Hoofdstuk 47

906 19 4
                                    

POV Maelin:

Als alle leerlingen uit de zesde klas eindelijk in de bussen zitten en de docenten hebben gecheckt dat we 100% zeker geen leerlingen missen, vetrekken de bussen eindelijk. We rijden net de oprijlaan van onze school af als er iemand naast mij op de stoel gaat zitten. Ik haal mijn ogen van het raam af en kijk naar de persoon die naast me is komen zitten. Ik glimlach als ik Jace zie en geef hem een klein kusje. Jace draagt een lichtgrijze jogginsbroek, een wit shirt en zwarte vans.

'Niet meer?' Vraagt Jace terwijl hij een zielig gezicht met een pruillip opzet. Ik grinnik en druk dan mijn lippen weer op die van hem, deze keer veel langer. Jace verdiept de kus en zijn tong strijkt over mijn onderlip. Ik open mijn mond en ik vecht om dominantie met Jace. Natuurlijk wint hij, maar daar hou ik van. Zijn tong verkent mijn mond.

Onze zoen wordt onderbroken door luid gekuch dat van de stoelen achter ons komt. Geïrriteerd kijkt Jace naar achter, recht in het gezicht van een grijnzende Jordan.

'Ga je lekker?' Vraagt Jordan.

'Stop jij je tong maar in de mond van Quinn, dan ben je niet zo irritant.' Zegt Jace wijs. Meteen merk ik dat Quinn diep bloost.

'Oehh, somebody is down for that.' Plaag ik Quinn grijnzend. Ze geeft me een harde klap tegen mijn achterhoofd, terwijl ik grinnik. Ondertussen zijn Jordan en Jace aan het stoeien, wat moeilijk gaat met de stoelen tussen hen. Ik wissel een blik met Quinn en dan gieren we het uit. Het ziet er zo dom uit. Jace en Jordan die aan het stoeien zijn als kleine kleuters, terwijl het eigenlijk niet lukt vanwege die leuke, fijne stoelen.

Zodra Jordan en Jace ons horen kijken ze ons verbaasd aan, waardoor Quinn nog harder beginnen te lachen.

'Wat is er zo grappig?' Jordan kijkt om zich heen om uit te vinden waar we zo om lachen. Ik hik inmiddels van het lachen, waardoor Quinn nog harder begint te lachen.

'Shit, ik kan niet meer stoppen met lachen.' Zegt ze tussen het lachen door. Jace kijkt ons alleen maar geamuseerd aan. Als we eindelijk klaar zijn met lachen, pak ik mijn telefoon erbij.

'Tijd voor een foto.' Zeg ik glimlachend. Jace slaat zijn arm om mij heen en Jordan om Quinn. Ik lach in de camera en maak een foto. Quinn pakt bijna meteen mijn telefoon van mij af om de foto te bekijken.

'Oehh, dees is leuk!' Zegt ze enthousiast. Ik grits mijn telefoon uit haar handen en bekijk de foto. Hij is inderdaad enorm leuk. Ik glimlach en leg mijn hoofd op de schouder van Jace.

---

Als de bus stopt bij het vliegveld wordt het meteen onrustig in de bus. Iedereen wil zo snel mogelijk naar buiten, maar we worden tegen gehouden door de docenten.

'Dames en heren, blijf even zitten. We gaan zo met onze groep de bus naar de ingang. Verlaat rustig de bus en pak je bagage uit het ruim. Je blijft bij de bus staan totdat iedereen klaar is en we gezamenlijk naar de ingang gaan. Ga vooral niet naar de groepen om vrienden en vriendinnen op te zoeken. Als we binnen zijn checkt iedereen zijn bagage in en loopt met zijn handbagage door naar de douane. Begrepen?' Vraagt mevrouw Coin. Iedereen antwoordt met een vaag gemompel.

Ter informatie: Alle zesde klassen zijn opgedeeld in verschillende bussen. Ik zit met mijn eigen klas en de helft van een andere klas in de bus, die samen dus mijn groep vormen.

Nadat mevrouw Coin is uitgesproken begint iedereen zijn spullen bij elkaar te rapen en de bus te verlaten. Als ik en Jace onze spullen hebben lopen we achter elkaar door het gangpad de bus uit. Zodra ik buiten sta merk ik mijn witte suitcase op. Die is echt niet te missen. Ik pak mijn koffer en loop weg bij het ruim om plaats te maken voor mijn medestudenten. Als iedereen zijn koffers heeft, lopen we achter mevrouw Coin en een andere docent, die ik niet ken, naar binnen.

YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu