ÜVEY BABAM JJK/*TAMAMLANDI*

[29. Bölüm]

Y/N: Jungkook annem ve babam merak etmişlerdir bırak evime gideyim.

JK: bu evden sadece tek bir şartla çıkarsın.

Y/N: tamam neymiş şartın?

JK: benimle evlenir misin?

Y/N: Jungkook ben evlilik için hazır hissetmiyorum. Ayrıca anneme ne olucak?

JK: annen umurumda değil! Sende her seferinde anneni düşünme! Tıpkı onun seni düşünmediği gibi!

Y/N: ANNEM O BENİM! SEVİYORUM ONU ANLADINMI!!

JK: BENDE SENİ SEVİYORUM ANLA ARTIK!!!! Nedense sürekli benim sana karşı olan sevgimi unutuyorsun. Her seferinde! Sana seni seviyorum demekten bıkmadım bıkmıcamda. Ama sende her seferinde sevgimi unutuyorsun! Demek ki yeterince iyi anlatamıyorum.

Birden beni duvara itip öpmeye başladı. O kadar sert öpüyorduki dudaklarım kanıyacak. Ellerini saçlarıma daldırıp saçlarımı çelerek dahada sert öpmeye başladı. Ellerimi göğüslerinin üzerine koyup itmeye çalıştım ama kıpırdamıyordu.

Ağızıma gelen kan tadı ile dudağımın patladığını anlamıştım. Jungkook canımı çok acıtıyordu dayanamayıp ağlamaya başladım. Ağladığımı umursamadan devam ediyordu. Ağlamalarım hıçkırığa dönüştü. Duvardan tutunarak yavaşça yere eğilip oturdum. Jungkook'ta beni bırakmıştı ve bende ağlamaya devam ettim.

JK: kalk ayağa.... sana ayağa kalk dedim!!

Sesini yükseltince dahada kızdırmamak için ayağa kalktım. Yüzüne bakmıyordum.

JK: yüzüme bak.

Göz yaşlarım yüzünden önümü göremiyordum. Yavaşça başımı kaldırdım. Gözümdeki birikmiş göz yaşları yanağımdan aşağıya süzmüştü. Hala hıçkırıyordum ve hıçkırıklarım yüzünden doğru dürüst konuşamıyordum.

Y/N: n-neden... b-bö-yle yap-ıyorsun?

JK: şşş sakin ol....

Elleri ile yüzümü avuçlarının arasına aldı ve başımı yukarı kaldırdı. Gözlerimin içine bakıp burnıma küçük bir öpücük kondurdu.

JK: bir az sinirlendim sadece tamam. Özür dilerim meleğim.

Diyip bana sarıldı sonrada kucağına alıp yatağa yatırdı.

JK: sen burda bekle... ben kahvaltını gidip getireyim. Sakın beni sinirlendirecek bir şey yapma tamam mı?

Başımı salladım ve o da odadan çıktı. Salak geri zekalı aptal! Nasıl kaçıcam ben burdan şimdi?! Her şeyede sinirleniyor hemen. Salak!

Y/N: öküz!

JK: pardon?

Yuh ne ara geldi bu? Sihir falanmı yaptı. Şıp şak nasıl gidip geldi?

JK: birileri beni mi sövüyor yoksa?

Y/N: evet! Salak geri zekalı aptal öküz mal odun dedim arkandan!

JK: kadınlarında sevgi sözcükleri böyle demek ki. Sana kendi ellerimle kahvaltı hazırladım bebeğim.

Y/N: aç değilim.

JK: üzme beni.

Yatağa oturup eline çatalı alıp yumurtadan bir az yedirmeye çalıştı. Yüzümü çevirdim yedirmemesi için. Yemediğimi görünce eline ekmeği alıp bala batırdı.

JK: aç ağızını bak çok güzeldir bu bal kaçırmak istemezsin.

Y/N: baldan nefret ederim!