ÜVEY BABAM JJK/*TAMAMLANDI*

[20. Bölüm]

Yeni bölüm için 170 Vote lütfen~

Tam öpeceği sırada kapı açılmıştı. Kimin geldiğini bile bakmadan bir birimizden ayrılıp bir şeylerle oynamaya başladık. Jungkook bir dosya alıp inceliyormuş gibi yaptı bende bir şey bulamayıp koltuğu elimle temizliyormuşum gibi yaptım. (😂sj)

Annem: napıyordunuz siz burda?

Y/N: as- anne~ sen neden geldin buraya?

Annem: öğle yemeğine eve gelmeyince bende merak edip geldim.

Y/N: ama biz dışarda yedik!

Annem: siz? İkinizmi?

JK: yok.. şey... toplantı

Y/N: arkadaşlarla.

İkimizde aynı anda başka bir cümle kurunca şaşkınlıkla birbirimize baktık.

Y/N: şey şimdi şöyle oldu.... biz toplantıda yiyecektik yani iş yemeğinde... ama son anda iptal olunca... arkadaşlar geldi sonra onlarla yedik.

Annem: kim bu arkadaşlar?

Y/N: işte şirkettekiler.

Annem: peki ya sizin az önceki haliniz neydi öyle?

Y/N: ay anne her şeyide anlatmak zorundamıyız.

Ve dediğim şey ile beni yanlış anladılar. Kim olsa yanlış anlar! Birinizde fesat anlamasanız olmazmı! Şu az önce söylediğim şeyi birde masum tarafından baksalar çok şaşırırdım!

Y/N: yanlış anlaşıldı....

JK: bizde tam Y/N ile dosyalara bakıp düzenliyecektik.

Y/N: ah evet öyle.... anne sen işe gitmiyor musun?

Annem: izin aldım iki saate orda olmam gerekiyor.

JK: o zaman biz senin vaktini almayalım. Hadi ben bir taksi çağırıyım? Yada aşada şirketin arabası var şöförlerde var ben onlara söyleyeyim seni iş yerine götürsünler!

Annem: ah yok benim zamanım var daha. Bir az burda oyalanıyım dedim.

Y/N: o-o zaman ben d-dosyalara bakıyım?

JK: e-evet. Sen bitirdiklerini sonra benim masama bırak ben kontrol ed-edi-edeyim.

Annem: siz neden ben geldiğimden beri kekeliyorsunuz?

Y/N: yani sen birden gelince şaşırdım. O yüzden oluyordur. Ben dosyaları şey ediyim...

Diyip koltuğa oturdum annemde karşımdaki koltuğa oturdu. Jungkook'ta masasına geçip bilgisayardan bir şeylere bakmaya başladı. Dosyaları kontrol ettikten sonra 2 tanesini Jungkooka götürdüm.

Dosyaları ona verirken ellerimizin birbirlerine değmesi, göz göze gelmemiz, benim Jungkook'un o parıldayan gözlerinin içinde mal mal kaybolmam. Bunların hepsini yaşarken sanki ağır çekimdeymişiz gibi hissetmiştim. Amma bu hissmi bozan annemin sesi oldu.

Annem: öhöm!

Gözlerimi devirerek ellerimi Jungkook'un ellerinden çektim. Yerime geçtim ve dosyaları kontrol etmeye devam ettim. Arada bir Jungkook ile göz göze geliyorduk Jungkook her seferinde gülümsememek için dudaklarını birbirlerine bastırıyordu. Onun o hali benimde gülümsememe sebep oluyordu.

Annem: ee şirkette işler nasıl?

....

Annem: Jungkook sana diyorum!

JK: hı? N-nededin duyamadım?

Annem: şirkette diyorum işler nasıl?

JK: iyi yani her şey iyi...

Annem: ay çok bilgi verdin sağol bu kadar bilgi yeterli! Noluyor size ya? Geldiğimden beri ya saçma sapan şeyler söylüyorsunuz yada hiç konuşmuyorsunuz!

Y/N: işimizi yapıyoruz işte anne.

Annem: anlaşıldı! Siz oturun işinizi yapın bende işime gideyim! Bu neymiş ama ya!

Y/N: görüşürüz anne!

JK: görüşürüz.

Annem: hadi iyi çalışmalar!