Never let me go

Κεφάλαιο 31

Η πόρτα του γραφείου ανοίγει και η ματιά μου πέφτει αμέσως πάνω του. Αυτή τη φορά δεν με περιμένει καθιστός με ένα ποτήρι αλκοόλ να του κρατάει συντροφιά. Στέκεται όρθιος δίπλα στο παράθυρο και κοιτάζει έξω, δεν είμαι σίγουρη αν με έχει αντιληφθεί. Ο Nick με έφερε έως εδώ και αποχώρησε, μάλλον επειδή έτσι τον είχε ήδη διατάξει να κάνει. Διώχνω οποιαδήποτε σκέψη απασχολεί το μυαλό μου και πραγματοποιώ δειλά δειλά τα πρώτα μου βήματα προς το μέρος του.

"Τι με ήθελες;" καθαρίζω τον λαιμό μου ώστε να ακούγομαι καλύτερα.

"Κάθισε" με διατάζει με το βλέμμα του κολλημένο στο εξωτερικό του κτηρίου.

"Ξέρεις, όλα όσα είπα πριν μην τα παίρνεις τελείως τοις μετρητοίς" αρχίζει να λέει.

"Μάλιστα...Εγώ πάλι νομίζω πως εκείνο το ξέσπασμα ήταν κάτι το οποίο χρειαζόσουν εδώ και καιρό" του ανταποδίδω ως απάντηση και τότε γυρίζει να με κοιτάξει.

"Το πότε ξεσπάω εγώ και το πώς δεν είναι δική σου δουλειά. Κατάλαβες;" υψώνει τον τόνο της φωνής του και δεν έχω παρά να σωπάσω. Κλείνει τα μάτια του και έρχεται να καθίσει κι εκείνος στην ανώτερή του θέση.

"Σε φώναξα εδώ τώρα γιατί πρέπει κάποια στιγμή να τιμωρηθείς για τα...λάθη σου" μου ανακοινώνει.

"Τι εννοείς να τιμωρηθώ;" δεν καταλαβαίνω πραγματικά.

"Θα καταλάβεις σύντομα αγάπη μου" το σατανικό του χαμόγελο κάνει αμέσως την εμφάνισή του πιο ανατριχιαστικό από ποτέ.

"Δεν καταλαβαίνω..." παραδέχομαι.

"Μάλιστα...Βλέπω στα μάτια σου πως είσαι στα αλήθεια έκπληκτη οπότε υποθέτω πως ο εραστής σου δεν σου πρόφτασε όσα έμαθε και...είδε" το βλέμμα του σαρκαστικό.

"Σαν τι θα έπρεπε να μου πει δηλαδή;" τον πιέζω προκειμένου να αποσπάσω περισσότερες πληροφορίες.

"Μην περιμένεις να τα πούμε προφορικά. Έχω να σου κάνω ολόκληρη ξενάγηση οπότε κράτα την ενέργεια σου και το μυαλουδάκι σου για αργότερα. Θα τα χρησιμοποιήσεις και τα δύο αρκετά" με ενημερώνει και φαίνεται χαρούμενος. Αναρωτιέμαι πόσο άσχημα και ίσως επικίνδυνα πρέπει να είναι όλα όσα θα αναγκαστώ να δω και να ακούσω. Αν ούτε ο ίδιος ο Αχιλλέας δεν ήθελε να με ενημερώσει για αυτά, τότε μάλλον αυτό που κρύβεται πίσω από τον Ίαν Ουίλσον δεν είναι και τόσο απλό. Και σαν αναλαμπή έρχονται στο νου μου τα χθεσινά του λόγια: