Bu bölüm Jimin'im olan __AYIN_KIZI__ na 🖤 ithaf edilmiştir. İyi okumalaar💜
Yazarın Ağzından:
Doğru, onlar sadece meslektaştı.
"Evet, haklısın."
Jennie biraz bekledikten sonra tekrar konuştu.
"Şey... Ben uyuyacağım. Sen kalacak mısın?"
Jimin sırıtıp Jennie'ye dikti gözlerini.
"Kalmamı istemez misin?"
"Tabiki isteri- yani istemem. Yani öyle değil de... istersen kalabilirsin işte."
"Peki o zaman."
Jimin son heceyi uzatıp bir yandan önlüğünü çıkardı. Ardından rahat etmek adına birkaç düğmesini açacaktı ki Jennie'nin tiz çığlığıyla yüzünü battaniyeye kapattığını gördü.
"Jimin napıyorsun?! Abartma istersen! İyi ki bir kal dedik!"
Battaniyenin altından gelen boğuk sesi Jimin'i güldürdü. Ama hâlâ neden bağırdığını anlamamıştı. Anlamaz bakışları devam ederken jeton sonunda düşmüştü.
Her zaman ki gibi yüzüne çapkın sırıtışını yerleştirerek hâlâ yüzünü kapatmakta olan Jennie'ye doğru eğilip battaniyeyi yüzünden çekti.
Jennie yüzünden çekilen battaniyeyle tam karşısında olan Jimin'in açıkta kalan tenine gözü kaydı.
Jimin bunu farketti ama çaktırmadı diyelim. Artık ne kadar çaktırmıyorsa...
"Ben sapık değilim, sen fesatsın."
Jennie Jimin'in sözleriyle gözlerini çabucak onun gözlerine çıkarttığında sırıttığını gördü. Bu çapkın sırıtışın ardında az çok ne olduğunu biliyordu.
Jennie düşüncelerinden çıkıp yüzüne sahte bir kızgınlık kondurdu. Nerdeyse aralarında boşluk olmayan Jimin'in alnından işaret parmağıyla ittirdi.
Genç adam bunu takmayarak yatağın yanındaki koltukta yerini aldı. Kafasını geriye atıp rahat etmeye çalıştı.
"Hadi uyu artık."
Jennie onaylayan mırıltılar çıkarıp gözlerini kapattı. Gözlerini kapattığı anda gözünün önüne asansörde olduğu anlar geldi. Dehşetle açtığı gözleriyle birlikte hemen doğruldu. Jimin ona endişeyle bakıyordu.
"İyi misin? Sakin ol."
Jennie gördükleri hâlâ beyninde canlanırken sakinleşmeye çalıştı. Derin nefesler alıp yatağa tekrar uzandı. Uzandı ama gözlerini kapatmaya cesaret edemiyordu.
Bunu farkeden Jimin, Jennie'nin biraz da olsa rahatlayacağını düşünerek elini onun elinin üzerine koydu. Jennie elindeki sıcaklıkla ilk başta irkilirken birkaç saniye sonra buna alıştı, hatta Jimin'in düşündüğü gibi rahatladı da...
《***》Jennie'ye olanları duyup bir anne edasıyla hastaneye endişeyle gelen Jisoo, resepsiyondakilere Jennie'nin hangi odada olduğunu sordu.
O her zaman Jennie için fazla endişelenirdi. Arkadaşları onun tek ve ilk defa Jennie için ağladığını görmüşlerdi. Jennie onun için her zaman çok başkaydı.
Jisoo Jennie'nin yattığı odaya geldiğinde uyuyor olabileceğini düşünerek kapı kolunu yavaşça indirip sadece kafasını içeriye uzattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓱𝓮𝓪𝓻𝓽 𝓫𝓮𝓪𝓽 ¹ ᴶᴱᴺᴹᴵᴺ
Fanfiction[TAMAMLANDI] Kadın aşka olan inancını yitirmişken çıkmıştı karşısına Park Jimin. Kim Jennie & Park Jimin +LizKook, ChungHope, TaeSoo, YoonRosé