O idi.Yaptığım büyük bir aptallıktı.Vakit dolmadan kendimi hastaneye götürmeliydim.Yavaş bir şekilde küvetten kalktım ve az önce çıkarmış olduğum atletimi bileğime sıkıca sardım,telefonumu çamaşır makinesinin üstünden aldım ve 112 yi aradım.Tanrım  lütfen geç olmasın , çünkü bedenim intikam ile yanıp tutuşuyor.