You

Hoofdstuk 43

POV Maelin:

Ik strompel door de gang terug naar mijn kamer met enorme hoofdpijn, een kater, en een enorme walm van alcohol. Ik probeerde te kijken hoe laat het was, maar mijn telefoon is leeg dus ik heb geen idee hoe laat het is. Het liefst wil ik nu in mijn bed liggen en huilend in slaap vallen door nog meer alcohol, maar dat kan niet. Ik kan niet nog meer schooldagen missen als ik wil slagen. Als ik bij mijn kamerdeur kom hoop ik heel erg dat het laat en Quinn dus al weg is naar de les. Ik open de deur en strompel naar binnen. Ik kijk snel op de klok en zie dat ik nog maar 5 minuten heb. Shit! Ik strompel snel naar mijn kamer en trek daar snel mijn uniform uit de kast en trek hem aan. Ik doe snel mijn telefoon aan de oplader en trek daarna mijn schoenen aan. Ik pak mijn tas en prop snel mijn boeken erin en sleur hem dan mee naar de spiegel in de hal. Ik doe snel mijn haar opnieuw, maar het werkt niet mee. Ik laat hem zitten en storm de kamer uit. Ik ren naar het lokaal en kom net binnen voor dat de docent de deur dicht doe. Gezellig, we hebben mevrouw Coin

'Bijna te laat mevrouw Lawrence, misschien moet je voortaan eerder je bed uit.' Zegt ze met een mierzoete glimlach waar je van gaat kotsen. Ik mompel wat als antwoord en strompel snel naar de enige overgebleven plaats, die natuurlijk naast Jace is. Ik zucht diep en loop snel naar de overgebleven plek toe. Ik plof op de stoel en pak mijn spullen. Ik open mijn boek en probeer heel erg hard om niet in slaap te vallen.

'Boeken open op pagina 98, alsjeblieft.' Zegt ze en ik blader naar de pagina en bekijk wat we gaan behandelen. Ik herken het onderwerp en zucht opgelucht. Mevrouw Coin begint met haar uitleg en probeer zo goed mogelijk op te letten. Ik moet hierbij wel opletten want ik weet dat dit één van de onderwerpen is die op mijn examen terugkomt en ik sta slecht voor natuurkunde.

Ik voel de ogen van Jace al de hele tijd op rug prikken, maar ik vertik het om terug te kijken. Ik wil hem niet aankijken. Ik weet zeker dat als ik hem aankijk ik het niet lang vol houdt voor er weer tranen komen. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik telkens moet huilen om hem. Ik had voorspeld dat dit zou gebeuren, hoe graag ik ook wenste dat het niet zou gebeuren. Het is gebeurd en ik weet niet of ik dat ooit zal vergeten, laat staan het Jace zal vergeven. Ik weet niet of er nog hoop is dat dit ooit nog goed gaat komen, ondanks dat mijn hart hoopt van wel. Want ik hield van hem. Ik hou van hem. Ook al heb ik hem dat nooit verteld. Hij was en is nog steeds de eerste persoon waarvan ik ooit op zo'n manier van heb gehouden. Ik hoopte gewoon dat ik dat ook voor hem zou zijn, maar blijkbaar niet. Ik voel de bittere smaak ik mijn mond terwijl ik dit allemaal denk.

Wat ik wel raar vind dat Jace nog geen woord heeft gezegd tegen me. Ik bedoel als hij verliefd op mij was, zou hij toch tenminste moeten proberen om met mij te praten. Ik weet wat mijn antwoord zou zijn geweest, ik zou gezegd hebben dat hij moest stoppen met het proberen.

'Mevrouw Lawrence, weet jij het antwoordt op de vraag?' Vraagt mevrouw Coin en ik kijk snel op het bord om te weten te komen wat de vraag is. Ik denk na, wetende dat ik hierover een keer heb gelezen. Opeens schiet het antwoord mij te binnen en ik geef snel het antwoord aan mevrouw Coin, die lichtelijk verbaasd kijkt over mijn antwoord.

'Dat is inderdaad goed.' Zegt ze terwijl ze nog steeds verbaasd is over dat het antwoord goed was. Ik knik en ze gaat weer verder. Ik kijk op de klok en zie dat de les bijna is afgelopen. Thank god. Zodra de bel gaat pak ik snel mijn spullen en loop het lokaal uit. Op naar de volgende lesuur, wat een blokuur wiskunde is.

Na een anderhalf uur in een stinkend lokaal zitten gaat eindelijk de pauze. Ik pak mijn spullen en loop snel het lokaal uit. Het is pauze, dus ik heb 30 minuten om mij even te fatsoeneren, aangezien ik stink naar alcohol en zweet en ik er niet uit zie. Ik loop naar mijn kamer, open de deur, pleur mijn spullen op de bank, pak een schoon uniform en spring dan snel onder de douche. Na 5 minuten spring ik er onderuit en trek ik snel mijn schone uniform aan. Ik begin mijn haar te borstelen en daarna doe ik het in een hoge staart. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn telefoon, die gelukkig helemaal opgeladen is. Ik check snel de tijd en zie dat ik nog 15 minuten heb voor dat de lessen weer beginnen. Ik leg mijn telefoon weer terug en twijfel of ik wat moet eten, maar omdat ik geen honger heb doe ik het niet. Ik loop de badkamer weer in en poets grondig mijn tanden, om de alcohol lucht uit mijn mond te verdrijven. Daarna doe ik snel mijn make-up en dan ruim ik mijn spullen op. Ik loop naar mijn kamer en pleur mijn vieze kleren in de wasmand die op mijn kamer staat. Ik pak mijn telefoon en loop dan naar de naar de woonkamer om mijn tas te pakken. Ik pak mijn tas en loop dan de kamer weer uit. Ik kijk op mijn telefoon naar mijn rooster, om te kijken welke les ik heb. Ook een verandering van school. Een online rooster. Ik zie dat ik nog een blokuur geschiedenis heb, en dat ik daarna een blokuur studie uur heb. Ik loop alvast naar het lokaal en zie dat het open is. Ik loop naar een plek achterin en leg mijn tas op tafel. Ik ga zitten en pak mijn telefoon. Ik haal hem van vliegtuigstand af en meteen zie ik de berichten binnekomen