Winter (Book 2) [ON-HOLD]

Winter - Chapter 18

Jabreel's POV

I heard from tita Melody that Angel isn't awake yet. Si Angel nalang ang inaalala ko maghapon. Kahit na nagsisimula na akong magalit sa kanya dahil sa pagkatalo ko ay nag-aalala pa rin ako. Siya na ang magiging boss ko kaya dapat ko siyang bigyan ng respeto.

I saw ate Sasa sleeping soundly on the sofa bed. Because of the reason that I couldn't sleep, I decided to go out. I need to forget about my thoughts for Angel.

Parang natatapakan na yung pride ko dahil lang tinalo ako ng isang babae. Para saan pa yung tinuro sa akin ni ate Sasa kung hindi ko rin nagawa?

Nakakainis! If only I could turn back time and beat her up. Naawa pa kasi ako dahil babae siya eh.

"Sa susunod kasi Jabreel tularan mo nalang ang ate Sasa mo!" I shouted to myself, "malakas, matalino at walang kinakatakutan!"

"Isn't that easy, Jabreel?!"

"It's easy." biglang may sumabat sa aking likuran.

Hinarap ko ang nagsalita, yung tito lang pala ni Angel. I just stared at him. I don't care if it looks disrespectful.

"Don't like me? It's okay. Hindi ko naman problema 'yon." he shrugged his shoulders off.

"Anong ginagawa mo dito? Hindi ba dapat binabantayan mo iyong pamangkin mo?" ismid ko rito.

"Inaaway na ako ng tatlo ko pang pamangkin eh. They got jealous when I'm around with Angel. Feeling nila inaagaw ko na sa kanila ang ate nila." he chuckled.

"I don't care."

He then pat my shoulder, "hindi ko na problema iyon."

"Don't touch me and stay away from me!" ani ko at umalis sa pwesto ko. "Gusto ko lang naman sabihin sayo kung paano maging malakas." saad niya. Napahinto naman ako sa sinabi niya.

"Interesado ka?" muli niyang tanong. Naglakad muli ako dahil iniinis na naman niya ako.

"Okay, bro. Ito na sasabihin ko na." usal nito at lumapit siya sa akin. Nakatalikod lang ako sa kanya dahil naiinis pa rin ako sa lahat lahat.

"You need to control your emotions. Don't let it control you or else you'll always lose." after he said that he walked away.

Control my emotions, huh?

•••

"Thor, it's time for us to go homde." ate Sasa smiled as she fixed her things.

"Doon pa rin ako kay tito Gelo uuwi ate." mahina kong sinabi pero sapat na iyon para marinig niya. "Kahit tatlong araw ka lang naman sa bahay, mahirap ba iyon?" pangungusap ni ate.

"Oo! Sobrang hirap dahil naaalala ko yung paglilihim niyo na patay na ang fiancé ko!" I yelled. There's the pain again visible in her face.

"Kailan ka ba babalik sa poder ko, Thor?! Kailan ba mababalik iyong dati na masaya pa tayo?" ate Sasa started to cry. It feels like my heart is also tearing apart seeing ate Sasa cry.

I just remained myself strong as I spoke to her, "kapag bumalik na sa akin ang fiancé ko."

Tuluyan na akong lumabas sa silid na tinuluyan ko ng isang araw lang. Nakita ko naman ulit yung tito ni Angel na nakasandal malapit sa pinto na pinalabasan ko.

"That's so harsh of you." panimula niya. "Eavesdropping is not good." saad ko naman.

"Akala ko ba gusto mo soyang maging katulad? Bakit ganyan ang pagtrato mo sa ate mo?" pakialamero talaga 'to.

"Pwede ba? Huwag kang makisawsaw sa alitan namin ng ate ko? Hindi naman tayo close para pakialaman mo ako." usal ko at umalis na.

"Thor! Sandali!" sigaw ni ate na pilit akong tinatawag pero nagtuloy-tuloy lang ako sa aking paglalakad.