17

262 14 2
                                    

Volgens mij heb ik wel weken geslapen ofja zo voelde het toch. Het deed me zo goed om terug te zijn hier. Het mag dan geen thuis zijn, even voelt het zo. Ik vond dat toch tijd was om op te staan. Toen ik uit de hut kwam zag ik dat iedereen naar me keek. Sommigen kwamen zelf naar me toe om te vragen hoe het was in het doolhof. Ik wou zo rap naar Newt gaan, want gisteren is er zoveel gebeurt, maar zo weining gezegt. Ik moest echt met hem praten. Eerst en vooral, waarom hij in vredensnaam dat doolhof in ging...en onze kus...Ik wist niet wat ik moest denken, want we hebben wel gekust, maar meer is er niet meer gezegt dan. 'Aaah, onze redster in wakker' Werd er geroepen. Ik keek even rond van waar het kwam. Het was Gally. 'Hoe lang heb ik geslapen?' Was het eerste wat ik vroeg. '4dagen.' Zei hij met een knipoog. Oh, dat viel nog best mee. 'Euh, waar is Newt?' 'Waar hij meestal is hé, onder de grote boom. Gally wees naar de boom. Ik bedankte hem en ging naar Newt. Ik ging me naast hem zetten. 'Dankje.' Zei hij opeens. Ik keek hem en keek hem verward aan. 'Voor m'n leven te redden.' Vulde hij aan. 'Newt...jij hebt mijn leven gered, zonder jou was ik gestoken door een griever en was ik dood.' Zei ik dan. 'Ja, maar zonder jou was ik nooit terug gekeerd naar hier.' 'Waarom heb je dit gedaan? Waarom zou je me hier alleen achterlaten op deze verschrikkelijke plaats?!'Zei ik nu luider.'Ik kan het gewoon niet meer aan oke? Ik weet niet waar ik meer bang voor ben...het besef dat ik hier misschien m'n hele leven mag blijven of de waarheid te weten komen over m'n leven hierbuiten...'Zei Newt. 'Wil je dat dan niet weten? De reden dat jij hier bent?'Vroeg ik dan. 'Tuurlijk wel, maar wat als het erger is dan dat het hier is?' Hoe kan het nu niet erger dan hier?' Vroeg ik verbaasd. 'Geen idee.' We stonden toen allebei op, want we kunnen niet eeuwig blijven zitten, er is ook hulp nodig overal. Toen we rechtstonden keken we elkaar in de ogen. We stonden daar even en plots gaf ik hem een dikke knuffel. 'Je bent zo stom, weet je dat?' Toen ik dat zei begon hij te lachen. Wat was het goed om terug te zijn dacht ik. 

The maze runnerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu