Zawgyi
က်န္းအိမ္ေတာ္မွာေတာ့ တုသခင္မႀကီးက အျပာေရာင္၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္ထားတယ္။ သူမေခါင္းေပၚမွာ အျပာေရာင္ေက်ာက္မ်က္နဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ႔ ဆံထိုးကိုဆင္ယင္ထားတယ္။ သူမစိတ္ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႔ စားပြဲခံုအဝိုင္းရဲ႕ထိပ္ဆံုးမွာ မနက္စာထိုင္စားေနတယ္။
စားပြဲေပၚမွာလည္း မက္မြန္သီးကိတ္ေတြ၊ နာနတ္သီးကိတ္ေတြ၊ ၾကက္သား၊ ဘဲသားနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ အနံ႔နဲ႔တင္ သြားရည္က်ႏိုင္ေလာက္တယ္။
တုသခင္မႀကီးက ဆန္ျပဳတ္တစ္ခြက္ေသာက္ေနတယ္။ မသိမသာေလး ကပ္ေမးလိုက္တယ္ “အဖြားႀကီးဂိုေရ၊ ‘အဲ႔ဒီ႔’ကေန သတင္းေလးဘာေလး မရဘူးလား?”
အဖြားႀကီးဂိုဆိုတာက တုသခင္မႀကီးရဲ႕အေစခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အယံုၾကည္ရဆံုးသူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။ တုသခင္မႀကီး ေတာင္းဆိုးသမွ်ကိုလည္း သူမကပဲလုပ္ေဆာင္ေပးေနတာျဖစ္တယ္။
တုသခင္မႀကီးက အရမ္းကိုသတိတႀကီးနဲ႔ေမးလိုက္ေပမယ့္ အဖြားႀကီးဂိုကေတာ့ နားလည္တယ္။ “ဘာသတင္းမွ ေရာက္မလာေသးပါဘူး မမႀကီး!”
တုသခင္မႀကီး အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္ “အေတာ္ေလးၾကာေနၿပီေလ ဒါေတာင္မွဘာသတင္းမွမရေသးဘူးလား? တကယ္လို႔မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္ခဲ႔ရင္…”
အဖြားႀကီးဂိုက ေလသံနဲ႔ျပန္ေျဖတယ္ “စိတ္မပူပါနဲ႔ မမႀကီး၊ ကြ်န္မတို႔က ခ်င္းယန္ရဲ႕အရက္စက္ဆံုးနဲ႔ အားအေကာင္းဆံုး လုပ္ၾကံသူေတြကိုငွားထားတာပါ… မုရံုရႊယ္က သန္မာတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္လိုမွလြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး…”
“ရွင္ေျပာခ်င္တာ သူ႔ကိုလား?” ေရခဲတမွ်ေအးစက္တဲ႔အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ဘာမွမသိတဲ႔အရာတစ္ခု အခန္းထဲကိုလြင့္လာကာ တုသခင္မႀကီးေရွ႕ကို က်ေရာက္သြားတယ္။
တုသခင္မႀကီးေခါင္းကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔မ်က္လံုးတစ္စံုးနဲ႔အတူ သူမကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ ေခါင္းျပတ္တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေသြးေတြက မ်က္လံုးကေနစီးက်လာၿပီး ေခါင္းတစ္ခုလံုး ေသြးေတြနဲ႔ရႊဲနစ္ေနတယ္။ သူ႔ဆီကက်လာတဲ႔ ေသြးစက္ေတြကလည္း တုသခင္မႀကီးရဲ႕ဆန္ျပဳတ္ခြက္ကို စင္သြားတာေၾကာင့္ ေသြးခ်င္းခ်င္းရဲသြားတယ္။
YOU ARE READING
မေကာင္းဆိုး၀ါးမင္းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္ဇနီး
Romancesummary အခ်ိန္ခရီးသြားပုံျပင္တစ္ပုဒ္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္တ့ဲသူမဟာ အဆင့္အတန္းျမင့္မ်ိဳး႐ိုးမွ လူမမာသည္မမေလး လာျဖစ္တယ္ ေစ့စပ္ထားတ့ဲ အမ်ိဳးသားဟာလဲ သနားၾကင္နာစိတ္မ႐ွိဘဲ သူမကို အဆင့္နိမ့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေနရာပဲ ေပးမယ္...
