ရိေပၚနဲ႕ခင္လာတာ ရက္သတၱပတ္သုံးပတ္။
ရိေပၚကစကားနည္းတယ္၊ ေအးတိေအးစက္နုိင္တယ္၊ အျပဳံးအရယ္လည္းသိပ္မရွိဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ေတာ့ရွိတယ္... သူဝါသနာပါတဲ့အရာေတြအေျကာင္းစကားစမိရင္ေတာ့ ေျပာမဆုံးဘူး... နွဳတ္ခမ္းေလးတေထာ္ေထာ္နဲ႕ေပါ့
ရိေပၚက စကိတ္စီးရတာကုိျကုိက္တယ္။ Tromsøရဲ႕လမ္းမေတြက နွင္းထူထူထဲထဲနဲ႕ စကိတ္စီးလုိ႕အဆင္မေျပေပမယ့္လည္း... အျပင္ထြက္တဲ့တစ္ခါတစ္ေလဆုိ ရိေပၚကစကိတ္ဘုတ္ေလးယူလာျပီး ပုိက္ထားတတ္တယ္။
အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္က အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ဆုိတာသိပ္မရွိဘူး။ တစ္ခါတစ္ရံအလုပ္ကျပန္လာခ်ိန္ ရိေပၚနဲ႕ဆုံျပီဆုိလည္း သူ႕အေျကာင္း ကုိယ့္အေျကာင္းေျပာရင္း အခ်ိန္ကုန္ျကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကစတဲ့စကားဝုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေျကာင္းေတြကုိ စီကာပတ္ကုံးေျပာျပျဖစ္ေပမယ့္ ရိေပၚကေတာ့ မတူဘူး။ မိဘအသုိင္းအဝုိင္းကလြဲလုိ႕ သူဝါသနာပါရာအေျကာင္းေတြပဲ ေျပာတတ္ေလ့ရွိတဲ့ ရိေပၚက အထီးက်န္မွဳေတြအျပည့္နဲ႕...
. . . . .
Tromsøရဲ႕ျမဳိ႕လယ္ေခါင္မွာတည္ရွိတဲ့ Kaffebønna
ဆုိင္ရဲ႕အတြင္းပုိင္းက ရုိးရွင္းျပီး မွဳိင္းမွဳိင္းညဳိ႕ညဳိ႕အျပင္အဆင္ေတြကတအားဆြဲေဆာင္မွဳရွိတယ္။ ေကာင္းမြန္ျပီး အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့အစားအေသာက္ေတြေျကာင့္ ျမဳိ႕ခံေတြသတ္မွတ္ေပးတဲ့ အေကာင္းဆုံးေကာ္ဖီဆုိင္ဂုဏ္ပုဒ္ကုိလည္းရထားေသးတယ္။
မနက္ခုနစ္နာရီကေန ညခုနစ္နာရီအထိသာဖြင့္တဲ့ဆုိင္ေလးက လူျပတ္တယ္ဆုိတာမရွိဘူး။ ဆိပ္ကမ္းနံေဘးတည္ထားတဲ့အတြက္ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေနတဲ့သေဘၤာေတြ၊ ေရျပင္ခပ္က်ယ္က်ယ္၊ Tromsøရဲ႕နွင္းေတြဖုံးထားတဲ့ေတာင္တန္းေတြကုိပါျမင္ရတာေျကာင့္ စိတ္ကုိလန္းဆန္းေစတယ္။