ÜVEY BABAM JJK/*TAMAMLANDI*

[10. Bölüm]

YN: iyi o zaman gel. Ama şimdiden söyliyeyim çok uzun sürecek yorulucaksan bence şimdiden git.

Etrafıma bir göz attım.

JK: gidelim.

YN: iyi sen bilirsin!

Bir kaç mağazaya girdik. YN her girdiği mağazada bir saat boyunca elbiselere bakıyordu. Gerçekten çok yorucu. Elimdeki poşetlerle dahada yorucuydu.

YN: ay yoruldum!

JK: sen mi ben mi?

YN: ay alt tarafı üç dört poşet!

JK: üç dört???? Ya tüm mağazayı aldın resmen!

YN: sana demiştim! Bunu sen istedin şimdi kapa çeneni! Hadi bir kafeye gidelim. Bir az dinlenelim sonra devam ederiz.

JK: devam ederiz diyor ya!

YN önden yürüyüp bir kafeye gitti. Bende alt kata arabanın yanına gidip poşetleri koydum.

YN: poşetler nerde?

JK: arabaya götürdüm! Fazladan ağırlık kaldırmak istemiyorum!

YN: erkek değil misiniz hepiniz tembel siniz işte!

Kahvelerimizi içtikten sonra hesabı ödeyip çıktık.

YN: yukarı katta bir mağaza var çok güzel elbiseler satıyor! Oraya gidelim!

JK: ben burda beklicem! Ayaklarım şişti senin yüzünden!

YN: üf iyi tamam be! Gelmezsen gelme!

YN saçlarını savura savura gitti. Bir az uzaklaştıktan sonra iki tane adamın onu takip ettiklerini gördüm.

Hemen koşarak YN'in yanına gidip elimi omzuna koydum.
Sonrada arkamı dönüp adamlara baktım. İkiside yönlerini değiştirip gittiler.

YN: ne oldu? Hani gelmicektin?

JK: şimdide gelmek istiyorum!

Yukarı kata çıktık mağazalardan birine girdik.

YN: bu nasıl?

JK: olmaz çok kısa!

YN: tamam o zaman bunu alıyorum.

JK: bana gıcıklık olsun diyemi?

YN: aa nerden anladın?

Bir kaç elbise dahada aldıktan sonra kasaya gittik. Ve tabi kızın yanında bir erkek olarak ben ödemeliyim hesabı. Elbiseler ayakkabılar hepsi marka ve çok pahalılar yani bildiğiniz soyuluyorum.

YN önce kendisi ödemek istemişti ama ben işine maydonoz olunca tüm hesabı ben ödemek zorunda kaldım. Yandı kredi kartım sürtünmekten.

JK: YN bak gerçekten yeterli. Baksana bir tane mağazadan 10 tane poşetle çıktık! Hem akşam oldu gidelim.

YN: ya aşağıdaki mağazalardan birinde çok güzel bir elbise gördüm. Nolur nolur onuda alalım sonra gideriz.

JK: olmaz bak bir azdan zaten kapatıcaklar.

YN: ya bir saat sonra kapatıcaklar! Hadi nolur en azından elbiseyi deneyeyim?

Şu anda nasıl tatlı görünüyor. Yalvarırken tam bir yavru köpeğine benziyor.

JK: üf tamam hadi yürü!

YN'in söylediği yere gittik. YN söylediği elbiseyi alıp giyinmeye gitti. Bende elimde poşetlerle kabinlerin önünde onu bekliyordum.

Kabinin altından YN'in ayakları görünüyordu. Eteğini çıkartırken ellerim titremeye başladı ve poşetler yere düştü.

Yere eğilip poşetleri toplamaya başladım. Aynı zamandada kabinin altından YN'a bakmaya çalışıyordum. YN kapıyı açtı.....