Winter (Book 2) [ON-HOLD]

Winter - Chapter 17

Melody's POV

Hanggang ngayon nagulat pa rin ako dahil sa biglaang pangyayari. What did just KC said? Hindi ko alam.. Bigla akong naguluhan.

"Winter.." malungkot niya ulit ibinigkas habang dahan-dahang lumalapit sa walang malay na dalaga. Tumingin siya sa akin na naiiyak, "siya na ba ito? All this time buhay ang inaanak ko.."

Hindi ako makaimik. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa sinasabi ni KC. Oo, pinaghihinalaan ko na siya rin si Winter pero hindi naman ako ganyan nang una ko soyang makita. Siguro sobrang na-miss niya lang ang inaanak niya kaya ganyan siya.

Akmang yayakapin niya si Angel habang ako ay nakatulala lang ay bigla siyang pinigilan nang binata na kasama ni Angel. "I'm sorry, Ms. Anderson, but you are mistaken."

Tumaas ang kilay niya at binilisang pinunasan ang kanyang mga luha, "hindi."

"KC" nakapagsalita rin ako sa wakas, "siya si Angel, anak nila Jorge at Anne."

"Ano?!" suminghot-singhot pa ito. "Ms. Clark is right.. Angel Valmonte is her name." si Allyson na ang sumagot. "Ah.. siya pala yung sinasabi ni Matt na anak nung dalawa. Hindi ko naman in-expect na kamukhang-kamukha niya yung inaanak ko." iyon nalang ang sinabi ni KC. "Sige, mauuna na ako." paalam niya at umalis na sa silid.

"When will she wake up?" Allyson asked. "I'm not sure when but within 48 hours she should wake up." I replied. "This is her hospital bill for her operation. I apologize for my sudden decision without her permission." paumanhin ko nalang nang inabot nila ang hospital bill niya.

Dapat nagulat na sila sa laki ng babayaran nila at may dagdag pa iyon dahil baka matatagalan siya dito sa ospital. Parang wala lang sa kanila yung 3 million na babayaran nila.

"Maghahati kami diyan ng kaibigan kong doctor para matulungan namin kayo." pangunguna ko at blanko lang sila na tumingin sa akin. Mali ba sinabi ko?

"Naku, Ms. Clark.. huwag na po." pagtanggi naman ni Jared. "I'm serious. Tutulong kami for her bills." pagpupumilit ko. "Kaya na po namin ito." ani Allyson tapos tinawag si Jared.

"Jared, call Nigel about her hospital bills." seryosong sinabi niya kay Jared. "Yeah. Ayaw ko namang masigawan ulit kay La-Angel dahil sa pagiging pabaya ko ulit." ani Jared.

"Tawagin niyo nalang ako kapag gising na siya." mungkahe ko at tuluyan na akong lumabas sa silid niya.

Pagkalabas ko naman ay nakaramdam ako ng pagod at antok. Naglakad na ako papunta sa office ka at doon makapagpahinga kahit sandali lang bago ko ulit suriin yung dalawa mamaya.

Buti nalang pala at nag-aral ako ng Neurologist simula nang maghiwalay kami ni Micu. Baka hindi ko talaga matutulungan si Angel kapag ganoon.

Pumasok na ako sa loob ng aking opisina nang makarinig ako ng maliliit ngunit matinis na boses, "mom!"

They run towards me and hugged me on my waist, I asked them with a smile, "bakit nandito kayo? Diba bibisita sila tito Matthew at yung mga anak niya?"

"Yes, mom. We decided to check you up because tita KC told us that you rescheduled your day off." ani Nikki, nandito rin pala siya. Ngayon lang na wala si Rocky sa tabi niya.

"Si tito Matthew ninyo?" muli kong tanong dahil wala sila dito. "With tita KC." sagot naman ni Lia. "Why would you do that, mom? Diba we have plans today?" ani Alex.

Napapikit ako nang maalala ko ang pinag-usapan namin. Mamamasyal pala kami ngayon.

"I'm sorry." iyon nalang ang nasabi ko.

"You look bothered and stressed. Though, the operation was successful." Nikki spat. "Yung pasyente ko kasi ang iniisip ko, nak." umupo ako sa aking swivel chair. Gusto ko tuloy matulog.