မ​ေကာင္​းဆိုး၀ါးမင္​းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္​ဇနီး

114: ႐ုန္းကန္လႈပ္ ရွားျခင္း

Zawgyi

သူမအိမ္ေတာ္မွာ လာေနမယ္?

မု႐ုံရႊယ္ မ်က္လုံးတို႔ ျမင့္တက္သြားကာ စကားေျပာရန္ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပင္ ေယာက်္ားပီသေသာ အသံတစ္ခုက ထြက္လာေလသည္။
"မရဘူး!"

မု႐ုံရႊယ္ အသံေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္တ့ဲအခါ ႏွင္းလို ျဖဴစြတ္ေနတ့ဲ ဝတ္႐ုံဝတ္ထားတ့ဲ အိုးရန္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေျခလွမ္းက်ယ္ေတြန႔ဲ ေလွ်ာက္လာတာေၾကာင့္ သူ႔ဝတ္႐ုံက လိပ္ျပာက့ဲသို႔ လြင့္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေမြးရာပါ ျမင့္ျမတ္တ့ဲ အေငြ႔အသက္တို႔ကလဲ ျဖာထြက္ၿပီးရင္း ျဖာထြက္လာသည္။

သူ႔နႈတ္ခမ္းက တြန္႔ခ်ိဳးေနကာ မု႐ုံရႊယ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕ သဘာဝမဆန္တ့ဲ အျပံဳးကို ျမင္လိုက္ရသည္။
"ဒါ.. ႐ွင္ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ "

"သဘာဝက မင္းဆီ ေခၚလာတာေလ"
အိုးရန္အၾကည့္က နက္ရိႈင္းသထက္ နက္ရႈိုင္းလာသည္။ သူ႔ ကိစၥေတြ အျပတ္ျဖတ္ၿပီး လင္းက်န္းေမွ်ာ္စင္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဖဲသားျမႇားန႔ဲ အပစ္ခံထားရတ့ဲ ဝါးေသတၱာေတြကို ေတြ႔ခ့ဲၿပီး လုံလုံျခံဳျခံဳ ထြက္ခြာသြားသည္ကိုလဲ သိလိုက္ရသည္။ သူမအဆင္ေျပတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတ့ဲ သဲလြန္စကို ေတြ႔လိုက္ရၿပီး အ့ဲေနာက္ လိုက္ကာ ဒီကို ေရာက္လာတာျဖစ္သည္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို နားလည္လိုက္သည္။

"ျမစ္ေဘးမွာ ေရစိုန႔ဲ ေနေနတယ္ေပါ့ အေအးမိမွာ မေၾကာက္ဘူးလား"
အိုးရန္ ႏွာမႈတ္ကာ သူ႔ဝတ္႐ုံကို ခြၽတ္ၿပီး မု႐ုံရႊယ္ေပၚ ျခံဳေပးလိုက္သည္။

မု႐ုံရႊယ္ သေဘာမတူခ်င္ ရာသီဥတုက ပူၿပီး ပိုပူလာသည္။ သူမက သိုင္းသမားတစ္ဝက္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရစိုဝတ္န႔ဲ ခဏေလာက္ ေနတာ မေျပာန႔ဲ တစ္ေနကုန္ေနရင္ေတာင္ သူမ အေအးမိမွာ မဟုတ္ေပ။

**သူ႔ဝတ္႐ုံကို လက္မွာ ကိုင္ထားၿပီး ေရသုတ္ကာ အိုးရန္ကို ေပးလိုက္သည္။ အိုးရန္ မ်က္လုံးက ပိုနက္ရိႈင္းလာကာ ေရကန္နက္လို ျဖစ္လာသည္။ ပိုၿပီး သိပ္သည္းလာေလေလ လူေတြကို ႏွစ္သတ္ခ်င္လာေလပဲ

သူမ မ်က္လုံးေတြကို ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္လိုက္ၿပီး သူမလက္ေတြ ေျပေလ်ာ့သြားသည္။ သူမဝတ္စုံက မထူေပ။ ျမစ္ေလက ထန္လာေတာ့ သူမ ျခံဳလိုက္သည္။**
( ** ႏွစ္ပိုဒ္ကို ႐ွင္းျပမယ္ေနာ္ နားမလည္ေလာက္ဘူးထင္လို႔