[1] Expensive Mistake - Tom Holland

Zany

Het is eerste kerstdag. Ik kom beneden met m'n foute kersttrui. Ik werd wakker en Tom lag niet meer naast me. Beneden aangekomen, merk ik waarom. Hij is bezig met een kerstontbijtje te maken voor me. Ik krijg een grote glimlach op m'n gezicht en loop naar hem toe. Ik geef hem een kus op zijn wang en hij krijgt een grote glimlach op zijn gezicht.
"Happy Christmas," zegt hij en kijkt me liefdevol aan.
"Wat ben jij vroeg wakker." Ik neem plaats aan de eettafel.
"Ik kon het niet laten om voor het ontbijt te zorgen, omdat ik weet dat jij het kerstdiner gaat maken."
"Niet alleen gelukkig, want dat zou echt vreselijk zijn." Dan zou ik moeten koken voor twaalf personen alleen, dat gaat niet lukken. Tom kijkt me met een grote glimlach aan en zet een bord met een boterham, bacon en scrambeld eggs voor me.
"Ik ben nog steeds niet zo van het ontbijten, maar omdat je het met liefde hebt gemaakt probeer ik er zoveel mogelijk van te eten."
"Ik zorg er voor dat je elke dag een goed ontbijtje krijgt."
"Wil je dat ik aankom of zo?" vraag ik lachend en hij gaat tegenover me zitten.
"Nou een beetje meer grip zou ik niet erg vinden." Ik kijk hem met grote ogen aan.
"Ik ben zo blij dat jouw ouders en mijn ouders er nog niet zijn."

Net na het middag uur komt iedereen. Bij iedereen bedoel ik Toms broertjes en ouders, mijn ouders, Harrison, zijn zusje, Charlotte, en zijn moeder. Dit is voor het eerste dat mijn ouders de ouders van Tom ontmoeten en iedereen eigenlijk. Zo te zien vermaken ze het goed met elkaar. We zitten in de woonkamer en kerstmuziek is door heel het huis te horen. Naast ons is er verder niemand. Tom meende het toen hij zei dat iedereen altijd vrij krijgt tussen kerst en oud en nieuw. Iedereen die niemand had om kerst mee te vieren zitten met Joel in mijn mansion. Toen we dat voorstelde was iedereen echt laaiend enthousiast.

Hier in de woonkamer staat een grote kerstboom en ik heb er voor gezorgd dat er een aantal Disneyfiguren tussen de saaie ballen hangen. Tom stribbelde eerst flink tegen, maar ik zei dat het daardoor meer kerst wordt en ook meer huiselijk.
"Oké, kunnen we nu eindelijk de cadeaus gaan doen?" vraagt Paddy ongeduldig. Ik krijg een grote glimlach op m'n gezicht en de rest barst in lachen uit. "Oh kom op, ik ben niet de enige die nieuwsgierig is naar wat Tom voor me heeft gehaald."
"Ik ben ook zeer nieuwsgierig," zeg ik en kijk Tom aan. "Ik verwacht iets groots."
"Oh en dat is het ook," zegt Tom en loopt naar de kerstboom toe. Daaronder liggen de cadeaus in een aantal manden. Hij neemt de manden mee en zet ze in het midden van ons allen. Hij zoekt er even tussen en geeft een pakje aan zijn jongste broertje. Hij scheurt het meteen open en zijn ogen worden groot.
"De nieuwst MacBook? Dank je!" roept hij bijna uit. Zo gaat het nog wel even door. Harrison kreeg voor de grap sokken van Tom met daar op best friends forever. Harry en Sam hadden elkaar ook ergerlijke cadeaus gegeven, maar ook goede. Sam heeft Harry een camera cadeau gegeven en Harry heeft voor Sam een aantal kookboeken gekocht.
"Dit is voor jou," zegt Tom en geeft me envelop. Ik kijk hem vragend aan en maak dan nieuwsgierig de envelop open. Twee kaartje komen eruit. Het zijn VIP tickets voor het concert van Little Mix.
"Tom?" vraag ik verbaasd.
"Ik weet dat je fan bent en nu kun je samen met Nina ze gaan ontmoeten." Ik vlieg hem in de armen en bedank hem een honderdmaal.

Na de cadeaus staan alle vrouwen in de keuken om te koken. Ja, hoe typisch. Maar ik vind het niet erg.
"Dus tussen jullie is alles weer goed?" vraagt mijn moeder als we samen de groentes aan het snijden zijn. Nikki en Charlotte staan in de pannen te roeren.
"Jep, gelukkig. We hebben bijna alles uitgepraat." Ik wil niet dat m'n mouwen vies worden en ik stroop m'n mouwen op. De blik van m'n moeder valt meteen op de tattoo en de omliggende littekens.
"Weet je het zeker?" vraagt ze en wijst naar de littekens.
"Dat is het verleden. Ik wil me nu voornamelijk focussen op het nu."
"Wat is verledentijd?" vraagt Nikki nieuwsgierig en komt naast mijn moeder staan.
"Die littekens op haar arm." Ik voel me zo bekeken, maar dat is dan maar zo.
"Wie heeft dat gedaan?" vraagt Nikki en zo te horen weet ze het antwoord al.
"Zoals ik al zei, dat is verledentijd."
"Hebben jullie überhaupt uitgepraat dat hij je gemarteld heeft?" vraagt Nikki. Natuurlijk weet zijn moeder het. "Sam had me vertelt wat er allemaal was gebeurt."
"Ja, ik deed er gewoon alles aan om in leven te blijven en hij deed wat hij dacht dat hij moest doen."
"Ik zou niet bij zo iemand blijven," zegt Charlotte en komt tegen over me staan.
"Wel, als je van hem houdt."
"Mishandeling in een relatie is niet gezond," zegt ze en pakt een tomaatje om op te eten.
"Ze heeft wel gelijk, Pip. Als hij nog zoiets doet dan moet je het meteen melden," zegt m'n moeder.
"Geloof me, als hij het nog een keer probeert, dan brengt hij het er zelf niet goed vanaf." Nikki krijgt een grote glimlach op haar gezicht.
"Het lijkt soms net alsof ik tegen m'n zoon praat, zoveel trekjes hebben jullie al van elkaar overgenomen," lacht ze.

Het lijkt raar dat een maand geleden Tom en ik nog tegen elkaar waren en dat twee maanden geleden ik nog een mol was. Ik had verwacht dat met zo'n baan als hij heeft dat er geen happy ending bestond. Maar ze zeggen dat je nooit moet zeggen dat iets goed gaat, want de slechte dagen staan al om de hoek te wachten. Voor nu ben ik blij met waar ik ben. Ik ben blij met Tom. Ik ben blij met de vrienden die ik heb gemaakt. Zelfs al zijn het Nora Visser en Cecilia De Luca. Maar ik vergeet ook zeker mijn mede buitenbeentje niet. Als de Naamloze Vrouw mij nooit had gepusht om met Tom te gaan praten, had ik het misschien nooit gedaan. Om eerlijk te zijn, was ik altijd terughouden als het om hem ging. Ja, ik had hem vaak zat voorbij zien komen dankzij Harry en Sam, maar ik had nooit het lef om op hem af te stappen. Ondanks alles ben ik blij dat ik het heb gedaan, want kijk waar het mij heeft gebracht.