Royal Blood (COMPLETED)

CHAPTER 17

Catriona Reeve's POV

Susundan ko sana si Jadiel kaso mukang mas makakabuti kung hahayaan ko siyang mag isa.

Hindi ako nagulat na isa rin siyang bampira katulad ng magpinsan, nagulat lang ako sa bigla niyang paghawak sa'kin sa kamay na akala ko si Demetrio.

Kung bubuhayin ko ang taong matagal ng namahinga ng labag sa loob ko maraming buhay ang masasakripisyo at isa pa...

Napukaw ang atensyon ko sa malalim na pag-iisip nang pumasok si Astevan na puro sugat habang akay ni Jadiel. Agad akong napatayo sa aking pagkakaupo sa sofa at nilapitan sila.

"Ang dami mong sugat" nag-aalala kong sabi

"Gagaling din yan hindi nga lang agad medyo matatagalan dahil sa lalim ng mga sugat na natamo niya" sabi ni Jadiel

"I can heal him" mungkahi ko

"Tsk wag kang mag-alala hindi pa ko mamamatay agad ipunin mo nalang yang lakas na meron ka" sabi niya habang malalim ang bawat paghinga

"You can leave us now Dixon" utos niya

Nilingon ako ni Jadiel na may pagdadalawang isip.

"I'll take care of him" pagsisiguro ko para mapawi ang pag-aalala niyang iwan kami

Sa pag-alis ni Jadiel nakapikit na si Astevan habang ang lalim ng bawat paghinga niya.

"Saan banda ang kwarto mo? dadalhin kita dun para makapagpahinga ka ng komportable" hindi niya sinagot ang tanong ko, mukang pagod talaga siya

Iniwan ko siya saglit sa sala para mahanap ko ang kwarto niya. Madali ko lang yun nakita dahil hindi naman ganon kalakihan ang hide out niya.

Binalikan ko siya sa sala at inakay papasok ng kwarto. Binuksan ko ang closet niya kung saan ni Jadiel nakuha ang damit na suot ko ngayon.

Nilapitan ko siya na nakahiga sa kama na mahimbing na natutulog. Dahan-dahan kong hinubad ang pang itaas niya sunod ang pang ibaba niya, halos panloob niya lang ang nakatakip sa maselang parte ng katawan niya. Namula ko ng mapatingin ako sa kabuuan ng katawan niya. Ang ganda ng hubog ng katawan niya, napailing ako sa mga naiisip ko.

Gamit ang kapangyarihan ko itinapat ko sa katawan niya ang palad ko para mapagaling siya. Ilang saglit lang magaling na siya.

"You don't know how to listen" napatingin ako sa kanya nang marinig ko ang boses niya

"Naguguilty ako, kung hindi dahil sa'kin hindi mo matatamo ang mga sugat na yun" nakasimangot kong sagot

"Gusto mo bang makabawi?" tanong niya, tumango ako bilang sagot

Umupo siya mula sa pagkakahiga kaya napalapit ako dahil sa sobrang pag-aalala.

"Wag ka munang gumalaw mukang nanghihina ka pa" sabi ko kaya napatayo ako para alalayan siya

Mabilis akong napaupo sa pagkakatayo ng hablutin niya ang kamay ko. Hinawi niya ang buhok kong nakatabing sa leeg ko at inumpisahan niya ng inumin ang dugo ko.

Napahawak ako sa dibdib niya dahil sa sakit ng pagbaon ng pangil niya sa leeg ko. Ilang sandali pa dumistansya siya sakin at pinasadahan ng tingin ang suot.

"Why are you wearing my clothes? remove it" utos niya sakin

Wala kong nagawa kundi sundin siya. T Hindi ko pa tuluyang natatanggal sa pagkakabutones ang long sleeve na suot ko ng muli siyang mag salita.

"I'll help you to remove it" mahina niyang tinapik ang kamay ko

Sa bawat butones na tinatanggal niya lumalakas ang pintig ng puso ko. Nang tuluyan niya ng matanggal ang suot kong long sleeve niya muli niyang pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko.

"Much better" sabi niya at muling binaon ang pangil niya sa leeg ko

Tanging ang manipis ko nalang na damit pang tulog ang natirang suot ko.

Sa pagtigil niya sa ginagawa sakin napasandal ang ulo ko sa dibdib niya sa sobrang panghihina.

"Are you tired?" bulong niyang sa tainga ko

"Y-Yes" nanghihina kong sagot

Nasa ganon lang kaming posisyon ng maramdaman ko ang labi niya sa leeg ko na dahan-dahang bumababa sa balikat ko. Hindi na ko nag-abalang gumalaw miski magtanong sa sobrang panghihina.

"Make my heart beats again Catriona" muli niyang bulong

"It feels good, that's why I want you to do that again"

Nakapikit na ko nang maramdaman kong ihiniga niya ko sa kama kaya napamulat ako ng mata.

"What are-" hindi ko pa natatapos ang tanong ko ng maglapat ang mga labi namin

Ito ang pangalawang pagkakataon na mangyari yun. Hindi ko alam pero ang sarap sa pakiramdam.

We can't be together in the first place.

"How can I let you go if you make me feel this crazy" sabi niya ng putulin niya ang paghalik sa labi ko

"You should stop Astevan" sabi ko

"Because of my parents? If I won't force you to bring them back again can we be together?" napaawang ang labi ko sa tanong niya

"It's still no" lumayo siya sa'kin dahil sa naging sagot ko

"It doesn't matter wether you'll agree or not" iniwan niya ko sa loob ng kwarto matapos niyang sabihin yun

Hindi ko sigurado ang nararamdaman ko sa kanya. Ayokong itaya ang isang bagay na wala kong kasiguraduhan sa magiging resulta.

I should go back baka bigla silang magising at hanapin ako, kahit nahihilo dahil sa nawalang dugo sa'kin pinilit ko pa ring maglakad.

Pagkarating ko ng sala nadatnan ko siyang nakapikit habang nakaupo. Dahan-dahan akong naglakad nagbabakasakali na hindi niya marinig.

"Where are planning to go?" napatigil ako sa paglalakad

"Go back to my room now" utos niya na hindi ko pinansin

"Inuubos mo talaga pasensya ko" sa isang iglap lang nasa harap ko na siya

"You won't leave me unless I give you permission to leave!" naging pula na naman ang kulay ng mga mata niya

"Kailangan ko na bumalik" pagmamakaawa ko sa kanya

"You can't" malamig niyang tugon

"Let me go!" inis kong sabi dahil ayaw niya kong hayaang makauwi

"I'll let you go if you tell me that you love me" binulong niya sa'kin ang huling tatlong salitang sinabi niya

"Please let me go"

Binuhat niya ko sa na parang bagong kasal at dinala sa kwarto niya sabay lapag sa'kin sa kama.

"Now sleep" utos niya sakin

A/N: Iniisip ko pa kung ano magiging ending.

Ito na naman ako lutang habang tinaype ang chapter na 'to. Wala dapat R18+ scene dito, kaya binura ko agad ngayong nabasa kong may ganon pala.

Salamat sa pagbabasa wag kalimutang mag vote at comment.