✔/ My Fictitiously Wife

23

- საღამოს ხომ მოხვალ?-  მოეხვია გოგო თეჰიონს და ყელზე ნელა დაიწყო კოცნა. თეჰიონი ოდნავ გაიწია და ფეხსაცმელები ამოიცვა.
- ვნახოთ
- ცოლი მართლა გყავდა?
- კი ,მართლა- თავი გააქნია თეჰიონმა და წამოდგა, პერანგი შეისწორა
- რატომ მიგატოვა? ბოზი- შეიკურთხა და მიტრიალებულ თეჰიონს გახედა
- ის თუ ბოზია, შენ ვინღა ხარ?- პიჯაკი აიღო და დამცინავი ღიმილით ოთახი დატოვა  .
როგორც კი გავიდა სახლიდან,მაშინვე გაახსენდა ყველა მომენტი, რომელიც გუშინ იხილა. მბზინავი ოქროს ბეჭდები და გოგოს გაფითრებული სახე.
რაღაც რიგზე ვერ იყო

~~~
- ღმერთო.. ისევ ის - ამოიტირა საწყლად გოგომ, საწოლზე დაეშვა და ხელები მუცელზე შემოიხვია. ტირილს მოჰყვა, მანამ სანამ ოთახში ჰოსოკი შემოვიდა და ზურგს უკან კარი მიხურა
- კარგად ხარ?- მხარზე ფრთხილად შეეხო. გოგომ თავი ასწია და ცრემლები მოიწმინდა, რაც არ უნდა იყოს, მათი მადლობელია და წარსულზე ბღავილი ამ სახლში არ გამოუვიდოდა
- მისმინე- ჩაიკუზა მასთან ჰოსოკი-  ზეგ უნდა გავფრინდეთ საფრანგეთში. იმდენად გაიყიდა იქ სუნამო, მოთხოვნები კიდევ წამოვიდა. უფრო სარფიანი იქნება თუ ჩავალთ და წარდგენას გავაკეთებთ.
- შემიძლია წამოსვლა?- შეხედა
- როგორც ექიმმა თქვა, კი - გაუღიმა ჰოსოკმა. - კარგი, გამოიძინე
- მადლობა - თქვა ძლივსგადაგონად გოგომ და ბიჭის გასვლისთანავე საწოლზე მიწვა, ჯერ კიდევ საღამოს კაბაში გამოწყობილი.
  ახალ ტელეფონზე თავიდანზე უარი თქვა, არც სხვა ტექნიკას იკარებდა, რომ მასსა და თეჰიონზე რამე არ სმენოდა. თუმცა ის ხომ გულში იყო, ღრმად ჩათხრილი. ამიტომ იქიდან ამოშლა თითქმის შეუძლებელი იყო.
  ორმა დღემ სწრაფად გაირბინა. პარასკევ საღამოს მინამ ბარგი ჩაალაგა და მაღვიძარა დააყენა. შემდეგ დაწვა თუმცა თვალის მოხუჭვა ვერ შეძლო.  აშკარად დიდი გაუგრებრობა ტრიალებდა გარშემო. თუმცა რამდენიმე დღით მაინც მოსცილდებოდა ამ ყველაფერს.  მითუმეტეს თეჰიონის გამოჩენას თვეების შემდეგ, არ ელოდა...