Hindi ko na ulit naka usap si audrey simula kaninang umaga hindi rin siya sumabay sa amin mag lunch. I don't know why :(
"Hays ang tagal naman ng sundo ko." Reklamo ni karrie. Hindi ko lang ito pinansin.
Naghihintay din ako sa sundo ko ng mapansin ko si audrey na patungo sa direksyon namin.
"Hi." Panimula nito ng makalapit sa amin.
"Hello aud. Guys dun na muna ako ah, usap muna kayo diyan." Sabi ni karrie at umalis na.
There's a silence between us and i don't know how to start a conversation with her. Nung hindi ko pa siya naalala sigurado ako aasarin ko lang to hanggang mapikon siya sakin pero ngayon, i don't know anymore. It's awkward to talk to her alone.
"Are you okay?"
"Ha?" Nagtatakang usal ko.
"I said are you okay, you're spacing out kasi. Tinatanong kita kung may sundo ka ba."
"Yeah I'm okay. Uhm yeah may sundo ako." Ngumiti ako ng tipid sa kanya.
"Okay." Sagot nito at halatang di kombinsido.
There's another awkward silence between us. Minutes passed untill she start talking.
"You aren't talk to me like you used to."
"Like what?" Naguguluhang tanong ko.
"Usually you start teasing me, are you really okay? You look like youre not okay." Sabi pa nito. Napabuntong hininga ako.
"How can i be okay if i remembered everything about you." Seryosong sabi ko. Medyo galit ako sa kanya. Pero konti lang naman.
"Why you didn't tell me that we're bestfriends before?" Tanong ko pa.
"I did tell you." Depensa nito. Napatigil ito saglit at lumaki ang mga mata nitong napa titig sa akin. She look unease. "Wait... naalala mo na?"
Tumango ako bilang sagot ko sa kanya.
"Yah I even remember how you ignore me from the day i told you i like you." Napatawa ako ng mapakla ng maalala ko yung mga pang rereject niya sakin. Damn ang tanga ko pala dati.
"Forest..."
"And also its funny how things change nung nawala ang ala ala ko. Biglang nagiba ang pakikitungo mo. Siguro dahil na guilty ka lang but believe me audrey wala kang dapat ika guilty dahil ginawa ko lang ang nararapat."
"Forest... I'm s-sorry." Nagsisimula ng tumulo ang luha nito.
"I'm sorry kasi.. kasi n-ng dahil sa akin napahamak ka pa. I'm s-so sorry." Umiiyak na sabi nito. Bigla naman akong na guilty. Umiyak tuloy sya ng dahil sakin. Na carried away ako. Ayoko talaga nakikitang umiyak si audrey. Buti nalang wala na masyadong dumadaan na mga estudyante dito.
Humakbang ako papalapit sa kanya at niyakap ko siya. "Sshhhhh... it's okay. I'm sorry too audrey."
Dapat hindi ko brining up yung topic na yun. Sana hindi ko nalang inamin na naka alala na ako at sana okay pa kami ngayon. I made the situation worst. Stupid forest!
"I'm sorry. I'm sorry." Paulit nitong sabi. Hinagod ko ang likod nito at pilit na pinapakalma. "Tama na aud. Wla namang may gusto mangyari yun. It was an accident."
"But still.. I'm sorry for everything I've done to you. I'm so insensitive hindi ko man lang naiisip ang nararamdaman mo. Sorry talaga sa lahat ng nagawa ko." Pinunasan ko ang mga luha niya.
"Okay na yun. Kalimutan nalang natin yun." Sabi ko at hinalikan siya sa noo. I do this every time she's sad or mad when we were little i kiss her forehead to make her calm i hope it still work for now.
It made me smile coz still somehow napakalma ko na siya.
"I just can't forget what I've done to you. I'm really sorry being so cruel to y--"
I cut her off. "Can we start all over again?"
"I mean... being friends. Can we forget about the past and start being friends again and i promise not to mess up our friendship again. Susubukan kung kalimutan ang nararamdaman ko para sayo. I just want us to be friends just like before. No feelings attach just pure friendship."
Nakakunot ang noo nito. Tila pinoproseso pa nito ang lahat ng sinabi ko.
"So deal?" At Nilahad ko ang aking kamay.
Natagalan pa ng konti bago siya sumagot pero napakasaya ko sa naging sagot nito.
"Deal." And to seal our deal, tinangap nito ang pakikipag kamay ko.
Handa akong kalimutan ang lahat mabalik lang yung pagkakaibigan namin. I can't stay away from her. Alam ko naman na hindi niya ako kayang mahalin pabalik at kaibigan lang talaga ang tingin niya, tanggap ko na yun. Kahit kailan mahalaga para sakin si audrey and I just want our friendship back.
-unedited
Sorry sa late ud. Medyo busy lang.
