You

Hoofdstuk 36

POV Maelin:

Het is inmiddels twee weken later en ik ben weer helemaal beter. Voor degenen die niet begrijpen waarom ik niet eerder naar school ben geweest. Nou, ik ben naast mijn hersenschudding en verwondingen ook nog ziek geweest. Ik moest nog twee keer naar het ziekenhuis om mijn verwondingen te laten nakijken. Gelukkig was alles goed en kon ik deze week weer naar school. Volgens Jace en de rest heb ik niets gemist. Niet dat het me zou boeien of zoiets, maar ik moet nog wel slagen aangezien dit mijn examenjaar is.

Ik loop door de gangen naar de aula aangezien het pauze is. Ik loop de aula in en wil naar mijn vaste tafel lopen als iedereen naar adem hapt. Ik draai me om en zie Dylan staan. Zijn gezicht ziet er niet uit. Hij heeft twee blauwe ogen en overal wonden. Zijn neus is volgens mij gebroken want die is helemaal dik, rood en er zit een soort capsule omheen. Verder zitten er twee grote, gehechte sneeën op zijn wangen en loopt hij met krukken. Ik ben nog steeds shocked. Wat the hell doet hij hier weer. Ik bedoel ik dacht dat hij nog wel vier weken in het ziekenhuis zou liggen. Okay, dat is een beetje overdreven maar hij zou er zeker nog een tijdje moeten liggen. Volgens Josie en Jace was hij bewusteloos en zag hij er niet uit. Al moet ik zeggen dat ik hem er nog steeds niet uit vind zien. Ik bedoel voor het gevecht was hij echt niet lelijk maar nu ziet hij er echt niet uit. 

Ik ben zo shocked dat ik een paar passen naar achter zet totdat ik iemand een gilletje hoor slaken. Ik kom meteen uit mijn trance en draai me om. Ik zie dat ik tegen een meisje ben aangelopen die ik niet ken. Al haar boeken liggen verspreid over de vloer en zij ligt ook op de vloer.

'Oh sorry, ik had je niet gezien, gaat het een beetje?' Vraag ik haar.

'Ja, komt goed, ik ben Victoria, maar noem me maar Tori.' Zegt ze vriendelijk terwijl ze haar boeken bij elkaar begint te rapen.

'Hey Tori, ben je nieuw hier? Ik heb je hier namelijk nog nooit gezien.' Vraag ik haar weer terwijl ik me buk om ook te helpen haar boeken op te rapen.

'Ja ik ben gistermiddag aangekomen en mijn kluisje doet het nog niet dus ik moest alle boeken mee sjouwen.' Zegt ze en ik geef haar haar boeken terug.

'Owh ik ben trouwens Maelin, heb je al vrienden gemaakt?' Vraag ik haar.

'Ja, ik ken Maddie hier maar dat is dan ook de enige.' Zegt ze en knik.

'Heb je zin om samen met Maddie bij mij en mijn vrienden te zitten?' Vraag ik haar. Ze knikt en op dat moment komt er een meisje aan lopen. Ze heeft lang bruin haar dat in rommelige knot zit en ze heeft een leuke bril. Ze draagt een donkerblauwe spijkerstoffen flair jeans met een donkerblauwe trui en ze heeft Nikes aan.

'Hey Tori, daar ben je ik moest nog even...' Zegt het meisje maar ze breekt haar zin af als ze mij ziet. Ze kijkt me een beetje angstig aan. Oh ja, ik was bijna vergeten dat heel veel mensen bang van me zijn vanwege de gevechten die ik met Tiffany, de bitch, heb gehad. Had ik al gemeld dat mensen het hebben gefilmd? Nee? Nou dan weet je dat bij deze. En nu zijn er dus redelijk veel mensen bang voor me. Wat een gezelligheid.

'Hey, Maddie is het toch? Ik vroeg net aan Tori of jullie bij mij en mijn vrienden komen zitten.' Zeg ik vriendelijk en ik zie meteen dat haar blik wat minder angstig wordt.

'Nou eigenlijk is het Madeline maar iedereen noemt me Maddie en dat lijkt me leuk, Maelin.' Zegt ze verlegen.

'Noem me maar Mae, ik vind Maelin echt een stomme naam.' Zeg ik lachend.

'Ik vind hem juist heel mooi, hij is apart en uniek.' Zegt ze vriendelijk en ik glimlach. Ik draai me om en loop naar de tafel van Jace, Jordan en Lucas, wat inmiddels ook onze tafel is. Iedereen zit er al en ik begroet ze allemaal.