Δάκρυα εξακολουθούν να κατακλύζουν τα μάτια μου, μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι δάκρυα στεναχώριας και απελπισίας, είναι δάκρυα χαράς. Είναι αυτό το βάρος που φεύγει από το στήθος σου, αυτή η δόση οξυγόνου που εισπνέεις και την νιώθεις καθαρά στα πνευμόνια σου.
"Ηρέμησε, είμαι καλά" ψιθυρίζει ανάμεσα στα μαλλιά μου. Μου έλειψε τόσο πολύ, αυτές οι ώρες φάνηκαν σαν αιώνας για μένα.
Μια μικρή κραυγή πόνου βγαίνει από τα χείλη του κι εγώ αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να χαλαρώσω την λαβή μου.
Αποχωρίζομαι αργά την ζέστη φωλιά που μόλις δημιούργησα και περνώ λίγο χρόνο στο να εξετάζω το πρόσωπό του. Μια αποκρουστική μελανιά καλύπτει το αριστερό του μάγουλο, άλλη μία εξαπλώνεται στο πηγούνι του και τα χείλη του είναι πρησμένα και σκισμένα σε αρκετά σημεία. Πονάω να τον βλέπω έτσι και βλέπω πως πονάει κι εκείνος αφού δυσκολεύεται να πάρει κάποια έκφραση.
"Πώς βρεθήκατε μαζί εσείς οι δύο;" ακούγεται η φωνή της Αλεξάνδρας από πίσω μου.
"Εγώ τον κάλεσα..."απαντά γρήγορα ο Αχιλλέας.
"Έλα, πάμε σπίτι να μου πεις τι ακριβώς έγινε..." τον προτρέπω αλλά αρνείται.
"Δεν νομίζω πως είναι καλή ιδέα" λέει ήρεμα.
"Γιατί οχι; Πάμε πρέπει και κάποιος να περιποιηθεί τις πληγές σου" επιμένω.
"Είπα όχι" ξαναλέει αυτή τη φορά πιο δυνατά.
"Απλά δώσε του λίγο χρόνο Δήμητρα" επεμβαίνει ο Ζακ δίνοντας μου αυτή τη συμβουλή. Ίσως έχει δίκιο, πρέπει να περιμένω να συνέλθει.
"Τουλάχιστον να σου φέρω ένα ποτήρι νερό και κάτι να φας" λέω μονάχα και περπατάω προς την κουζίνα. Καθώς περνάω δίπλα από την Αλεξάνδρα της κάνω νόημα να με ακολουθήσει.
"Φαίνεται τόσο άσχημα..." της λέω θλιμμένα μόλις σιγουρευτώ πως δεν μας ακούει κανείς.
"Όντως είναι άσχημα τραυματισμένος" συμφωνεί και η ίδια.
"Τι συμπεριφορά είναι αυτή; Δεν ήθελε να πάμε σπίτι τον είδες πως έκανε, τι θα κάνω;" παραπονιέμαι.
"Ηρέμησε μην ξεχνάς πόσο δύσκολη μέρα ήταν η σημερινή για εκείνον...Απλά άφησέ τον να συνέλθει" με συμβουλεύει.
Ναι έχει δίκιο. Δεν πρέπει να σκέφτομαι από τώρα το μέλλον. Μου αρκεί το γεγονός πως είναι εδώ, μαζί μου, και από εκεί και πέρα όλα θα πάνε καλά.
STAI LEGGENDO
Never let me go
Teen FictionΗ Δήμητρα είναι μια 24χρονη κοπέλα που σπούδασε ψυχολογία στην Αμερική και μετά από 6 χρόνια απουσίας αποφασίζει να γυρίσει οριστικά πίσω στην πατρίδα της, την Ελλάδα. Η ζωή της στην Αμερική είναι μάλλον ονειρεμένη αφού έχει πάρει το πτυχίο της και...
